Gel,sana muhtacım.
Çığlıklarımı,haykırışlarımı duy artık,gör çaresizliğimi.
Boğazımdaki yumruyu, kalbimdeki bu kocaman acıyı hisset .
Ve çık gel artık.
Bu acı öldürmeden gel.
Kurtar beni yokluğunda düştüğüm bu dipsiz kuyudan.
Karanlık sokağımıza yıldızları ve ay'ı toplayıp gel.
Şuan mutlu diyip gülüşlerime aldanma.
Gittiğin günden beri zayıf bedenime sığdırdığın bu kocaman acı,
Hala can yakıyor.
Paramparça ettiğin kalbimin kırıklarının her bir parçası,
Hergün bedenime saplanıyor.
Çık gel artık.
İçimde kendimle yaptığım savaşa son ver.
Gözlerimden akan nehri durdur gülüşünle.
Buz gibi olmuş,yaralarla kaplanmış ölü bedenimi,sar sarmala.
Yeniden yaşat nefesinle.
Yeniden doğur beni tükenmişliğin içinden.
Gel koca yürekli adam gel
sensiz yaşanmıyor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölü Ruhlar #Wattys2018
PoetryZaten hep böyle olmuyor muydu ? Yaralarını sarıp sarmalayan insan defalarca aynı yerden bıçaklayıp kanlar içinde bırakmıyor muydu ? İnsanın tükenişi buradan çıkıyordu.Hergün bilekleri gibi umutlarını keserek.Hergün içinde acıyla savaşıp ve o savaşa...
