Are we broken? (Voltooid)

Hoofdstuk 21

Chloe
Zijn oude mate was terug
Waarom was ze terug? Kwam ze voor hunter? Of voor andere mensen
Ik weet niet waarom maar ik voelde een vlaag van jaloezie

'Ow' was het enige wat ik kan uitbrengen
'Leuk je te ontmoeten uhm' zegt Sarah
Ik kan haar gezicht niet zien door alle slangetjes en apparatuur
'Chloe ik ben de nieuwe mate van hunter' zeg ik en lach naar hunter
'Ow' zegt ze en blijkbaar ben ik niet de enige die jaloers is
'Kan een van jullie misschien dat water aangeven' vraagt Sarah en wijst naar een glas water
Hunter loopt maar ik hou hem tegen 'ik pak wel' zeg ik en loop naar haar toe

Ik pak het glas water en wil het aan haar geven maar schrik en laat het glas uit me handen vallen
'Chloe' hunter schrikt en loopt naar me toe
'Chloe gaat het Chloe'
Stokstijf blijf ik staan nog steeds in shock
Ze lijkt op mij ze lijkt zoveel op mij we lijken wel een tweeling een een-eigen tweeling om het nog erger te maken
Ze is mij met bruine loken inplaats van blond
Het is ongelofelijk hoe heb de maangodin dit ooit kunnen doen

Blijkbaar ben ik niet de enige die met open mond staat want Sarah kijkt me ook verbaasd aan
'Je lijkt precies op mij' zegen we in koor
'Hoe kan dit' breng ik uit 'hoe kan dit' ik kijk van Sarah naar hunter en dan weer naar Sarah
Hunter houd zijn schouders op en dan schiet me iets te binnen

Bescherm hunter me omdat ik op Sarah lijk?
Houd hij van me omdat ik op haar lijk?
Is dat de reden waarom hij van me houd
Net was het ook zo raar meestal knuffelde hij me met liefde maar nu voelde ik niks
Het was een slappe hap het betekende niks voor hem

Ik haal adem en draai me om
Ik wil de kamer uitlopen en even uit huilen met een grootte bak aardbeien vanille ijs en teen wolf
Maar blijkbaar dacht hunter daar anders over
Hij pakt me pols en kijkt me bezorgt aan
Altijd wist ik dat hij echt bezorgt om me was
Dat het echt was
Maar nu twijfel ik
Over zijn bezorgdheid
Over onze hele relatie

'Wat ga je doen?' Vraagt hunter 'ik ga weg hier hunter het is even te veel' hij knikt en laad me los
Dan pakt hij toch weer me pols en draait me zo dat ik tegen ze borst aankom
Twee zachte lippen komen op mijn voorhoofd terecht
'Ik zie je zo' fluistert hij en drukt een klein kusje op me mond
Ik knik en verlaat dit keer echt de kamer

Allemaal mensen kijken me bezorgt of meelevend aan
Medelijden heb ik op dit moment niet nodig
Vroeger niet nu niet
Ik stap hevig door tot ik het ziekenhuis uit ben

Ik moet iets doen waardoor ik rustig word
Geen ijs en Netflix dat zou valt te veel op en iedereen kan me storen dan
Ik ga wel wandelen

'Goed idee Chloe' weer die stem...