Are we broken? (Voltooid)

Hoofdstuk 40

Chloe
Het lijkt alsof al mijn levenskracht uit me word gehaald
Maar ik stribbel niet tegen dat kan ik niet
Daar ben ik te zwak voor
Mijn wolf jankt zachtjes maar is ook te zwak om naar boven te komen
Het enige wat ik nog hoor is Sarah die gilt en schreeuw en Carter met zijn rare spreuken
Mijn beeld word wazig en ik wil net me ogen sluiten als ik wat opmerk
Ik kijk zo goed als ik kan en zie een gedaante
Maar niet zomaar een gedaante het is de gedaante van hunter

Een traan rolt over me wang en beland net als die van Sarah op de koude grond
Even blijf ik er naar staren maar kijk dan weer naar hunter
Hij is de enige die ik nog wil zien voor ik sterf
Dan opeens zie ik twee roden ogen bij hunter en een lach verschijnt op mijn gezicht
Hij komt me reden
Hij houd nog van me

'Waarom lach je we gaan zo dood' hoor ik Sarah zeggen en ik schud me hoofd net op het moment dat hunter Carter bij zijn keel grijpt
Zijn greep op me pols verdwijnt meteen en ik val om
Even blijf ik kijken naar het spektakel wat voor mijn neus afgevoerd word
Ineens zie ik hunter met een dolk in zijn handen staan
'Je had dit nooit mogen doen carter' sis hij woedend en steekt de dolk in zijn hart
Carter opent zijn mond en haalt zijn laatste zucht adem die hij daarna met open gesperde ogen weer uitslaat

Hunter laat de dolk los en draait zich om
Met waterige ogen komt hij naar me toe en trekt me in een knuffel
Ik ga op zijn schoot zitten en sla mijn armen en benen om hem heen
'Ik heb je gemist Chloe' mompelt hunter tegen mijn haar aan
'Ik jouw ook' en ik trek me wat terug zodat ik hem aan kan kijken
Een lach en een traan verschijnen op me gezicht en voor ik het weet voel ik zijn ruwe lippen op de mijne
Ik laat me mee gaan door de kus en sla mijn armen om zijn nek wat niet zon handig idee was want we vielen allebei om
Ik laat los en een grootte lach verschijnt op me gezicht
Bij hunter gebeurt er hetzelfde en hij kijkt me aan
Hij komt dichterbij en veegt een paar verdwaalde plukjes van mijn gezicht
'Ik hou van je Chloe' zegt hij en voor ik het weet voel ik twee lippen op de mijne

~ een week later ~
Het is nu een week na mijn ontvoering en weet je het is nog nooit zo goed tussen mij en hunter geweest
Ook heb ik weer veel lol met Sophie en Andrew en raad eens er is een beta baby opkomst

Ik klop aan en wacht niet op een antwoord en ga gelijk naar binnen
Hunter kijkt op van zijn papierwerk en begint al te grijnzen maar voor hij iets kan doen spring ik met weerwolven snelheid op zijn schoot
'Dat is wel je favoriete trucje he?' zegt hunter en kijkt me aan ik knik en lach naar hem
'Mooi zo' zegt hij en drukt mijn lippen tegen de zijne

Door geklop worden we ontwaakt uit de kus
Ik kijk naar de deur opening waar Sarah staat
Na dat hunter ons gered had heb ze alles opgebiecht
Ze was in dienst van Carter en moest zorgen dat ze haar andere helft kon ontvoeren
Zelf had ze geen gevoelens meer voor hunter had ze vertelt

'Kom binnen' zegt hunter met zijn alpha stem
Sarah gaat zitten en zucht even
'Ik heb besloten om te vertrekken ik vind het tijd worden dat ik mijn eigen pad vind en misschien mijn mate'
Verbaasd kijk ik haar aan en loop dan naar haar toe
'Sarah ik wens je al het beste toe' ze staat op en kijkt me aan 'ik jouw ook Chloe'

~ einde ~

{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}
Hyy hyy ja het einde vind het zelf eigelijk ook wel jammer
Maar mensen ik heb nog twee andere boeken die ik schrijf misschien een tip
Ik weet zeker dat ik binnen kort weer aan een weerwolf boek begin want daar kamikaze eigelijk niet zonder

Graag wil ik Sita_dv bedanken voor de geweldige cover en haar geweldige steun (ik zou zegen kijk ook eens naar haar boek echt mega super cool)

Xx anoniempy