"Δεν είχες ύπνο κοκόνα μου το βράδυ"?
" Μαρί μου,εισαι καλά? Γιατί το λες αυτό?"
"Νόμιζα ότι σε άκουγα όλο το βράδυ να στριφογυρνάς,μάτια μου".
Το δωμάτιο της γυναίκας ήταν δίπλα στης Ρενέ μην και χρειαζόταν κάτι τη νύχτα.
Και είχε δίκιο,όλο το βράδυ δεν έκλεισε μάτι παρά λίγες ώρες τα ξημερώματα.
" Πονούσε λίγο το στομάχι μου,μα είμαι καλά τώρα.Μάλλον παράφαγα χθες βράδυ. Εσύ είσαι καλύτερα?"
Της χάιδεψε τρυφερά τα μαλλιά και την βοήθησε να κλείσει τον κορσέ του φορέματος της που ήταν στο χρώμα της λεβάντας.
"Ναι καλά είμαι τώρα μάτια μου.Αντε να πιείς ένα ζεστό γάλα και να φας κάτι".
Πώς θα κατέβαινε να πάρει πρωινό μαζί του.Δεν μπορούσε να τον αντικρύσει. Μα πάλι σκέφτηκε ότι εκείνος θα έπρεπε να ντρέπεται περισσότερο που δεν σεβάστηκε τη φιλοξενία μα και την απειρία της.
Όχι όμως δεν θα κρυβόταν μέσα στο ίδιο της το σπίτι.
Άφησε τα μισά μαλλιά της κάτω και έπιασε πάνω τα άλλα μισά. Κατέβηκε και μπήκε με αέρα στην τραπεζαρία.
Η Κλερ καθόταν όπου συνήθως και ο Τόμας ....
Δεν ήταν εκεί. Ένιωσε μία μικρή απογοήτευση και για μία στιγμή θύμωσε με τον εαυτό της. Ίσως να είχε φύγει τελικά νωρίτερα. Καλύτερα να είχε φύγει,σκέφτηκε. Αλλά πάλι την έτρωγε η περιέργεια.
" Καλημέρα, Κλερ?Ο...αδερφός σου,δεν θα πάρει πρωινό μαζί μας?"
Εκείνη την κοίταξε εξεταστικά. Μήπως ήξερε κάτι? Της είχε πει κάτι εκείνος? Μα γιατί να το κάνει?
"Πήρε πρωινό χρυσό μου και έφυγε για κάτι δουλειές. Στο είπα άλλωστε δεν ήρθε εδώ για διασκέδαση".
Ναι αλλά χθες βράδυ μία χαρά διασκέδασε μαζί της. Ήθελε να της το πετάξει αλλά κρατήθηκε.
Πήραν πρωινό και έπειτα πήρε την άμαξα για κάτι ψώνια που θα χρειαζόταν πριν φύγει για το Μπαθ.
Πέρασε απ τη μοδίστρα της και έκανε πρόβα σε δύο καινούρια φορέματα. Το ένα ήταν λευκό με μανίκια μέχρι τον αγκώνα και ίδια μπέρτα.Και το άλλο σε πράσινο σμαραγδί με τους ώμους έξω.
" Μήπως είναι λίγο τολμηρό αυτό κυρία?", ρώτησε τη μοδίστρα καθώς κοίταξε το είδωλο της στον καθρέφτη.
Εκείνη έκατσε λίγο πιο πέρα και τη χάζεψε.
"Μα τι όμορφη είσαι εσύ χαρά μου? Φαντασία για κάθε άντρα σίγουρα.
Τολμηρό ,καθόλου τολμηρό. Και τι έχεις να φοβηθείς μήπως"?
YOU ARE READING
"RENE"
Romance© 2017 Angelika Masi Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του έργου σε οποιαδήποτε μορφή,χωρίς την άδεια της συγγραφέως. Λονδίνο 1819. Η Ρενέ Τέρλιγκτον κόρη και κληρονόμος του κόμη Τέρλιγκτον μετά τον ξαφνικό θάνατο του πατέρα της γοητεύεται από το φλε...
