Maanlicht

hoofdstuk 19

River's moeder laat me binnen. Aarzelend bijt ik op mijn lip. Zou hij nog erg boos zijn? Mijn voeten leiden me naar zijn kamer. Ik gluur door de deuropening en zie hem gebogen achter zijn laptop zitten. Het lijkt alsof hij voelt dat ik binnen kom, want wanneer ik één stap in zijn kamer zet, richt hij zijn blik op mij. 'Krullenbol!' Hij glimlacht. Vrolijk spreid hij zijn armen. Ik zucht opgelucht. Grinnikend geef ik hem een knuffel en als vanzelf laat hij zijn armen om mijn middel glijden. Ik zak neer in zijn schoot. Onopvallend laat ik mijn ingehouden adem ontsnappen. Terwijl ik door zijn krullen aai sluit ik mijn ogen, zijn geur onopvallend opsnuivend. 'Wat doe je?' vraagt River onderzoekend terwijl hij me van zijn schoot aftilt en me voor zich neerzet. Hij staat op en veegt een krul achter mijn oor. 'Je ruikt zo lekker.' Zeg ik zacht. Ik duw mijn neus in zijn nek en snuif opnieuw zijn geur op, deze keer grinnikt hij zachtjes. 'River.. Het spijt me echt.' Even overweeg ik hem te vertellen over Wolf, maar ik wil dit mooie moment niet verpesten. Ik vind Wolf niet eens leuk. Hij is een.. Oké. Hij is knap, maar daar laat ik het ook bij. Bij River voel ik kriebels. Ze gieren door mijn lijf. Om River's lippen speelt een glimlach. 'Wauw' Zegt hij hees -flirt hij met me?- Ik voel zijn handen tintelen op de blote huid van mijn rug, waar mijn T-shirt een stukje omhoog is gekropen. Voorzichtig beweeg ik mezelf omhoog op mijn tenen, om ervoor te zorgen dat we op ooghoogte staan. Ik tuit mijn lippen, sluit mijn ogen, frons mijn wenkbrauwen en.. 'Luna? Wat doe je?' River duwt me zachtjes van zich af en deinst achteruit. 'Ik.. Ik wil je een kus geven.. Dat doen stelletjes toch? wacht... Bedoel je dat we.. Hebben we niks?' 'Daar wilde ik het nog over hebben.' Zegt River zacht terwijl hij zenuwachtig op zijn bed ploft. 'Je bent mijn beste vriendin. En dat blijf je ook, zeker. Maar.. Ik heb iemand anders..' Murmelt hij. Wat? Ik schud verward met mijn hoofd om mijn schreeuwende gedachtes tot rust te brengen. 'Wie?' kan ik alleen nog maar uitbrengen. Hij pulkt aan een los velletje onder zijn nagel en zucht. 'Sharon.' 'Sharon?!' echo ik. Hij slaat zijn ogen neer. Sharon Harrison is de grootste slet van de school. Ze heeft al honderden jongens gehad. Ja, echt. Als je mij naast haar zet, ben ik een braaf schoolmeisje, die amper met jongens ómgaat. Sharon heeft iedere maand een andere jongen. Ze heeft pornoblond haar, het figuur waar alle meisjes van dromen en kleding waarbij haar kont onder haar rokje vandaan floept en waarbij haar decolleté tot haar navel reikt. Je kan het je denk ik wel voorstellen. Wanneer ze je mag en je met haar praat lijkt ze wel een lief -barbie- poppetje, maar als je ruzie hebt met dat kreng... Dat wil je niet meemaken, ik meen het, ik spreek uit ervaring. In de eerste had ik gezoend met haar vriendje, Sean dé hunk van de school -die toentertijd in de vierde zat. Dríé jaar verschil. Dat is toch veel te veel verschil om verkering te hebben? Ja, ik weet het: ík heb ook met hem gezoend, maar hij draaide me om en zoende me vol op mijn mond.- zonder dat ik überaupt wist dat het haar vriendje was. Na dit ongeval heeft ze mijn oogballen er bijna uitgekrabd en ik heb nog steeds een litteken op mijn arm van haar scherpe knalroze gelakte nageltjes -na onze vechtpartij zeurde ze drie weken lang dat IK haar nagels had gebroken, het is toch niet te geloven? Sindsdien kan zij mij niet uitstaan, en ik haar niet. Iedere knappe jongen op de school heeft ooit wel eens iets met haar gehad en wanneer ze het uitmaakt lijkt het wel alsof de hele school het de normaalste zaak van de wereld vind om jongens huilend weg te zien lopen. In dat opzicht kijk ik -een minuscuul klein beetje- op naar deze trut. Ík zou dat echt niet kunnen. En al helemaal niet bij een knappe jongen. 'Je mond staat open.' River's opmerkingen kunnen precies op het verkeerde moment aankomen, en dan zijn ze ontzettend irritant. 'Sharon?' herhaal ik sprakeloos, zijn uitspraak negerend. Hij knikt. 'Ik weet het. Je gaat nu een preek houden over hoe sletterig ze is, maar ik kan je één ding vertellen; ze vind me echt leuk, dat zei ze zelf.' ik snuif. Ja, vast. Volgende maand piept hij wel anders. Onverschillig wapper ik met mijn handen. 'Ach, je moet het zelf weten. Het boeit me niet.' zeg ik. River lacht kort en hard. 'Geloof je het zelf? Je wilde me net nog zoenen.' Zie je. Wéér zo'n opmerking die het bloed onder mijn nagels vandaan haalt. Ik grom iets chagrijnigs terug en kijk naar zijn huiswerk, wat rommelig over zijn zwarte bureau verspreid ligt. River aait legt zijn hand op mijn schouder, maar het maakt me alleen maar nóg bozer. Ik duw hem van me af. 'Wat is er nou weer? Heb je soms spijt, Sharonlover?' 'Noem me niet zo.' zegt River nors, terwijl hij zijn hand langs zijn lichaam laat zakken en hem afveegt alsof hij net poep heeft aangeraakt -erg kinderachtig. 'IK kan er niks aan doen dat je me leuk vind.' Ik kijk hem verbluft aan. -Oké. Nu is het dus mijn schuld.- 'En je ontzettend lieve smsje dan?' vraag ik sarcastisch. River denkt diep na. 'Ik kan serieus niet zonder je. Je bent mijn beste vriendin!' mompelt hij dan zacht. Ik tik ongeduldig met mijn voet op de grond. 'Goed geprobeerd, Sharonlover...' River werpt me een dodende blik toe. Ik heb geluk dat zijn blikken geen buitenaardse krachten hebben, anders had ik nu dood onder aan zijn voeten gelegen. '...maar daar trap ik niet in. Verwacht maar niet dat je bij mij kan komen uithuilen als die slet je dumpt.' River grimast als ik de nadruk leg op slet en begint meteen met protesteren. 'Noem haar niet zo. Ze is veranderd en..' Ik onderbreek hem door mijn hand stevig op zijn mond te drukken. Een donkerblonde krul valt voor zijn ogen en ik negeer de kriebel die door mijn buik vliegt. 'Wat schattig dat je het voor je sletterige vriendinnetje opneemt. Ik hoef niet te weten wat ze is of hoe ze is. Het. Boeit. Mij. Niks.' Ik las een korte pauze in en draai me dan om, mijn hand onopvallend afvegend aan mijn legerkleurige jack. 'Veel succes met je nieuwe vriendinnetje....' Mijn stem hapert. River probeert me nog over te halen om te blijven, maar ik duw hem van me af en loop nors de trap af. 'Tss.. Sharonlover.' Mompel ik iets te hard. Ik hoor dat River iets gemeens terugbromt en ik overweeg serieus om terug te rennen en met een bijl in zijn deur te hakken, waarna ik -net als in The Shining- mijn hoofd door de deur steek en roep: "Here's Luna!", maar mijn mobiel gaat af en ik val bijna van de trap, zó erg schrik ik. Ik ben benieuwd welke gek mij op dit moment probeert te bereiken en tuur naar het schermpje. Als ik zie wiens naam het scherm siert, slaak een hoge gil en val deze keer écht van de trap, ook al zijn het maar drie treden. Héél even blijf ik als een zielig hoopje ellende op de grond liggen, om mijn zelfmedelijden te versterken. 'Lun? Ben jij dat?' hoor ik River gedempt vanaf boven. Met schaamrood op mijn wangen krabbel ik overeind. 'Nee het was Sharon, je vliegende superwomanslet.' 'Pff.. Oké gelukkig, Luna dus.' Mijn mond valt bijna open van verbazing - want als het Sharon was geweest, was hij vast en zeker naar beneden gegaan om te kijken of ze gewond was- maar ik heb geen tijd om er verder over na te denken want mijn aandacht word opnieuw getrokken door mijn rinkelende mobiel.

WOLF

Ik zucht diep. Zo nieuwsgierig als ik ben glip ik naar buiten, om toch maar op te nemen. Mijn hoofd bonkt nog een beetje na van mijn bijna-doodervaring en mijn handen zijn zó zweterig dat mijn mobieltje bijna uit mijn handen glipt. 'Hoi Luna.' Hoor ik vrolijk aan de andere kant van de lijn. Ik rol met mijn ogen. 'Hallo Meneer de Weerwolf.' Wat ben ik toch goed in bijnamen verzinnen. Wolf lacht aanstekelijk. Ik probeer me voor te stellen hoe hij er nu bijzit, maar het enige wat ik voor me zie als ik mijn ogen sluit is Sharon in een knalroze superman-pakje. 'Laat me niet lachen. Jij bent hier de gene die in haar broek pist als ze alleen al het woord "moerasgeest" hoort.' Verbaasd trek ik mijn wenkbrauwen op. 'Dat is nou het laatste wat ik vandaag nodig heb.' Snauw ik door de hoorn. Wolf blijft verrassend genoeg kalm. 'Rotdag gehad?' Ik grom iets wat op een bevestiging lijkt en morrel aan het slot van mijn fiets. 'Ben net afgewezen.' Zeg ik na een minuut of drie, en ik heb er meteen spijt van. Waarom vertel ik dit dan ook tegen een jongen die ik pas een week ken? Wolf zucht. 'Balen. Het spijt me trouwens, van afgelopen zaterdag.' Zegt hij. Ik stap zwijgend op mijn fiets. Gevaarlijk slingerend probeer ik het fietspad op te rijden. 'Wat doe je?' vraagt Wolf. Ik haal mijn schouders op, ookal weet ik dat hij dat niet kan zien. 'Naar huis proberen te fietsen, wat niet echt lukt omdat ik met een één of andere idioot aan het bellen ben.' Wolf grinnikt. 'Wel een aardige idioot toch?' vraagt hij. 'Tss, dacht het niet.' Antwoord ik triomfantelijk terwijl ik afrem voor een stoplicht. 'Niet?' Wolf lacht zachtjes. Een bejaarde vrouw in een scootmobiel kijkt me chagrijnig aan als ik ook in de lach schiet. Voor ik het weet steek ik mijn tong uit, niet wetend wat me te wachten staat. Het omaatje spert haar blauwe ogen wijd open en kijkt me verbaasd aan. Shit. Quasi-geschrokken sla ik een hand voor mijn mond. 'Sorry, het spijt me!' zeg ik. 'Het geeft niet.' Grinnikt Wolf aan de andere kant van de lijn. Ik schiet opnieuw in de lach. 'Nee Wolf, die was niet voor jou.' Het omaatje kijkt nu verward. 'Wolf?' Fluistert ze voor zich uit. Ik klop haar zachtjes op haar schouder. 'Vergeet het maar, ik doe een beetje raar, is het niet?' zeg ik met een onschuldige blik in mijn ogen. Het werkt altijd. Mijn ouders kunnen deze zielige-hondenblik niet weerstaan, net zoals dit rimpelige vrouwtje. Haar gezicht ontspant en er speelt een lichte glimlach rond haar lippen. 'Kinderen..' mompelt ze afwezig, en hoofdschuddend rolt ze weg.

-------------------------------------

Jaaaa geweldige lezers,

Jullie hadden het niet verwacht maarrr... Het is me gelukt om er een hoofdstuk op te zetten *applaus* !!

....

Eerst verwachtte ik dat het me niet zou lukken vanwege mijn afgrijselijk enorme toets, maar ik heb de toets vandaag gemaakt en: het ging redelijk goed! Dankjullie voor jullie lieve succeswensingen enzovoort. Helaas, ik heb vrijdag een toets van bijna hetzelfde vak: maatschappijleer, en moet daarvoor ook ONTZETTEND veel leren *zucht*. Dus ik kan niet snel een nieuw hoofdstuk plaatsen. Proberen jullie voor de 35 (meer is nog beter!) votes te gaan, en rond de 10 (voor dit geld hetzelfde) reacties? Dan ga ik weer door *Tsja, je moet af en toe maatregelen nemen hè* <-- Zucht, ik zit echt nog teveel in de leerfase. Moeilijke woorden gebruiken is niet echt mijn ding. Maarr, het is wel een lang stukje als goedmakertje van alle vorige korte stukjes!

......Ik zit er aan te denken een nieuw boek te schrijven, omdat ik mijn schrijftstijl steeds meer verbeter, en het stoort me (heel af en toe) dat het begin van dit boek nog niet heel erg goed is, en dat er meteen al romantische stukjes inzitten. Zelf hou ik van verhalen waar het allemaal juist eerst afstandelijk is en niet zo cliché, waarna de tortelduifjes naar elkaar toe groeien *hehe*. Vinden jullie dat ook leuk? Ik weet het nog niet zeker, maar ik ben erover aan het het denken.

.......Heb je een goed idee voor mijn (misschien) nieuwe verhaal: ik hoor het graag! Stuur me maar een berichtje, of zet het in een comment.

......Hoe meer votes en comments, hoe sneller ik een nieuw stuk erop zet! :)

-xxx-