"RENE"

Κεφαλαιο 7

"Στ' αλήθεια πως τολμάς να φέρνεις εδώ μέσα τον...τον...."

Τα μάτια της λαίδη Κλερ άνοιξαν απότομα και γύρισε προς τον Τόμας . Άρχισε να γελά, να ξεκαρδίζεται όταν κατάλαβε τι ήθελε να πει η Ρενέ .

"Για πρόσεχε τι ετοιμάζεσαι να πεις ομορφιά μου ,γιατί να σαι σίγουρη ότι θα το μετανιώσεις".
Και μετά γύρισε προς την αδερφή του ,αφού πρώτα ελευθέρωσε το χέρι της απ το μπράτσο του.

" Αγάπη, μεγάλη έκπληξη η κόρη σου, μα δεν με προειδοποιήσες ούτε για την ομορφιά της, ούτε για τον ευέξαπτο χαρακτήρα της".

Η Ρενέ  τα είχε χαμένα.Μα τι στο καλό αυτοί οι δύο την κορόιδευαν? Γελούσαν μαζί της, ευέξαπτος χαρακτήρας και.....όμορφη?

"Ελα Τόμας , σταμάτα δεν μ' αρέσει στ' αλήθεια να δίνουμε λάθος εντυπώσεις. Αγαπητή μου θα σε μαλώσω που σκέφτηκες έτσι για εμένα. Φανταζόμουν ότι θα θυμόσουν τον αδερφό μου, Σέρ  Τόμας Χάμιλτον .
Τόμας καλέ μου η Ρενέ ,κόρη του καλού μου Τζακ".
Η φωνή της έσπασε λέγοντας το όνομα του συζύγου της. Μπορεί να μην της άρεσε όλο αυτό που είχε κάνει ο συγχωρεμενος ο κόμης με την περιουσία του,αλλά τον αγαπούσε και ήταν ευτυχισμένη μαζί του και ο ξαφνικός θάνατος του την είχε πληγώσει πολύ και την είχε βυθίσει στη θλίψη.

Η Ρενέ ξανάγινε κόκκινη, απ τη ντροπή της ,αυτή τη φορά. Μα πως επέτρεψε στον εαυτό της να σκεφτεί έτσι για την Κλερ.

" Δεν φαντάζεσαι πόσο χαίρομαι για τη γνωριμία μικρή μου".
Πήρε το χέρι της στο δικό του και το έφερε στα χείλη του.Το φίλησε απαλά, καθώς τα μάτια του είχαν καρφώσει τα δικά της.
Ω!ναι ήταν απολύτως σίγουρος ότι τα είχε καταφέρει.Είχε γοητεύσει τούτο δω το θηλυκό και τώρα ανυπομονούσε μόνο για τη στιγμή που θα την έκανε δικιά του.
Εκείνη λύγισε τα πόδια κι έκανε μία ελαφριά υπόκλιση. Έπειτα γύρισε προς την Κλερ και χαμογέλασε ,με το σκανταλιάρικο ύφος της.

"Συγχώρεσέ με Κλερ,είναι περίεργη τούτη η βραδιά για μένα.Και αφού δεν κατάφερα να την αποφυγω λέω να συνεχίσω τις γνωριμίες μου,δεν θα ήθελα να απογοήτευσω όλους αυτούς τους νεαρούς που ήρθαν σήμερα για μένα. Ήδη εκλεισα τρία ραντεβού για την ερχόμενη εβδομάδα".

Πέταξε τη βόμβα της,γύρισε, και με το ντελικάτο κορμί της χάθηκε στο πλήθος.
Το πώς κοίταξε τον Τόμας τονίζοντας το " νεαρούς ",έκανε το δεύτερο να σφιχτεί  κάτω απ το κοστούμι του. Χαμογέλασε σαρδόνια και ετριψε το σαγόνι του κίνηση που έκανε σχεδόν πάντα.
Τον θεώρησε μεγάλο? Ή μήπως το είπε για να τον πειράξει επειδή την αποκάλεσε "μικρή"? Τούτο το θηλυκό θα τον τρέλενε στα σίγουρα.
Την έβλεπε να μιλάει με όλους αυτούς τους νεαρούς τριγύρω της,να γελάει που και που ,κι εκείνοι να κρέμονται στην κυριολεξία απ τα χείλη της. Ήθελε να μπορούσε να την τραβήξει απ το χέρι σε μία ήσυχη γωνιά του σπιτιού και να δαγκώσει αυτά τα χείλη,να τα ματώσει.
Ένα ρίγος διαπέρασε το κορμί του και άγγιξε μέχρι τους λαγόνες του. Τι στο καλό είχε πάθει? Σαν μαθητούδι έκανε. Ούτε αυτοί οι νεαροί δεν θα επέτρεπαν στον εαυτό τους να ερεθίζονται έτσι μέσα στο κόσμο μόνο που θα κοίταζαν μία κοπέλα.

Η βραδιά δεν εξελίχθηκε όπως την είχε σχεδιάσει η Ρενέ αλλά τελικά δεν ήταν και τόσο κακή. Δεν έκανε τίποτα που θα μπορούσε να προσβάλει τη μνήμη του πατέρα της και τελικά η επιλογή του μαύρου φορέματος έκανε τους πάντες να σκεφτούν τα καλύτερα γι αυτήν. Τώρα όλοι θα ήθελαν μία τέτοια νεαρή για νύφη τους.
Ούτε μία στιγμή δεν έβαζε στο αθώο μυαλό της οτι κάποιοι σίγουρα θα στόχευαν την περιουσία της. Άλλωστε τα πάντα σχετικά με αυτό το θέμα τα είχε αναλάβει ο δικηγόρος και καλός φίλος του πατέρα της.
Εκείνη δεν θα χρειαζόταν να κανει τίποτα απολύτως. Και όσο για εναν ενδεχόμενο γάμο,ακόμα κι αυτό το είχε προβλέψει ο καλός της.Η περιουσία ανήκε αποκλειστικά στη Ρενέ κι εκείνη ακόμη κι αν ήθελε, δεν είχε το δικαίωμα να την μεταβιβάσει σε άλλον. Οι μόνοι δικαιούχοι πλήν της ιδίας θα ήταν οι κληρονόμοι της,δηλ.τα παιδιά που θα αποκτούσε. Αν πάλι δεν έκανε ποτέ παιδιά ,μετά το δικό της θάνατό, η περιουσία θα περνούσε στους κληρονόμους του πατέρα της.Έναν μακρινό ξάδερφό που ζούσε χρόνια τώρα στην Αμερική  και η ίδια δεν είχε δει ποτέ.

Εκείνο το βράδυ,αφού τη βοήθησε η υπηρέτρια της να γδυθεί και της βούρτσισε τα μαλλιά, τη φίλησε τρυφερά στο κεφάλι και τις χάιδεψε τους ώμους.

"Πολύ γρήγορα θα φύγεις απ την φροντίδα μου,κοκόνα μου, το ειδα γώ σήμερα. Όλα εκείνα τα μάτια που έπεφταν πάνω σου. Γρήγορα, πολύ γρήγορα",είπε η γυναίκα καθώς έκλεινε την πόρτα απ το δωμάτιο της κυράς της.

Η Ρενέ γέλασε καθώς ήρθαν στο μυαλό της εκείνα τα ζευγάρια μάτια που την κοίταζαν . Ένιωσε πολύ όμορφη τούτο το βράδυ. Ένα τσίμπημα στην καρδιά της την έκανε να τιναχτεί. Το μυαλό της είχαν καταλάβει δύο συγκεκριμένα μάτια. Έπιασε τον εαυτό της να κοκκινιζει καθώς με το μυαλό της κατέβηκε απ τα μάτια, στα χείλη του και έπειτα σε ολόκληρο το κορμί του. Έπιασε τα χείλη της με τα δάχτυλα της γιατί τώρα με τη φαντασία της ένιωσε τα χείλη του πάνω στα δικά της.
Κούνησε γρήγορα το κεφάλι της και πετάχτηκε απ την καρέκλα που καθόταν. Είχε ιδρώσει χωρίς να το καταλάβει, άρπαξε την κανάτα που βρισκόταν πάντα με φρέσκο νερό δίπλα στο κομοδίνο της και γέμισε ένα ποτήρι. Το ήπιε μονορούφι. Έριξε μία τελευταία ματιά στον καθρέφτη και είδε το αναψοκοκκινισμενο πρόσωπο της. Έπεσε γρήγορα στο κρεβάτι της, και έχωσε το κεφάλι της στο μαξιλάρι.
Δεν της άρεσε καθόλου μα καθόλου  που σκεφτόταν αυτόν τον άντρα. Άλλωστε ήταν τόσο μεγαλύτερος της.