Hoofdstuk 8

5.5K 261 5
                                    

Chloe
Het duurde 3 dagen lopen voor we er waren
Omdat ik niet op weerwolven snelheid kon rennen duurde het veel te lang maar hunter was zo lief om me de meeste delen van de reis op zijn rug te nemen

Hij is echt een lieve jongen maar zijn wolf is angstaanjagend
En veel mensen zouden nu denken Ow nou morgen hebben ze het mate proces al voltooid hoor
Kuch nee ik zei hij is een lieve jongen maar dat betekend niet dat ik hem vertrouw
Ook heb ik hem nog niet verteld over mijn wolf nou ja de wolf die ik niet heb
Waarom ik het hem nog niet heb verteld? Ik vertrouw hem nog niet goed genoeg
Ik ben niet zon meisje die haar mate vind en dan gelijk met hem in bed beland
Ik doe rustig aan net als een mensen relatie

'We zijn er' zegt de luide stem van hunter
Ik kijk achter zijn hoofd vandaag en zie een territorium van een pack
Ik spring van hunter af en kijk rond
Ondanks dat we er nog niet op zijn kan je zien dat het erg groot is
'Wat vind je er van' vraagt hunter 'groot' is het enige wat ik kan uitbrengen
Gelijk ontstaat er een grootte glimlach op hunter's gezicht
'Kom' ik voel dat hij zijn vingers door de mijne vlecht en me mee het territorium op neem

Ik kijk mijn ogen uit overal lopen weerwolven in hun mensen vorm
Ook spelen kinderen zonder zorgen rond met een bal of ander speelgoed
Een lach verschijnt op mijn gezicht als ik naar de spelende kinderen kijk en denk gelijk terug aan mijn eigen jeugd
Mijn ouders waren een van de beste koks uit de pack en konden ook verschrikkelijk lekker eten maken
Daar komt trouwens ook mijn passie voor baken vandaan
Ook speelde ik vaak met de andere kinderen in de pack
Maar toen me ouders stierven vermeden ze me en inplaats van dat de alpha mij hielp stuurde hij me weg

Opeens voel ik iets tegen mijn benen aankomen
Ik kijk naar onder en zie een klein jongetje met bruin haar en blauwe ogen aan mijn jurk trekken
Als hij ziet dat ik hem aankijk laat hij los en zet een stap naar achter
Ik ga door me hurken en kijk het jongetje aan met een glimlach 'is er iets' vraag ik
Het jongetje knikt 'ik wou vragen of u de nieuwe Luna word'
Verbaasd kijk ik hem aan
Wat bedoelt hij met de nieuwe?
Hunter gaat naast me op zijn hurken zitten en kijkt het jongetje aan 'ja zij word de nieuwe Luna van de pack' hij draait ze hoofd naar mij en lacht
Vlinders schieten door me lijf en ik voel me gelijk gelukkig worden

'Hoe heet u?' Vraagt het jongetje 'Chloe en jij?' Zeg ik met een lach
'Ik heet Stefan' ik lach naar hem en ga weer staan 'leuk je te ontmoeten Stefan'
Hij lacht en rent dan weg om met de andere kinderen te spelen
Hunter pakt me hand weer en leid me naar een groot gebouw
'Waar gaan we heen?' Vraag ik en kijk hunter aan 'we gaan naar het pack huis en dan laat ik je de alpha en Luna afdeling zien' ik knik en loop met hunter mee

Are we broken? (Voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu