Ölü Ruhlar #Wattys2018

Ölüm Şarkısı

27 sinde susturuldu şarkımız.
En acımasız şekilde öldürülerek bütün anılar gibi,
Bırak sesimiz çıksın, yutkunamadık bile.
Her yer çığlık çığlığa büyük bir sessizliğe büründü yıkımdan sonra.
Karanlık daha fazla karanlığa sahip olmak istedim.
Gelmeyeceğini bilsemde ben yine o sokakta bekledim.
Dostluklar öldü,aşklar çürüdü.
Yalnızdım artık sadece yalnız.
Diğer bir anlamıyla sensiz,sadece sensiz.
Karanlığıma ve yalnızlığıma en güzel melodiler eşlik etti sonradan,
Keman ve piyano eşliğinde.
Kusursuz parmakları dolaşti siyah ve beyazın üstünde,
Kemanın telleri büküldü,ağladı en gıcırtılı sesiyle,
Piyano ve keman savaştılar büyük bir gürültü ile.
Karanlık sokakta,senin mezarının başında.
Ölümün şarkısı yazıldı,bu gece.
Duvarlarımın arkasında ki kız çocuğu kayboldu.
Sokaklara karıştı,yok oldu.
Acı bütün duvarları yıktı,
Geçmişi mahvettiği gibi geleceğe de gölge düşürdü.
Geçmiş ve gelecek sevdiğim adamın avuçlarında yok oldu.
Çocukluğum dahil herşey yok edildi.
Acı..Büyük bir kayıp,içinden çıkamadığın ve hergün seni içine çeken bataklıktı.
Artık sadece iki ölü beden kaldı.
Cesedimiz gözlerindeki siyahlığa esir olduğum mahallenin köşesine bırakıldı.
Karanlık üstlerine kefen gibi sarılıp,içine aldı.
Kusursuz cinayetten kimsenin haberi olmadı.
Deliller ortadan kalktı.
Yaşanmış ve yaşanılması gereken onlarca anının beklentisi ve umuduyla birlikte koca bir mezarın içinde,
iki cesetle birlikte gömüldü.
Herşey yeraltında kaldı.