Are we broken? (Voltooid)

Hoofdstuk 15

Chloe
Zo zelfverzekerd als ik kan loop ik naar het pack huis met Andrew en Sophie achter me
Ik loop het pack huis binnen en iedereen start me aan
Sommige houden hun mond en andere beginnen te smoezen
In me hoofd rol ik met mijn ogen en ik loop de trap op onderweg naar de alpha afdeling
Ik duw de deur open en ik zie hunter ijsberen door het gebouw

Hij merkt mij op en gelijk loopt hij naar me toe
Hij wil ze armen om me heen slaan maar ik hou hem tegen
'Stop' verbaasd begint hunter me aan te kijken 'Chloe ik-'
'ik zei stop'
Hunter houd ze mond en ik wijs naar de bank
Beiden nemen we daar plaats en ik kuch even
'Hunter ik snap dat je me wil beschermen maar die jongen ligt nu in een ziekenhuis!'
'Het is zijn eigen schuld' mompelt hij en gelijk schud ik me hoofd
'Je kon hem van me aftrekken of duidelijk maken dat je mijn mate bent niet vermoorden'
'Het spijt me maar ik heb mijn wolf niet onder controle Chloe' 
Nu komt het moment het moment waar ik zo lang op wachtte

'Hoe komt het dat je je wolf niet meer onder controle heb?'

Hunter
Ze heb de vraag gesteld
De vraag die ik niet wou beantwoorden tot ik er klaar voor was
De vraag die me al zins onze ontmoeting dwars zat
Maar waarom eigelijk was het zo moeilijk om op die vraag antwoord te geven
Oké het was een stuk uit mijn verleden
Een slecht stuk
Maar Chloe is mijn mate en ze heb het recht het te weten
Hoe moeilijk het dan ook voor me is

'Chloe je bent niet mijn eerste mate' ze wil haar mond open om iets te zeggen maar ik kap haar af
'Mijn vorige mate heette Sarah ze leek precies op jouw alleen had zij bruin haar'
Ik slik even 'een paar jaar geleden heb ze me afgewezen omdat ze van een ander hield mijn hart was gebroken en mijn wolf kon het niet meer aan daarom wil hij je beschermen hij wil niet weer dat zijn mate weg gaat'
Chloe knikt en wil weer wat zeggen maar weer kap ik haar af
'Ik weet het is een schok en ik weet dat ik het eerder moest vertellen maar ik kom dat niet sorry'

Chloe legt haar hand op me arm en tintelingen gaan door me lijf
'Ik moet ook wat vertellen hunter' mompelt ze
Ik leg mijn hand om haar heup en trek haar dicht tegen me aan
'Je kan me alles vertellen vlinder' ik druk en kus op haar voorhoofd en ze legt haar hoofd op mijn schouder
'Ik heb geen wolf hunter' verbaasd kijk ik haar aan 'ben je een mens?' Ze schud haar hoofd
'Toen ik tien was heb ik mijn ouders verloren en heb de alpha van mijn pack me weg gedaan als oud vuil toen moest ik bij mijn oma gaan wonen ze was de omega van de pack en erg zwak helaas door de dood van mijn ouders en mijn oma is mijn wolf zo van slag geraakt dat hij zich nooit heb vertoont'

Ik slik en dacht dat mijn verhaal erg was maar Chloe slaat de spijker op zijn kop

'Het maakt me niet uit dat je geen wolf heb je hoort bij mij met of zonder wolf'