Resolving conflicts through pen, devastating love neglectfully.
I kept on telling it to myself... that everything was just a dream or a nightmare.. Kahit alam ko na hindi. Kahit alam ko na totoo lahat yung nangyayari.
Shit lang!
Napagod na siya.. M...
Pen is mightier than sword--- The first statement I heard when I entered the world of Journalism. Not minding the other aspects na minsan pala, kaya ring talunin ng patalim na iyon ang hawak-hawak kong panulat; na kapag itinutok na sa akin yung dulo ng weapon na iyon, wala na rin akong magagagawa kundi ang bitawan iyon dahil mawawalan rin naman ng kapangyarihan yung bawat papel kung saan pinaghirapan kong isulat ang bawat isang letra gamit ang tangi kong kapangyarihan.
Being a writer is both an honor and responsibility. Lalo pa't naging EIC ako ng Phoenix Publication sa isang sikat na Pribadong Paaralan, expectation kills a lot. Kailangang ganito . . . ganyan. And when you're unable to achieve those expectations, ikaw ang masama at ikaw ang mapagbubuntunan.
Clever.. Diligent.. Skillful.. FAMOUS-- almost of the people use these words to describe WRITERS. Tanggalin na lang natin yung salitang 'famous.' Kasi kung meron mang mas nare-recognize o mas pinagtutuunan ng pansin ang kabataan sa school, yun ay Pageant World. Sa dami nga ng tarpaulins ng mga babeng kulang na lang eh maghubad, halos lahat ng lalaki eh naglalaway habang nakatitig sa kanila. At maririndi ka na lang sa mga babeng sumisigaw ng "Andyan na si Crush!!" tapos sasabihin pa ng kasamahan na "Gosh. Like Watdaef" *sabay sampal sa magkabilang mukha tapos ipagpapatuloy na "malalaglag ata yung panty ko beh. May abs si Crush!!"
Hindi kasi nila alam, may anim din akong pandesal 'no!
Next, Writers don't work for a fame--- lalo na ako. Kung hindi ko kasi ipagpapatuloy yung pagsusulat, mawawala ako sa scholarship. Minsan nga, naiisip ko na rin na itigil ang gawain na 'to dahil una, naaabala din ang pag-aaral ko. Kumbaga, nababawasan ng almost 50 days ang total school days na dapat kong ipasok. Pero ang pagsusulat ay isa kong libangan at stress reliever kaya wala akong balak iwanan 'to.
Hindi lahat ng nagsusulat eh matalino. Yung iba, asa lang sa edit ko. Tapos after na ma-finalize ko na bawat article, magrereklamo sila na halos hindi na mabakas yung ginawa nila. Pa'no ba naman kasi eh hindi nila inaayos ang pagsusulat. Ginagawa nila iyon pero gutom ang totoong nasa isip nila o di kaya naman, lalaki o yung "loved one" daw nila. Tapos sasabihin nila na "Walang Forever!!"
Ikaw ba naman yung unahin ang kalandian. Teka, at meron pang Liam Escalona rito sa tabi ko. Isa siyang ulupong sa cubicle ng Phoenix Office eh. Wala na siyang ginawa kundi ang mangain ng mangain ng "Stick-O" sa harapan ng monitor. Iba kasi ang kapangyarihan kapag anak ng Publication Director eh. Lahat ng pagpapasarap, pwede mong gawin. Naturingan pa naman ang ulupong na Associate Editor!
Son of a hell!
Lastly.
In writing a story, words should fly magically dahil iyon ang kailangan ng mambabasa-- maaliw at ma-imagine na totoong buhay ang kanilang binabasa. To be a good author, kailangan na mag-exert ng creativity sa ginagawa. Lalo na kung tumatakbo ang istorya sa Romance Genre. Lahat ng tauhan, kailangang pumatok kasi pag hindi nila nagustuhan, hindi bebenta at hindi tatangkilikin. Mahirap ang gawain ng Authors: magpasikat ng isang story kahit alam nila na ang chance ng pagsikat ay 30% lang.
Journalists work differently. We must keep our words simple and catchy and every writers should keep that in mind. Sa story, Authors describe every details. In Journalism, you only write the most important informations--- walang dagdag, walang kulang. You don't have to be biased. Kailangan na protektahan ang bawat tauhan o lugar kasi once na may masabi kang mali o taliwas, pwede kang makasuhan.
I was facing the monitor when someone shouted at me inside the messy office. Lahat ng nag-uusap at may pinagkakaabalahang iba, bumalik sa kanya-kanyang cubicle para magkunwaring busy.
"Ano, tapos mo na ba? Bilisan mo. We're not even playing here huh? C'mon. Continue what you're doing. Please make it faster. Double time Mr. Alvarez. Naturingan ka pa naman na EIC!!"
Sanay na akong ganyan ang nga sinasabi niya. Naiintindihan ko naman siya eh. Kasi kung hindi ko pipigilan ang sarili kong magalit, matatanggal ko na yung taling niya sa ilong at makakalbo ko na ang mala-kabute niyang buhok.
She moved like everything was at emergency. I stared at the person beside me and with a smirk, he continued eating the "Stick-O."
"Ma, may gagawin ba ako?" he asked his Mother na may panunuya sa akin.
"No Liam. Just sit back and relax." -you're dead- sa isip isip ko lang. "Let the EIC handle all of these," she said at inabot na sa akin ang isang patas na papel.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Sarap talalagang tanggalan ng taling sa ilong ng babaeng 'to!
Napabuntong hininga na lang ako. Bakit kaya hindi niya patulungin yung anak niyang ulupong para naman mapabilis ang gawain?
Liam's being spoiled. What an asshole!
Nang umalis ang Publication Director ay nagsibalikan na ulit sa pagdadaldalan ang mga babaeng staffers. Daef talaga!
This is the f cking life of an EIC--- unfair. Hindi ko alam kung ganito rin sa ibang school. Namayat na nga ako sa pagsusulat e. Kung may chance at kung pwede lang na i-feature sa diyaryo ang buhay ko, ginawa ko na.
Something vibrated in my pocket and I was at the moment para kunin ang aking Smartphone pero pinigilan naman agad ako ni Liam. "Oops. Work first," he said with a smirk.
That was not a text message because it vibrated for a long couple of seconds at pakshet! That awkward feeling when your phone vibrates sa may singit at mapapasayaw ka na lang dahil para ka talagang kinikiliti.
Dammit. Nakakakiliti talaga!
Kahit di ko kita, ramdam ko na nagmumukhang kamatis na ang balat ko sa mukha sa pagpipigil ng tawa.
°~°~°~°~°
A/N:
Hi guys😂😂 Sana nagustuhan niyo 'tong Chapter na 'to. Siguro, hindi ko na hahabaan masyado bawat Chap dahil baka ma-bored kayo sa topic. Sana suportahan niyo 'to hanggang sa huli. Sa may mga gusto ng dedications ha? Just message me. Voting and leaving inline comments could motivate me more. God Bless!!!
