Are we broken? (Voltooid)

Hoofdstuk 7

Chloe
Verbaasd herhaal ik de zin in me hoofd
Sorry hunter kan zijn wolf niet meer beheersen
Dus hij kon het wel maar waarom nu niet meer?

'Uhh meisje' ik word gewekt uit mijn gedachtes door de jongen die voor me staat
'Ik ben Andrew trouwens de beta van hunter' mijn mond zakt open
Was hunter mijn mate een alpha?!
Maar dat betekende dat ik een Luna zou worden
Ik kan geen Luna worden ik ben zwak en kan amper voor me zelf zorgen hoe moet ik dan voor een hele pack zorgen
En hoe kan ik Luna zijn als ik niet eens een wolf heb
Wat moet ik doen als de pack aan gevallen word?
vluchten zeker en hunter achter laten
Nee bedankt dan kan ik net zo goed heer blijven

'Ik ben Chloe' ik schud zijn uitgestoken hand en laat hem dan los
'Echt sorry voor hunter net er is iets gebeurt in zijn verleden dat zijn wolf niet helemaal in orde is' zegt Andrew 'wat is er gebeurt dan'
Andrew kijkt me een beetje beschaamd aan 'ik denk dat je dat beter aan hem kan vragen'
Ik knik en haal me handen door mijn slordige blonden haren

'Waar is hunter nu eigelijk' vraag ik en kijk om me heen
'Hij is buiten maar nu jij zijn mate ben wil hij je denk ik mee naar zijn pack nemen' ik slik daar was ik al bang voor
'Ik weet het niet hoor wat als hij ze wolf niet onder controle kan houden ik kan niks terug doen'
Andrew legt een hand op me schouder en kijkt me diep in mijn ogen 'Chloe je bent een weerwolf je kan hem wel aan'
Mijn tranen willen een weg naar buiten dringen maar ik hou ze tegen
'Ik heb geen wolf Andrew na de dood van mijn ouders was ik zo gebroken dat ook mijn wolf niet meer naar boven is gekomen'

Andrew kijkt me verbaasd aan 'het spijt me dit wist ik niet' zegt hij dan
'Dat kon je ook niet weten maar mijn punt is dat ik mezelf niet kan beschermen'
Andrew knikt 'de kamer van mij en mijn mate is dichtbij en wij kunnen je altijd helpen'
Ik schud me hoofd 'ik weet het niet ik denk dat ik hier veiliger ben'
'Oké ik meld het even bij hunter' zegt Andrew en loopt de kamer uit

Ik kijk uit mijn kleine kamer raam en zie daar hunter heen en weer lopen
Hij heeft spijt?
Maar zijn wolf en hij zijn toch een?
Naast hem komt Andrew staan en begint tegen hem te praatte
Een zielig gezicht verschijnt op hunter gezicht en gelijk slaat hij zijn handen op zijn hoofd
Medelijden schiet door me lichaam
Oké dit ga ik doen

Ik ren door me kamer en pak een grootte tas en gooi daar mijn kleren in
Dan ren ik van de trap en neem nog een paar schoenen mee
Oké even kijken alles? Alles
Ik loop naar buiten en zie dat Andrew en hunter net weg wouden gaan

'Wacht ik ga toch mee!'