Then, I Bid Goodbye (On-Edit)

TIBG: Nineteen

Then, I Bid Goodbye ⓒHiImFebby
TIBG: Nineteen

The schoolfest came so fast as well as my birthday and to think, bukas na pala 'yun. The past two days eh halos kami lang ni Coleen ang magkasama. No sign of Marvin, Zyril or Hanna. Well, its a good thing na simula noong huli kong nakita si Hanna, ni anino niya o ng kanyang mga alagad hindi ko nakita.

Si Zyril naman, ayun parang multong nawala nalang bigla. Tinatanong ko din ang mommy niya pero hindi niya din alam eh? Kamusta kaya yun? Ano kayang ginagawa niya? Bilang kaibigan naman syempre, nag-aalala kasi ilang linggo na halos ang lumipas wala akong balita sa kanya.

Of course, it's a new feeling dahil its the first time na hindi kami nagkita ng matagal o kaya naman umalis siya kung saan na walang paalam.

Anong nararamdaman ko? Empty? Angry? Or is it loneliness... ugh, I don't know.

Si Marvin, busy naman sa banda niya, sa mga gigs at sa schoolfest dahil kasama sila sa lineup ng special performances ngayong taon. Halos lahat ng estudyante sa school excited na excited ulit silang makitang tumugtog. Atleast nakikita ko naman siya ng konti pero tanging ngitian lang ang kaya naming ibigay sa isa't-isa sa tuwing magkakakitaan kami dahil sa sobrang busy niya. As for me, ayos lang naman. Well, sino ba naman ako para maging demanding di ba? Masaya na din naman ang araw ko makita ko lang siyang maayos ang lagay.

*PLOOOOOOOOOOOPPPPP*

I was snapped  back to my senses when Coleen slapped me with a lettuce leaf. Why of all a lettuce?!

"Matlen, pinaghanda pa naman kita ng Samgyupsal tas tutunganga ka lang  'jan" she said while pouting. Oo nga pala,  masyadong hooked sa Korean stuffs ang babaeng 'to ngayon. Biglang nagtransform mula sa chic and sassy to korean... umm I-don't-know-what's-going-on-with-her?

Sa pagkakaalam ko, niyaya siya ng pinsan niya sa isang Kpop concert and then sabi ng pinsan niya pag-uwi nila, hindi na gumagalaw si Coleen. Ang isa pa daw nakakakatawa eh nung tinanong daw siya kung anong problema, she only said "I think I'm inlove" and to sum up, I think that's the story behind her attitude today... her attitude for the next days to come.

Right now, she is insisting me to eat a pork wrapped in a lettuce leaf. Oh my, this girl is something.

Its lunch time and we're here at the open field.Later, gagawin na namin ang final touches sa mga booth ng bawat klase para bukas. Masyadong matrabaho ang booth na napili ng president sa amin kasi kailangan naming gumawa ng napakaraming souvenirs para sa school fest! Doble effort ang kailangan kaya nakakapagod talaga ng sobra,kokonti pa nga lang ang nagagawa ko pero yung katawan ko parang namumulikat na. This isn't a sign of getting old am I right?

Natapos kaming kumain ni Coleen at napagdesisyunan kong bumalik sa classroom. Pupuntahan naman daw niya si Brian kaya humiwalay siya ng daan. Ngayon ko nalang ulit nakita na parang chaos ang main building. Nagtatakbuhan sa hallway na may mga dalang boxes na puno ng stocks, mga estudyanteng nagdedecorate ng mga booths. And from my previous years dito sa school na 'to, ngayon ko lang talaga napansin ang mga bagay na 'to, ngayon lang ako nagfocus sa kanila.

"Matlen, can you give me a hand here?" tawag ng isa kong kaklase na may dalang styrofoams at kung ano-ano pa.

"Sure!" agad akong pumunta sa kinatatayuan niya upang matulungan siya sa mga dalahin.

Habang naglalakad kami, nagsimula siya ng conversation. I can't remember her name but I'm sure we share the same class as well.

"Matlen, close kayo ni Marvin di ba?" she said and when I turned to her, her cheeks seemed to fill with colors.