Seni bir tek ben bilirim.
Gülüşünün ardındaki maskeyi en iyi ben tanırım.
Sen bilemezsin,seni senden daha iyi tanırım.
Ama sen bilemezsin..
Şimdi koşup gelsen,sarılsan..
Bütün ömrümü adıyabilirim sana.
Kokunla sarhoş olup,
Kalp ritminle dans edebilirim.
Sen gelsen ya hani olmaz da geliversen,
Ben karanlık sokağımızdan hiçbir zaman çıkmadım.
Ve hep oradaydım..
Sevdim bayım hem de çok sevdim.
Kendini yakan bir Budist gibi,
Sesine,ruhuna taptım,adadım kendimi.
Bugün doğum günün.
Yanında olup o gülüşlerin sahibi olmak o kadar çok isterdim ki..
Uzaktan şarkılar yolluyorum sana,
Karanlık sokağımızın sessizliğini bozup,
Sonra birlikte söylediğimiz şarkıları..
Sevdim bayım hem de çok sevdim.
Kendimi kaybedercesine,
Mazoşist gibi,
Siyahı sevdiğim gibi çok sevdim..
Sonra Cem Adrian'ın müzikleri tırmaladı kulaklarımı.
Ruhum bi miktar uzaklaştı bedenimden.
Kalp atışlarımı duyamaz oldum.
Cem Adrian hala söylüyordu sanki sana hitaben söyler gibi..
Mutlu yıllar,Mutlu yıllar sevgilim. Sensiz kutlar bu gece tüm aşıklar. Çok yanlızlar ellerin de yıldızlar. Bekliyorlar,Bizim için bir şarkı çal...🍂
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölü Ruhlar #Wattys2018
PoetryZaten hep böyle olmuyor muydu ? Yaralarını sarıp sarmalayan insan defalarca aynı yerden bıçaklayıp kanlar içinde bırakmıyor muydu ? İnsanın tükenişi buradan çıkıyordu.Hergün bilekleri gibi umutlarını keserek.Hergün içinde acıyla savaşıp ve o savaşa...
