Ölü Ruhlar #Wattys2018

16'da kaldım🌙

Sen gittiğinde beni de,benliğimide yok ettin.
Ben acıma yakışır bir şekilde yaşadım.
Acıya ait olmak öyle sıradan bir eylem değildir.
Hergün sadece o acıyla yüzleşmek,gitse bile onunla kalmak..
Ya sen,Sende acına ait oldun mu,benimsedin mi o yarayı ?
Ben yaşabildiğimi dahi bilemedim,göremedim.
Gittin ve gittikden sonra ruhumda seninle birlikte gitti,bedenimden ayrılarak.
Hatırlıyor musun şarkımızın sözlerini ?
" Sen gidersen ben de giderim ve eğer sen ölürsen bende ölürüm. "
Ve şimdi sen öldün ve ben ardından defalarca gömüldüm o toprağın altına,yanına..
Benim 17 yaşımı yok ettin adam.
17 yaşımı 16 yaşımda elimden alarak hiç yaşayamadan yok ettin.
Hani herkes bahseder ya 17 yaş şöyle,böyle diye hatta insanlara da hitap edilir 17 yaşım diye,
Oysa benim hiç 17 im yok biliyor musun ?
Beni 16 yaşımda bütün duygularımla katlettin,katlettiniz...
Aradan 3 yıl geçse bile,
Ben hep 16 yaşında kaldım
Benim hayatım karanlık sokağın da kaldı.
Doğum günlerimin bi önemi olmadı.
Ben o günden bu güne hep öldüğümle kaldım.
Kurtulamadım adam,kurtulamadım..
Sağ çıkamadım 16 katlı binanın enkazından.
Artık şimdilerde şehrin gürültüsü bile geçmiyor içimdeki çaresizliğin sesini,
Ben hala yaşayabilmeyi başarmış değilim.
Yetişmiyor artık sana sesim.
Yanlızım ve
Sadece ben duyuyorum,
Hala yıkılmaya devam eden enkazın sesini,
Sadece ben biliyorum,görüyorum,
Ardında ruhumu bıraktığın enkazın içinden çıkmak isterken,senin eserin olduğu için gidememeyi...