.. henk was nu dichtbij, we konden hem deze keer goed zien. " wat wil je van ons?" vroeg mario. "uhm nouu..." antwoordde henk. "ik wil haar hebben, of ik doe jullie iets aan." zei henk terwijl die naar selcan wees. " doe normaal ik ben geen speelgoed, je krijgt mij niet." zei selcan. ze deed een stap naar achter en hiel hunter z'n hand vast. " JE KRIJGT HAAR NIET." riep hunter. " jawel ik krijg alles wat ik wil, en zo als ik al zei; ik wil haar hebben of ik doe jullie iets!" zei henk. hij pakte een pistool. en richtte het op hunter. selcan ging voor hunter staan. " ik kom al, maar doe m'n vrienden geen pijn." zei selcan huilend. " nee selcan, nee doe het niet." riep hunter, maar selcan was al aan het weglopen met henk. je kon nog zacht selcan d'r stem horen " ik hou van je" zei ze. en ze verdween.. allemaal liepen we stil naar huis. je hoordde een paar huilen. we kwamen thuis en gingen allemaal in de woonkamer zitten. bij elkaar. nog steeds was er een stilte. " ik ga d'r vanavond nog zoeken" zei hunter snikkend. " nee hunter doe normaal dat is te gevaarlijk. selcan zou ook niet willen dat je je leven zo in gevaar zou brengen." zei ik. "ja jipke heeft gelijk, we kunnen beter gewoon wachten totdat selcan ontsnapt daar, je weet hoe ze is." zei sara geruststellend. " ja, jullie hebben gelijk." zei hunter. " ze komt vast snel terug, geloof me hunter." zei blake. " ja, uhm ik ga naar bed" zei hunter verdrietig en liep naar z'n kamer toe. " ik ga ook slapen." zei roos. "ik ga mee." zei cam. ze liepen naar boven, naar hun kamer. roos liep naar het bed toe, deed de deken omhoog en ging eronder liggen. cam kwam erbij liggen. " ze komt snel terug geloof me babe." fluisterde cam. roos begon zachtjes te huilen. cam pakte roos beet en trok d'r nasr hem toe, hij deed z'n armen om roos en heen. roos d'r hoofd lag op de borst van cam. ze huilde nog een beetje, cam ging met z'n hand door roos d'r haar in de hoop dat ze wat rustiger werd. cam deed z'n hoofd wat omlaag. roos deed d'r hoofd een klein beetje omhoog, ze keken elkaar aan. cam leunde naar voren en deed z'n ogen dicht... hun lippen raakte elkaar aan. ze kuste. ongeveer 15 seconden. daarna bleven ze nog een beetje knuffelen, en ze vielen in slaap.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
de rest zat nog beneden. we waren een film aan het kijken, welke weet i niet ik was eigenlijk de hele tijd met blake bezig. hij knuffelde me de hele tijd. we zijjn allemaal nog steeds in shock om wat er met selcan is gebeurd. "ze komt terug geloof me" fluisterde blake in m'n oor. hij is zo lief. het enige wat ik kon doen was gewoon een beetje knuffelen met hem. ik lag met m'n hoofd op z'n borst, hij had z'n armen om me heen en had zijn hoofd op mijn hoofd. hij gaf kleine kusjes op m'n voorhoofd totdat we hunter hoorde schreeuwen/gillen. "ohmygod dat is hunter"schreeuwde julian en sprong op en rende naar hunter z'n kamer. we volgde julian naar hunter zijn kamer. hunter zat op z'n bed met z'n hoofd in z'n handen hij huilde. " hunter wat is er?"vroeg jovani. hunter gaf geen antwoord en ging nog harder huilen. "hunter je moet ons vertellen wat er is gebeurd" zei naomi. hunter haalde z'n handen weg en keek ons aan z'n ogen waren helemaal rood van het huilen. "het is selcan."zei hunter met tranen in z'n ogen. je zag dat hij weer in tranen kon uitbarsten. "wat is er met selcan?" zei blake terwijl hij tegenover hunter ging zitten en hem diep in z'n ogen keek. " ze belde me daarnet."zei hunter, er rolde tranen over zijn wangen "wat zei ze allemaal?"zei blake vertrouwd. " haar stem klonk zo vermoeid en ze hijgde, het leek alsof ze heel veel pijn leed.'zei hunter en er rolde meer tranen over zijn wangen. "wat zei ze?!" riep sara. " z-zei dat we niet voor d'r moeten zoeken." zei hunter zacht. "w-w-waaattt?! waarom niet?"zei sara "ze zei dat het te gevaarlijk was. en toen gilde ze en werd er opgehangen"en hunter begon weer te huilen. blake sloeg z'n armen om hem heen. hunter en blake zijn goede vrienden, ze kunnen elkaar altijd vertrouwen en alles tegen elkaar zeggen. wij waren inmiddels al weggelopen. hunter had blake nodig in deze tijd. na 10 minuten kwam blake weer naar beneden. "hij ligt te slapen dus we moeten stil zijn." zei blake. "oke is goed. ik ben moe ik ga ook slapen"zei ik en liep naar boven. "is goed ik kom zo ik neem nog even wat te drinken."zei blake. de andere die nog beneden zaten gingen verder met de film kijken. ik stond op het balkon in onze kamer. de lucht was zo mooi, je kon alle sterren zien. ineens voelde ik armen om me heen. ik keek om en zag dat het blake was. hij gaf een kus op me wang. " mooi he?"zei die. "ja"zei ik. blake lieo naar binnen en kwam terug met een deken en grote kussens. hij legde het neer op het balkon en ging op de kussen liggen. ik ging naast hem liggen." zo nu kan je onder de sterren en het maanlicht in slaap vallen." zei blake en ging wat meer naar me toe liggen. ik keek hem aan en glimlachte. ik legde de deken over ons neer en we vielen in slaap..
