Bölüm 18

129 7 1
                                    

Arkadaşlar multi de Ayza ile Barış var

Güzel bir bölüm oldu arkadaşlar umarım. Beğenirsiniz

İyi okumalar :))

(Takipte kalın :* :)) )


Sara ve Su başımda iki saattir kalkmam için çaba gösteriyorlardı.

"Ya Ayza kalksana artık ya. Kış uykusunda mısın sen ?" dedi Sara.

"Hadi Ayza" dedi Su.

"Off tamam ya. Pes ediyorum siz kazandınız." diyerek yatağımdan kalktım.
Kızlar sevinip dışarıya çıktılar.

Burada canımız sıkılmıştı. Biz de dağa tırmanmaya  karar verdik.
Zaten dağcılık faaliyeti burada varmış haliyle güvenlik önlemleri de var. 

Siyah Nike eşofman takımımı giydim. Saçımı at kuyruğu yaptım. Önden kahküllerim çıkmıştı çok hoş görünüyordum. Siyah göz kalemimi sürdüm. Parlatıcımı da sürüp odadan çıktım. Nike spor ayakkabılarım8 giydim.

Aşağıda bizimkiler bekliyorlardı. Barış gülümseyerek "Günaydın" dedi. Ben de aynı sekilde karşılık verdim. Bir görevli geldi yanımıza elinde halatlar vardı ve bir de adını bilmediğim birkaç şey daha.

Görevli "Gidelim" dedi ve ilerlemeye başladık.

Bir süre sonra dağın oraya vardığımızda görevli ucunda çengel gibi bir şey olan halatı yukarıya fırlattı. Çengel dağın çukurlu yerinde kaldı. Elinde kalan diğer ucunu çekiştirerek sağlam olduğunu kontrol etti.

Görevli genç ve yakışıklıydı. Beni yanına çağırdı.
Bacaklarımın çevresinden  omuzlarımdan geçen bir şey giymemi yardım etti. Çengelin diğer ucunu göbeğimin üstündekine takmaya çalışıyordu.

Çocuk dibimdeydi. Görevli çocuk takmaya uğraşırken Barış gelip
"Ben hallederim "  diyerek çocuğu ittirdi. Bu hareketine gülmeden edemedim. Görevli çocuk diğerlerine de aynısını yaptı ve tırmanmaya başladık.

Barış'ta yanımdaydı.

"Beğendin mi müziklerimi ?" diye sordum.

"Evet güzel müzikler " dedi.

Gülümseyerek hızlıca tırmanmaya başladım. Barış aşağıda kalmıştı.

"Yarış yapmıyoruz Ayza " dedi.

Bir sey demedim. Dağın taşlı yerine elimi koyduğumda taş elimden kaydı. Dengemi kaybettim çığlık atarak aşağıya düşüyordum ki Barış beni elimden yakaladı. Çok korkuyordum. Halatım aşağıya düşmek üzereydi.

Barış " Ayza önündeki kemerin çengelini çıkar" diye bağırdı.

Dediğini yaptığım an halat düşmüştü. O anda Barış beni kendi önüne aldı.
Nefesini hissedebiliyordum.  Çok korkmuştum, korkuyordum.

Diğerlerinin telaşla " Ayza iyi misin ?" vb söylemeleri bile bir kulağımdan girip diğer kulağımdan çıkıyordu.  Kimseyi duyamıyordum.

Barış kendi çelengini çıkartıp ikimizinkine birden taktı.

Barış'ta nefes nefeseydi. Aramızda birkaç cm vardı sadece. Gözlerimin içine bakıyordu, ben de onun gözlerine. Çok güzel göleri vardı ve yakından daha da güzel görünüyordu.  O da nefes alıp verirken nefesi dudaklarıma geliyordu. İstem dışı yutkundum ve gözleri dudaklarıma kaydı.

Birkaç saniye sonra tekrar gözlerime baktı ve ben bir şey düşünmeden ona sarıldım. Bir eli dağa tutunurken boşta eliyle de bana sarıldı. Ona sarılmadan önce ağladığımın bile farkında değildim. Sarıldıktan sonra baş parmağıyla göz yaşımı sildi.

OKUL GEZİSİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin