Hoofdstuk 26

3.7K 202 2
                                    

Chloe
Vandaag krijg ik me mark
Hunter is de hele ochtend al gestrest en loopt de hele tijd heen en weer
Wat ik ook doe of zeg hij wordt niet rustig

'Hunter het komt goed' ik ga voor ze neus staan en pak ze hand vast
Hij schudt ze hoofd 'wat als ik te ver door bijt Chloe ik wik je niet kwijt'
Hij trekt me in een knuffel en ik gooi mijn armen over zijn schouders
Ik kijk hem lachend aan en druk dan mijn lippen op de zijne
'Het komt goed' mompel ik tussen de kus door

'Sorry dat ik stoor maar ik moest er bij zijn als hunter je ging marken' ik laat hunter los en kijk Andrew aan
Hunter haalt zijn hand door ze haar en kijkt me beschuldigend aan
Ik rol met me ogen ogen en kijk beide jongens aan 'hunter ik weet zeker dat je het ook alleen kan maar toch bedankt voor je hulp Andrew'
Hij knikt en neemt plaats aan een stoel
'Ow Sophie komt ook zo' zegt Andrew
Hunter kijkt me beschuldigend aan 'het komt echt goed' zeg ik voor de honderdste keer en pak zijn hand vast
'Sorry ben laat' zegt Sophie en stapt de kamer binnen
'Ow Chloe je krijgt gewoon je mark' zegt ze en pakt beide handen van me vast

Ik lach en knik
'Kijk' zegt Sophie en schuift haar haren opzij 'hier kreeg ik me mark'
Ik kijk naar het kleine wondje in Sophie's nek
Even ruik ik in de lucht
Nu ik mijn wolf heb kan ik alles ruiken van de geur van mijn mate tot de geur van roguers die rond het territorium lopen
Ik ruik bij Sophie de geur van haar en Andrew door elkaar dat betekend dat het mark nog niet heel oud is
'Hoe lang heb je hem al?' Vraag ik aan Sophie
'Bijna een jaar Andrew heeft me al vroeg een mark gegeven nadat ik bij hem woonde bang dat me vader me kwam halen en me meenam'
Ik knik en lach naar Sophie

'Kunnen we nu?' Vraag Andrew
Ik knik en kijk hunter aan die daarna ook knik
Sophie gaat op Andrews schoot zitten en ik neem plaats bij hunter op de bank
'Je wilt dit echt he' vraagt hunter en ik knik
Ik gooi me haar naar achter en maak plaats bij me nek
Hunter buigt voor over en drukt een kusje op de plaats waar mijn mark komt
Ik grinnik en rol met me ogen

Ik voel ze tanden zacht tegen mijn huid aan komen
Dan voel ik een stekende pijn maar dat veranderde meteen
Een heerlijk gevoel ging door me lijf
Maar toen voelde ik allemaal bloed uit mijn lichaam stromen

Hunter's naam werd geroep door Sophie an Andrew maar hij hield niet op
Ik probeerde ze hoofd weg te duwen maar hij bleef door eten
Ik voelde me lichtjes in mijn hoofd worden en stopte met duwen
Hunter hield op met bijten en ik hoorde hem mijn naam zegen

Voordat alles verdween in het duister

Are we broken? (Voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu