Hoofdstuk 34

3.5K 171 9
                                    

Sarah
Met een voldoet gevoel loop ik het territorium af
Het is me gelukt mijn wederhelft is gevangen en hunter is alweer gebroken
Twee vliegen in een klap

Ik loop naar het bloemen veld waar ik met hem heb afgesproken
Ik laat me zakken in het veel te lange gras en kijk naar de wolken
Als hij er is kan zijn plan beginnen en word ik de machtigste wolf van deze planeet

'Sta op' zijn stem vult mijn oren
Gelijk ga ik staan en draai me om
Met een grijns kijkt hij me aan en zet hij een stap dichterbij
Zijn arm laat hij op mijn heup rusten en zijn bruine ogen kijken naar mijn Groenen
'Ik heb je gemist' zegt hij en buigt naar voren
Hij stopt als onze lippen elkaar bijna raken
Ik rol met me ogen en druk onze lippen op elkaar
Elke beweging die zijn lippen maken volgen de mijne en het voelt even alsof ik in de hemel zweef
Als ik om toestemming vraag stopt hij en trekt hij zich terug

'Waarom stop je?' Vraag ik verbaasd
Met zijn andere hand pakt hij de mijne en kijkt me met een lieve blik aan
'We moeten veder met het plan' hij buigt naar voren en drukt zijn zachte lippen op mijn voorhoofd
Een giechelend geluid komt uit me mond en het bloed zuigt zich naar me wangen die knal rood zijn

'Kom' zegt hij en trekt me mee het bos in
Hard knijpt hij in me hand iets te hard voor mijn gevoel
'Au kan je iets zachter doen?' Vraag ik
Hij draait zich kwaad om
Zijn ogen spuwen vuur en ik voel me in een kruipen
'We moeten opschieten dit zal onze kans worden en die laat ik niet verklote door jouw'
Zijn nagels zijn gegroeid en bloed stroomt uit mijn pols op zijn handen
Ik bijt op me tanden om de pij te verminderen maar het helpt helemaal niks

'I-k kan zelf ook wel lopen' stamel ik
Kwaad laat hij mijn pols los en bekijkt het bloed op pols
Even blijft hij er naar staren en ik zweer dat een oog rood werd maar waarschijnlijk verbeeld ik het me maar

'Schiet op' zegt hij en geeft me een duw tegen mijn rug
Zins wanneer is hij zo? Ik dacht dat hij van me hield en me nooit kwaad zou kunnen doen
Had ik het mis?
Nee ik had het niet mis hij is vast gewoon zichzelf niet
Dat zal het vast zijn

Met nog steeds een bloedend de pols stap ik veder
Hij loopt naast me en kijkt vooruit zonder een emotie te tonen
Nog nooit heb ik hem zo kil gezien
Zo emotieloos
Zo moordlustig
Aan de ene kant is het wel sexy alleen bad Guys zijn sexy maar nu maakt het me band
Het maakt me niet zeker over mijn leven op dit moment

We komen aan bij een ruïne een oude zo te zien
Alleen wat muren staan overeind en een trap die de grond in gaat
'Kom naar binnen' zegt hij ik knik en loop naar binnen

Het is donker enkele lichtjes versieren de kamer met een paar versleten meubels
Een grootte deur staat in het midden van de ruimte
Ik loop er heen en kijk door het kleine raampje in de deur

Daar zit z met haar hoofd tussen haar benen dood ongelukkig te zijn
Mijn dubbelganger 

Are we broken? (Voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu