Not all Slytherins are bad ~ Drarry

hoofdstuk 24

Met frisse tegenzin liep ik naar de deur toe, waar mijn vuist drie keer contact maakte met het hout. Gerommel was aan de andere kant van de deur te horen, waarna de deur snel openvloog.

'Ha, die Harry,' zei Hagrid opgewekt zodra hij mijn verschijning zag. 'Hoe is het?'

'Ik-,' stotterde ik, zoekende naar de juiste woorden. 'Zou ik even binnen mogen komen?'

Ik ervoer het gesprek nu al als pijnlijk en zeer ongemakkelijk. Hagrid scheen echter nergens last van te hebben.

'Natuurlijk mijn jongen, kom erin. Wil je thee? Ik heb net hele pot gezet,' vroeg de halfreus terwijl ik naar binnen liep. 'Graag,' zei ik terwijl het oude, welbekende interieur van Hagrid me overviel.

Niets was veranderd sinds mijn laatste bezoek; op misschien de verse vlekken in het tapijt of het gat in de muur die vermoeddelijk was gemaakt door een één of ander wezen. De halfreus had nou eenmaal een rare fascinatie voor alle soorten fabeldieren.

'Ga zitten,' zei Hagrid en ik zag vanuit mijn ooghoek dat hij het kokend hete water in de mokken schonk.

Ik klom op één van Hagrid zijn grote stoelen en wachtte ongeduldig tot hij zou gaan zitten. Ergens was ik er niet bepaald klaar voor om mijn relatie met Draco openbaar te maken, maar ik wist dat Hagrid nieuwsgierig was. Ik had enkele weken geleden hem namelijk verteld over mijn gevoelens voor een zekere Zwadderaar. Het leek me enkel terecht dat ik hem inlichtte over de veranderingen en vooruitgang.

Waarom moest ik eigenlijk uit de kast komen? Hetero mensen hoeven toch ook niet tegen hun ouders te zeggen dat ze op het andere geslacht vallen, waarom zou ik dat dan wel moeten?

Omdat het anders is? Omdat het raar is?

Vanaf je geboorte wordt er van uitgegaan dat je hetero bent. Natuurlijk zijn er gevallen waarbij onmiddellijk bekend wordt dat diegene homoseksueel is, maar aangezien dat bij mij niet het geval was, kwam het bij de meeste vast als een verrassing aan. Uiteraard interesseerde het me weinig hoe anderen over mij dachten.

Dit was mijn leven en ik vond dat ik zelf al genoeg ellende had meegemaakt om te liegen over zoiets als mijn geaardheid.

'Nou, jongen,' begon Hagrid terwijl hij een slok nam van de dampende thee. Een normaal mens zou het uitschreeuwen van de pijn en zijn tong verbrandde, maar Hagrid leek nergens last van te hebben. 'Wat wilde je me vertellen?'

'Draco heeft me zijn liefde verklaard,' flapte ik eruit; erg subtiel was het niet, maar ik had geen zin om er om heen te draaien.

'Oh,' zei Hagrid, en voor een moment beeldde ik me in dat de halfreus mijn vader was en dat ik net had verteld dat mijn bezem kapot was.

Alleen was Hagrid mijn vader niet en was mijn bezem alles behalve kapot.

'Wat leuk.'

Nog nooit heb ik iemand zo droog horen reageren. Ergens was het wel verwacht en terecht. Ik had niet verwacht dat hij uit zijn stoel zou vliegen om me te omhelsen, eerlijk gezegd zou het een beetje raar zijn. Hagrid reageerde precies zoals ik had verwacht dat hij zou reageren; vooral omdat ik wist hoe hij over de blonde Zwadderaar dacht.

'Hoe lang al?' vroeg de grote man tenslotte voordat hij nogmaals een slok van zijn thee nam.

'Een paar weken geleden heeft hij het me verteld; het is eigenlijk nog niet officieel, maar we hebben wel al bepaalde dingen gedaan.'

Ik wilde hem niet precies uitleggen wat we precies hadden gedaan en hoe het voelde. Het kleine beetje privacy dat ik had koesterde ik.

'Oh,' zei Hagrid weer, maar dit keer was het een andere oh; een ondeugende oh. Zijn donkere ogen lichtte op met een kleine twinkeling.