Just Love Me Right ✔

Chapter 15 - Under the Rain

Chapter 15 - Under the Rain
*********

Kitang-kita ko ang pagiging kahel ng kalangitan at ang pagtago ng araw. Pagabi na, isang araw na naman ang natapos. Nasa park lang ako, nakaupo sa swing.

🎶Masakit ko mang isipin
Mahirap mang tanggapin sa damdamin
Pag-ibig mo pala'y hindi sa akin🎶

Tinignan ko ng masama yung tricycle driver. Mga tugtugan naman ni Kuya, pang-emo. Kaasar ha! Hmm. Magvideo na kaya ako para sulit yung music ni Mr. Tricycle driver?

🎶Ngunit anong gagawin ng puso
Sa'yo lang ibinigay ang pangako
Patuloy nga namang aasa sayo sinta🎶

And I want to cry hard. To let the world know that I am hurting, na kahit ang mga dyosa, marunong din umiyak.

"Miss gusto mo videohan kita? Para hindi masayang yung pag-eemote mo! Malay mo sumikat ka sa YouTube." Kaso umurong yung luha kong patulo na sana dahil sa nagsalita. Umupo siya sa swing na katabi ng inooccupy ko. "Hi!~" Niwave niya yung kamay niya habang nakangiti ng malaki nang mapansin niyang nakatingin ako sa kanya. Nakadress na red yung babae na parang di maexplain ang design. I think, same age lang kami.

"No need to video me." Maikli kong sagot saka inalis na yung tingin ko sa kanya. She's giving me goosebumps by her stares. May something sa kanya na ang weird e.

"Malungkot ka." It not a question, it's a statement from her. Napatingin ulit ako sa kanya dahil sa sinabi niya. "Bakit mo naman nasabing malungkot ako? Dahil mag-isa ako dito?" She smiled again but didn't answer my question. Inugoy-ugoy na niya yung swing na kinauupuan niya.

"Not all things we want, we can have." Hindi ko pa inaalis yung eyes ko sa kanya. I'm curious sa mga sinasabi niya. "And what do you mean by that?" Tinaas niya yung kamay niya at may tinuro. Sinundan ko yung tinuro niya at nakita ko ang isang batang babae nakaupo sa bench at kumakain ng cotton candy. "Tignan mo siya. Napansin mo bang may tinitingala siya sa puno ng mangga?" Pinagmasdan ko yung batang tinuro niya.

Oo nga, tama siya. Tinitingala nung bata yung puno dahil sa pink na lobo na nakasabit doon.

"Sa kanya yung lobo?" I asked her without removing my gaze to the little girl. "Yes."

Tumayo ako at balak lumapit sa bata kaso hinawakan ako sa braso ni Miss Red (iyan na lang ang tawag ko sa babaeng weirdo). "Saan ka pupunta?" Tanong niya. "Kukunin ko yung lobo for her. Marunong akong umakyat ng puno."