"RENE"

Κεφάλαιο 5

Η  συζήτηση που είχαν κάνει το προηγούμενο βράδυ η  Κλερ με τη Ρενέ ,είχε αναστατώσει τόσο πολύ τη δεύτερη που σχεδόν δεν έκλεισε μάτι.
Μα πώς  μπόρεσε να σκεφτεί η Κλερ κάτι τέτοιο?Και να το προτείνει κιόλας?
Δεν είχε κλείσει ενας μήνας από το θάνατό του πατέρα της. Τι σκάνδαλο θα ήταν αυτό για την υψηλή κοινωνία του Λονδινου. Και πως η ίδια θα μπορούσε να στολιστεί και να χορεύει όλο το βράδυ ,με τον κάθε νεαρό που θα ήθελε να κερδίσει την συμπάθεια της ίσως και την καρδιά της ,όταν μέσα της πονούσε  τόσο πολύ.
Πρέπει στ'αληθεια η Κλερ να είχε τρελαθεί τελείως και μόνο που το σκέφτηκε.

"Λοιπόν ,το σκέφτηκες κοκόνα  μου ,αυτό που σου είπε η  λαίδη"?

Το ύφος της Μαρί  μαρτυρούσε ότι κι εκείνης της είχε φανεί εξωφρενικό αυτό,αλλά πριν ακούσει τη γνώμη είχε η κυρά της ,εκείνη δεν θα έβγαζε άχνα.

" Εσύ τι λες να μην το σκέφτηκα? Δεν ρωτάς καλύτερα αν κοιμήθηκα όλο το βράδυ "?

Η  Μαρί  έλουζε τα όμορφα μακρυά  της και καταλάβαινε,μιας και ήξερε τόσο καλά το κορίτσι ότι η λαίδη είχε καταφέρει τουλάχιστον να τη βάλει σε σκέψεις.

" Η  Κλερ είπε ότι όλο αυτό, το ετοίμαζε ο πατέρας τόσο καιρό ,εκείνος προσωπικά και ότι θα στενοχωριόταν αν τελικά δεν γινόταν. Αλλά πως μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο? Ο κόσμος...."

"Ο κόσμος καρδούλα  μου δεν θα ασχοληθεί και πολύ. Όλοι τους πετάνε τη σκούφια τους για χορούς και μουσικές, εσύ πως νιώθεις είναι το ζήτημα"?

Καθώς χτένιζε τα μαλλιά της η Μαρί , γύρισε στη γυναίκα και με το σκανταλιαρικο ύφος της ,αυτό που μόνο εκείνη γνώριζε τοσο καλά χαμογέλασε πονηρά.

"Αχου,γιατί δεν μ'αρεσει αυτό το ύφος κοκόνα  μου? Τι σκέφτηκε πάλι το μυαλουδάκι σου"?

Η  Ρενέ  πετάχτηκε απ την καρέκλα μπροστά απ την τουαλέτα που τη χτένιζε η Μαρί  και χτύπησε τα χέρια της δυνατά.

" Εντάξει  λοιπόν, αφού η Κλερ επιμένει σε κάτι τόσο εξωφρενικό ,θα γίνει, αλλά θα γίνει όπως θέλω εγώ. Κι εσύ γλυκιά μου γυναίκα θα με βοηθήσεις, ω! ναι, θα με βοηθήσεις χωρίς να φέρεις καμία αντίρρηση και χωρίς να το μάθει κανείς".

Να φέρει αντίρρηση, μα ποιός  μπόρεσε ποτέ να φέρει αντίρρηση στη μικρή γαλιάντρα. Ακόμη και τον κόμη που φημιζόταν για τη σκληράδα του και την ψυχρότητα του, ιδίως σε ότι είχε να κάνει με τη δουλειά του,ότι ήθελε τον εκανε τούτο δω το θηλυκό. "Οχι",δεν είχε ακούσει ποτέ από τα χείλη του. Αρκούσε να τον κοιτάξει με αυτά τα πράσινα, γατίσια μάτια της κι εκείνος έλιωνε στο λεπτό.

" Εσύ εισαι η κυρά μου ,λες και δεν το ξέρεις.Ότι μου πεις θα κάνω,αρκεί να είναι για το καλό σου.Για πες μου τώρα τι σκέφτηκε το μυαλουδάκι  σου πονηρά γελάς θαρρώ ".

Η  Κλερ μόνο το χορό δεν είχε στο νου της.Πόσο μάλλον τι θα ακολουθούσε μετά.Ήξερε ότι αυτοί οι χοροί για το ντεμπούτο μιας δεσποινίδας,σκοπό ειχαν έναν καλό γάμο . Γνωριμίες με νεαρούς καλών οικογενειών, φλερτ και γάμος . Μα εκείνη δεν μπορούσε τώρα να σκεφτεί κάτι τέτοιο.Έπρεπε λοιπόν να κάνει κάτι ώστε να αποτρέψει όλα αυτά τα ξαναμμένα  παιδαρέλια απ το να την φλερτάρουν.

Τις επόμενες μέρες άρχισε πάλι τις επισκέψεις στη μοδίστρα της. Το φόρεμα για το χορό ,ήταν σχεδόν έτοιμο, έμεναν μονο λίγες λεπτομέρειες. Είχε τόσο ενθουσιαστεί με την ιδέα της,ακόμα περισσότερο τώρα που έβλεπε να πέρνει μορφή,που έφτασε να ανυπομονεί κιόλας, για την ώρα του χορού.

Απ την άλλη η λαίδη Κλερ, ετριβε τα χέρια της που είχε καταφέρει, χωρίς ιδιαίτερη μάλιστα δυσκολία να πείσει τη Ρενέ  για το χορό.
Εκείνη βέβαια θα το έπαιζε θλιμμένη χήρα ,κι ότι όλο αυτό ήταν τελευταία επιθυμία του άντρα της.Κανείς δεν θα την κατηγορούσε που συμφώνησε στην τελευταία επιθυμία ενός ετοιμοθάνατου . Έτσι δεν θα υποτιμούσαν  το καλό όνομα της οικογένειας και όλοι θα ήθελαν ένα συγγενεμα (αν σκεφτεί κανείς και τα πλούτη που είχε κληρονομήσει)με την κόρη του κόμη Τερλιγκτον.

"Όλα τα σκεφτηκες καλή μου. Το γεγονός να μην με θελήσει η  μικρή σου περνάει απ το μυαλό?"

"Και γιατί να μην σε θελήσει παρακαλώ? Όμορφος εισαι,δική σου περιουσία έχεις,αυτό το τελευταίο δε,θολώνει και τα νερά,έτσι ώστε να μην της περάσει απ το μυαλό ότι μπορεί να θες τα λεφτά της,,πραγματικά δεν βρίσκω κάποιο λόγο για να μην σε θέλει".

" Η  διάφορα ηλικίας ας πούμε. Ίσως θέλει έναν νεαρό για ταίρι της. Που θες να ξέρω πως σκέφτονται αυτές οι μικρές ντεμπινταντ"?

Η  Κλερ κοίταξε εξεταστικα τον αδερφό της,τρίβοντας με την παλάμη το σαγόνι της.

"Φοβάσαι Τόμας "?

Χαμογέλασε σαρδόνια με αυτή την παρατήρηση της Κλερ και έπειτα , αφού την πλησίασε αργά και έφτασε αρκετά κοντά της, σχεδόν της ψιθύρισε.

" Εγώ αγαπητή μου δεν φοβήθηκα ποτέ κι εσύ το γνωρίζεις πολύ καλά αυτό, τι σε κάνει να πιστεύεις ότι θα φοβηθώ τώρα, ένα 18χρονο κοριτσάκι  ?"

Του γύρισε την πλάτη και περπάτησε ως το παράθυρο. Ήξερε πολύ καλά τον αδερφό της για να μην καταλάβει ότι είχε αρχίσει να έχει αμφιβολίες για ολο αυτό.

"Τη θυμάσαι καθόλου Τόμας ? Θα είναι μεγάλη έκπληξη για σένα όταν τη δεις".

Ο Τόμας την κοίταξε τρίβοντας   το σαγόνι του. Είχε τόση περιέργεια να δει πως ειχε εξελιχθεί το κορίτσι με το πέρασμα των χρόνων που σχεδόν δεν κοιμόταν τα τελευταία βράδια με τη σκέψη αυτή να βασανίζει το μυαλό του. Η μεγάλη μέρα όμως ειχε σχεδόν φτάσει και δεν έμελε να κάνει λίγη ακόμη υπομονή πρωτού βρεθεί μπροστά στην αλήθεια.