"RENE"

Κεφάλαιο 6

Η  αίθουσα ήταν κατάμεστη από κόσμο. Κανένας δεν αρνήθηκε την πρόσκληση που του είχε σταλεί για δεύτερη φορά μόνο  που τώρα εξηγούσε τους λόγους που θα πραγματοποιούταν τελικά .
Νεαροί δανδηδες με τα καλά τους,τα μαλλιά χτενισμένα με την τελευταία λέξη της μόδας,διασκέδαζαν άλλοι  χορεύοντας ,άλλοι παίζοντας χαρτιά και άλλα παιχνίδια στην αίθουσα ψυχαγωγίας,άλλοι πάλι περίμεναν με αγωνία να κάνει επιτέλους την εμφάνιση της η Ρενέ .
Η  λαίδη Κλερ στα μέσα και στα έξω,είχε επιλέξει μία τουαλέτα σε σκούρο μπορντό χρώμα, δείχνοντας απ τη μία το πένθος της κι απ την άλλη το σεβασμό στην επιθυμία του συζύγου της.Είχε επιλέξει άκρος διακριτικά κοσμήματα και το χτένισμα της ήταν ένα απλό μάζεμα των μαλλιών της σε χαλαρό κότσο.
Πήγαινε από παρέα σε παρέα ,σαν οικοδέσποινα ,αλλά τακτικά έριχνε τη ματιά της στην είσοδο μήπως και δει τον αδερφό της.
Εκείνος έπρεπε να είναι ήδη εκεί, το γεγονός ότι είχε αργήσει αρκετά τόσο ώστε ίσως να μην είναι εδώ τη στιγμή που θα κατέβαινε η Ρενέ ,είχε αρχίσει να της δημιουργεί νευρικότητα.

Εκείνη ακριβώς τη στιγμή είδε όλα τα βλέμματα να πέφτουν στη μεγάλη στριφογυριστή μαρμάρινη σκάλα  και να μένουν καρφωμένα εκεί.

Η  Ρενέ  είχε καταφέρει, ή τουλάχιστον έτσι πίστεψε στην αρχή να αφήσει τους πάντες άφωνους.Μία μάτια στη μητριά της μόνο έφτανε να την κάνει να πιστέψει ότι είχε πετύχει το σκοπό της.Η λαίδη Κλερ είχε γίνει κατακόκκινη από τί  ,από θυμό ή από ντροπή?
Το μαύρο φόρεμα της ,από λεπτό ντελικάτο ύφασμα και λεπτομέρειες απο δαντέλα που αγκάλιαζε το κορμί της,δεν ήταν ή κατάλληλη επιλογή για μία ντεμπινταντ  που μόλις εκανε την πρώτη της εμφάνιση.Το μαύρο δεν ήταν κατάλληλο για καμία ανύπαντρη νεαρή παρά μόνο αν είχε πένθος.Και αυτός ήταν ο σκοπός της Ρενέ ,να δείξει σε όλους ότι αν και έγινε ο χορός εκείνη πενθεί ακόμα.
Μόνο που δεν είχε υπολογίσει η άμοιρη, πόσο θελκτική και όμορφη έδειχνε μέσα στην μαύρη τουαλέτα της.
Όλοι είχαν γοητευτεί απ την παρουσία της κοπέλας,και περισσότερο οι νεαροί, που τώρα ήθελαν να γνωρίσουν κι από κοντά τούτη την οπτασία.

Η Κλερ έριξε μία ματια γύρω της και δεν άργησε να βρει ανάμεσα στο αποσβολωμένο  πλήθος και τον αδερφό της,εξίσου συνεπαρμένο απ την εικόνα της κοπέλας.

Γρήγορα οι νεαροί περικύκλωσαν τη Ρενέ  και το σχέδιο της να κάνει τους πάντες να φρίξουν με τη μαύρη τουαλέτα της σαν χήρα,ναυάγησε.

Εκείνος παρακολουθούσε κάθε της κίνηση σαν γεράκι έτοιμο να ορμήξει όταν και  αν το απαιτούσε η περίσταση.
Όμως πράγματι, Θεέ μου, δεν είχαν αντικρύσει τα μάτια του πιο όμορφο πλάσμα στη ζωή του.Τα σκούρα καστανά μαλλιά της, ίσια,λαμποκοπούσαν κάτω απ το φως τως πολύελαίων . Τα μάτια της αστραφταν σαν μικρά διαμαντάκια ,όμως ήταν πολύ μακρυά και δεν ξεχώριζε το χρώμα τους,κι εκείνα τα χείλη σαρκώδη και τόσο ζουμερά σαν να περίμεναν εκείνον τον ένα και μοναδικό που θα ρουφούσε κάθε χαραγμή τους.

"Λοιπόν ,τι έχεις να πεις καλέ μου? Αληθινός θησαυρός, δεν βρίσκεις"?

Ω!πόσο απολάμβανε την αποχαύνωση του αδερφού της η Κλερ,ήξερε ότι απ τη στιγμή που θα αντίκρυζε τη Ρενέ , η κάθε αμφιβολία που μπορεί να είχε,για τα σχέδια της, θα εξανεμίζονταν.

" Λοιπόν,μήπως είναι καιρός να σε συστήσω στην αγαπημένη μου.....κόρη. Αν αργήσεις  άλλο λίγο καλέ μου ,πολύ φοβάμαι ότι κάποιος ποιο ικανός από σένα θα την τυλίξει πολύ γρήγορα. Κοίτα, κοίτα τι γίνεται απ τη στιγμή που εμφανίστηκε. Αν και παραδέχομαι ,πολύ έξυπνο το κολπάκι της με το φόρεμα, δυστυχώς για εκείνη έφερε τα αντίθετα αποτελέσματά ".

Καθώς πλησίαζαν τα μάτια τους συναντήθηκαν,πράσινο μέσα σε γκρί,και έμειναν εκεί, καρφωμένα, να κοιτάζουν ,ο ένας τον άλλον σαν να μην υπήρχε κανείς άλλος σε εκείνο το δωμάτιο.
Πράσινα γατίσια  ματια,που τώρα τον έκαιγαν,τον έκαιγαν μέχρι τα καταβαθα της ψυχής του.Και εκείνες οι βλεφαρίδες ,σαν μαύρες βενταλιες τα πλαισίωναν.
Κι εκείνη όμως δεν την άφησε αδιάφορη η ομορφιά του. Καστανοξανθα πολύ μακρυά μαλλιά,σίγουρα δεν ακολουθούσε τη μόδα,πιασμένα σε χαμηλή κοτσίδα,λεπτή και ίσια μύτη,ντελικάτο σαγόνι,και δύο μάτια γκρίζα και  παγερά.Ψηλός ,σίγουρα πάνω από 1,85 με καλλιγραμμο σώμα,ξεχώριζε μέσα σε τούτο το δωμάτιο.Ξεχώριζε απ όλα εκείνα τα παιδαρελια.Αυτός ήταν σίγουρα ένας άντρας ,με όλη τη σημασία του. Όμως ποιος ήταν αυτός αλήθεια και τί  δουλειά είχε να κρατάει αγκαζε τη γυναίκα του πατέρα της?

" Δεν θα σχολιάσω καλή μου το χρώμα του φορέματος σου,καθόλου δεν θα το σχολιάσω , αλήθεια είναι όμως ότι είσαι μία καλλονή! Ναι καλλονή στ' αλήθεια, δεν βρίσκεις καλέ μου?"

Η  Ρενε κοιτούσε τα ενωμένα μπράτσα τους, και τα μάγουλα της βάφτηκαν κόκκινα από τα νεύρα της.
Πόσο γοητευτική ήταν έτσι,σκέφτηκε ο Τόμας  ,πονηρές σκέψεις με τους δύο τους σε άσεμνες στιγμές ζωγραφίστηκαν στο μυαλό του κι ένα κύμα ηδονής διαπέρασε το κορμί του. Σιγουρα αυτό που του έκανε αυτό το κορίτσι, είχε καιρό να το νιώσει,Ίσως να μην το είχε νιώσει και ποτέ.