Then, I Bid Goodbye (On-Edit)

TIBG: Nine

Then, I Bid Goodbye
TIBG: Nine ⓒHiImFebby

Bumitaw na ako kay Zyril sa pagkakayakap sa kanya dahil oras na ulit para magchange partner. Humimikbi pa ng mga panahong 'yon.

I ran.

Malapit na sana ako sa exit ng gym pero may kamay na pumigil sa'kin. My sight is blurry dahil madilim pa sa loob tapos sinabayan pa ng luha ko.

"Please don't go." Lumapit siya sa akin saka hinawakan ang kamay ko. I tried to clear my vision at si Marvin ang tumambad sa'kin. Lumapit siya lalo at dumampi ang kanyang palad sa mukha ko para punasin ang mga luha.

Without my knowing, I'm still crying and it seems like I can't stop my eyes.

Lalo naman akong napahikbi ngunit bigla niya akong hinila para yakapin. Hindi ko tuloy lalo mapigilan ang pag-iyak. Naalala ko ang mga panahon na sa tuwing nakakasama ako ni Marvin, palagi na lang niya akong nakikitang umiiyak.

"I told you not to cry again. Malungkot na din tuloy si Iron Man." Sabi niya pero hindi niya pa rin ako binitawan.

Tumunghay ako sandali sa kanya, "Sino ba kasi si Iron Man na 'yan?" Tanong ko pero yumakap lalo siya sa'kin ng mahigpit. Hindi ko alam kung anong magic ang dala ni Marvin at sa tuwing ganito ang sitwasyon, parang lagi niyang napapagaan ng ganito ang loob ko.

We stayed like that until the next song started playing at hinila na niya ulit ako sa formation kung nasaan ang ibang mga estudyanteng sumasayaw kasama ang kanilang mga partners.

You know I'd fall apart without you
I don't how you do what you do
Cause everything that don't make sense about me

Make sense when I'M WITH YOU

"Okay. Now spill it Matlen." Mahinahon ang kanyang boses pero nakatingin siya sa akin ng diretso, sa mga mata ko na para bang dapat ko talagang sabihin ang lahat sa kanya. Umiling lamang ako bilang tugon pero bigla siyang nag-pout.

"Bakit? Kaibigan mo naman ako ah? Saka gusto kong malaman kung bakit umiiyak ang kaibigan ko. Hindi naman basta iiyak ang isang tao kapag walang dahilan di'ba?" Sumasayaw na kami pero dire-diretso siya sa pagsasalita.

Like everything thats green girl I need you
But it's more than one and one makes two
Put aside the Math and Logic of it
You gotta know you wanted too

"But Marvin, minsan may mga bagay talaga na hindi pwedeng sabihin sa iba. I hope you understand," I paused at tumingin lang din sa mga mata niya. "I'll tell you someday kapag okay na ang lahat. Just don't worry too much about me, I'm okay." Tumango siya after hearing those things from me. Humarap ako sa kanya at binigyan ko na lang siya ng isang ngiti at ganoon din siya sa'kin.

When we spinned, my eyes caught Hanna and Zy dancing together. Gusto ko na naman sanang umiyak kaso nakita din ako ni Zyril saka siya nag-wave sa direksyon ko. Ang saya ng mukha niya, ang aliwalas. Tapos 'yung mga tingin pa niya kay Hanna, parang goals kumbaga. Yung tingin na parang nakikita niya sa mga mata ni Hanna ang lahat-lahat.

I closed my eyes for a moment.

Para balikan ang mga nakaraang taon.

Yung mga taon na ako ang kasayaw niya. Kung gaano ako kasaya.

Yung habang sumasayaw kami, panay ang pagkukulitan naming dalawa. May mga oras nga na napapagalitan kami ng mga professors dahil ang gulo namin gaya ng nangyari noong isang taon.