Are we broken? (Voltooid)

Hoofdstuk 5

Chloe
Met al mijn kracht had ik mezelf naar huis gesleept
Eenmaal thuis heb ik mijn wonden verzorgt en ging het al een stuk beter
Maar omdat ik geen wolf had duurde het waarschijnlijk maanden voordat ik heelde

Met mijn fluit ketel liep ik mijn woonkamer binnen en liet me zaken op de bank
Ik pakte mijn glas en schonk de bruine heette vloeistof in het glas
Een kleine kraak vulde mijn oren
Shit ik was vergeten de deur dicht te doen
Ik zetten me kopje weer neer en loop naar de gang toe

Ik loop de gang op maar krijg de schrik van me leven
Een jongen staat in me gang
Geschrokken loop ik achteruit
Maar struikel dan over een paar slingerende schoenen
In een beweging val ik achteruit en mijn hoofd raakte de koude grond
En het laatste wat ik zag voor dat alles zwart werd was de jongen die me geschrokken aankeek

hunter
Ze was naar mij toe gekomen maar ze schrok
Waarom was ze bang voor me?
Een diepe zucht verliet mijn mond wat als ze echt bang voor me is?

Ik bekeek het meisje van dop tot teen
Haar lange blonde haar lag verspreid over de grond en glinsterde als goud
Dan haar gezicht
Haar huid leek van porselein ze mooi maar zo breekbaar
Dan haar ogen nu waren ze gesloten maar net zag je al haar emoties erin
Verdriet was het eerste wat ik zag
Ik keek terug naar en besefte dat ze de omega van de pack moest zijn
Ze zat hier verborgen dus ik snapte haar verdriet

Ik ging veder met haar bekijken
Haar volle roze lippen zaten op elkaar gedrukt
Je kon zien dat ze geen make up of zoiets droeg en dat maakte helemaal niks uit want ze prachtig van haar zelf

Ik bekeek haar veder en haar lichaam was dunnetjes in het kleine slobber jurkje
Toch was ze aardig klein voor haar dunne gewicht ik gok dat ze een meter vijf en zestig is
Ik grijnsde en bedacht me dat ze nog niet zo oud is volgens mij is ze of net negentien geworden of word ze bijna negentien

Ik liep naar haar toe en pakte haar in bruid style op en allemaal tintelingen schieten door me lijf nu weet ik het zeker zij is mijn mate!
'Hunter Jezus man waar blij-' Andrew stapt het kleine huisje binnen en kijkt me verbaasd aan
'Is dat er is' vraagt hij en komt naast me staan
Ik knik en haal wat verdwaalde plukken haar uit haar gezicht
'Ze ziet er niet gevaarlijk uit' mompelt Andrew 'ze is ook niet gevaarlijk ze is een omega'
Andrew knikt

Ik kuch even 'ik leg haar in bed blijf jij op de wacht staan ik heb het vermoede dat de alpha ons aan het zoeken is'
Andrew knikt en leunt tegen de muur aan
Ik hijs het meisje nog wat omhoog en ga dan naar boven

Ik kom in een klein slaapkamertje met twee nachtkastjes en een bed
Ik leg het meisje op het matras en ga naast haar liggen
Ik trek haar dicht tegen me aan en sluit mijn armen om haar buik

Ze is van mij alleen van mij is het enige wat ik denk