Are we broken? (Voltooid)

Hoofdstuk 6

Chloe
Ik weet niet waarom maar ik voel me gevangen
Mijn hoofd tolt en me ogen gaan moeilijk open
Na een tijdje kreeg ik ze open
Ik zie de gele muren die eigelijk wit waren van mijn slaapkamer

Wacht eens even...
Ik was gevallen omdat ik schrok van een jongen in me huis
En toen werd alles zwart
Ik wil me omdraaien maar het lukt niet het lijkt wel alsof ik vast zit
Ik bekijk de oorzaak waardoor ik me niet om kan draaien
Een arm !

Een harde gil komt uit me gil en de persoon van wie de arm is ontwaakt
Geschrokken haalt hij zijn arm weg
Gelijk strompel ik van me bed af en ga tegen de muur aanstaan
'Ga weg nu ga weg' blijf ik schreeuwen en kijk angstig naar de jongen die me verbaasd aankijkt

Opeens worden ze ogen zwart en voor ik het weet staat hij voor me neus
Hij sluit me in tussen zijn gespierde armen en gelijk voel ik me aangetrokken door hem
'Je bent van mij begrepen ik ga nooit weg want je bent van mij' fluistert hij in me oor
Wacht is hij is hij mijn mate?
Ik voel me door heb aangetrokken maar de tintelingen die er volgens de andere wolven zijn kan ik niet voelen doordat ik mijn wolf nog niet heb

'Ik ben niet van jouw' zeg ik zacht
Gelijk drukt hij zich tegen me aan en kijkt hij me streng aan
'Je bent van mij alleen van mij en je blijft ook voor altijd alleen bij mij' schreeuwt hij
Het liefst wil ik in zaken en in een hoekje gaan huilen
Maar ik hou me sterk
'Dat bepaal jij niet' sis ik en een spuug druppel beland op ze kaak

Een luide grom verlaat zijn keel en ineens gaan ze twee handen naar mijn keel
Bijna alle lucht verdwijnt uit mijn longen en ik voel me hoofd rood worden
'Hunter wat doe je?' Een andere jongen is naar boven gerend en probeert mijn mate die blijkbaar hunter heet van me af te trekken
'Hunter laat haar los' schreeuwt de jongen maar hunter knijpt steviger in me keek waardoor ik een kleine gil slaak

'Hunter je vermoord haar zo' schreeuwt de jongen
Gelijk worden hunter ogen niet meer zwart maar blauw
Hij kijkt me verbaasd aan maar laat me dan los
Gelijk hap ik naar adem als een vis op het drogen
Mijn eigen mate wou me vermoorden mijn eigen mate wou me vermoorden
Die woorden herhaal ik me mijn hoofd
Ik laat me tegen de muur aan zaken en kruip in een hoekje en tranen stromen over mijn wangen
Mijn eigen mate wou me vermoorden mijn eigen mate wou me vermoorden

Gekraak van de vloer maakt duidelijk dat er iemand voor me staat
Ik kijk op en zie de jongen staan die me van hunter heb bevrijd
'Gaat het' vraagt hij bezorgt
Waarom is hij bezorgt? Hij kent me niet eens
Toch knik ik en hij steekt zijn hand voor me uit zodat ik op kan staan
Ik neem zijn hand aan en ga staan

'Sorry voor hunter hij kan ze wolf niet meer beheersen'

********
wie dacht dat hunter een schatje was steekt zijn hand op