Mabilis na lumipas ang panahon simula nung mag-masquerade ball. Ilang araw na lang din at sembreak na.
I made friends.Yes, they noticed my existence.
I feel like I'm not invisible to them anymore.
Pero mukhang sa isang tao, nagsisimula na akong maging invisible para sa kanya, kay Zyril.
Hindi naman sa nagseselos ako o ano, syempre oo na, aaminin ko na nagseselos ako. Pero 'yun nga lang-- ano ba ang karapatan ko?
Matagal nang naging sila ni Hanna pero para sa akin, parang kahapon lang 'yun nangyari at hindi ko pa din matanggap sa sarili ko na bihira na lang kami magkita ng kaisa-isahan kong bestfriend. Medyo inis eh but I guess I can't do anything about it.
Nandito ako ngayon sa library. Ibinalik ko kasi 'yung mga hiniram kong libro kahapon na ginamit ko pagrereview.
Pagkatapos ko 'yong ibalik, pumunta ako sa section kung saan nakalagay ang mga fiction books. Teka, magbabakasakali lang ako. Sana nandun nga siya.
I made way through the shelves to find that section. Tumigil ako sa kabilang shelf bago mag fiction section at kumuha ng libro. I did that to have a peek at the other section.
Ipinikit ko pa ang mga mata ko bago ko tingnan kung anong mayroon sa kabilang side.
I hoped for Zyril pero wala akong nakitang kahit sino na nagbabasa doon, sa eksaktong posisyon kung saan laging pumupwesto si Zyril para magbasa.
Agad na bumagsak ang balikat ko pagkatapos na madisappoint. Ghad Matlen, it's already been two and a half weeks. Just gave up already, ugh.
Dahil wala naman siya 'dun, napagdesisyunan ko na lang na bumalik sa classroom.
I am about to twist the doorknob when someone called my name.
"Matlen," in a low voice.
Nadinig ko naman 'yon dahil mukhang medyo malapit kung nasaan ako.
I turned my head and I saw Marvin sitting alone.
He gestured na lumapit ako sa kanya and I did.
"Hi Marvin." Mahinang bati ko sa kanya. Ang lapit din kasi namin sa librarian tapos mga nagrereview pa 'yung mga nasa likod ko at ni Marvin.
"Anong ginagawa mo dito?" Tanong niya.
"Ah, isinauli ko lang 'yung mga hiniram kong libro. Aalis na din naman ako kaso bigla mo 'kong tinawag." I said and he pouted. What? Why?
"Teka, 'wag ka na muna umalis." Aniya.
"Ha? Bakit? Magpapatulog ka ba sa pagrereview?" Tanong ko at umiling lamang siya. He leaned closer to me saka ngumiti ng pagkalapad-lapad.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
