Pijnlijke flashback

Game over Anastasia?

Romy staat vlak voor me met het mes, ten eerste instantie was ik verbaasd, maar nu bedenk ik me "Dit komt zo goed uit".

"Jij, Anastaisa.. Lekker! Lekker voor je. Dit was juist ons plan, jou een trauma bezorgen. En het is gelukt" zegt Romy.
Ik kijk haar lachend aan, "Romy, je bent bij de verkeerde persoon aan gaan bellen".

Ik geef Anass nog een seintje en hij begint te schreeuwen "Wacht! Stop, je kan niet zomaar mensen hiereen ontvoeren om ze dingen te verkopen! En wanneer ze dan weigeren ze proberen te vermoorden!!"

Een politie sirene klinkt, ik lach vals naar Romy die inmiddels daar bevroren en verbaasd me aan staat te kijken. Nog geen minuut later wordt de deur ingetrapt en ziet de politie Romy daar met een mes richting mij staan. Ik zorg snel voor een paar neppe tranen en laat mijn lichaam trillen. Ik kijk de politie geschrokken aan.

"Mevrouw, dit is onze eerste en laatste waarschuwing. Laat uw wapen vallen en handen omhoog!" zegt de politie met hun pistool richting Romy.

Ze gooit het wapen op de grond en doet haar handen omhoog.
"Wij hebben een klacht binnen gekregen dat ene Romy Polders , Mila de Vries en Zeynep Karaca zich bezig houden met grote drugs handel en illegaal wapen bezit, nu zien we ook dat zij mensen ontvoeren en verplichten om producten te kopen" zegt de agent.

Romy, Mila en Zeynep staan daar niet wetende wat ze moeten doen te staren naar de agenten. Ik sta nogsteeds te huilen, om de show helemaal af te maken ren ik in Anass zijn armen en huil nog meer. Anass helpt me hiermee en laat ook een paar tranen vallen en fluistert net zo dat de agenten het kunnen horen; "Het is voorbij lieverd, niemand zal jou ooit nog pijn doen, laat staan proberen te vermoorden."

De politie arresteert Romy, Mila en Zeynep en onderzoekt dan de hut.
Ze slopen de vloer, meubels en tassen.
In totaal vinden ze 300 kilo drugs en honderden illegale wapens in de hut en buitenom de hut.

Later brengen ze ons naar het poltiebureau om ondervraagd te worden.
Ik zit al een uur in een klein kamertje en begin me te vervelen.
Na nog een beetje te wachten komt er eindelijk een politie agent binnen.

"Hallo, ik ben agent Bob Van der Meer" stelt de agent zich voor.

"Goeiedag, Anastasia Herrera aangenaam" stel ik me ook voor.

"Kunt u me meer vertellen over uw gehele dag op donderdag 27 mei 2016?" vraagt de agent.

"Ik werd in de ochtend wakker, ik liep naar beneden en zag een envelop voor de deur liggen. Ik opende hem en zag "Open de deur" staan. Ik dacht niet goed na en deed dit. Er werd een zak over mijn hoofd gedaan en ik werd toen wakker in een houten hutje en zag ik Anass net als mij vastgebonden. En toe ik om me heen keek zag ik daar Romy, Mila en Zeynep staan. Wat daar tussen is gebeurd kan ik me niet herinneren" antwoord ik.

"En kunt u ons meer vertellen over wat er precies in het hutje is gebeurd En waarom deze mensen u moesten hebben?"

"Op de basisschool hielden Romy, Mila en Zeynep zich negatief met mij bezig, pesten dus. Nadat we alle 4 naar verschillende middelbare scholen waren gegaan wouden ze zich op deze manier nog met me bezig houden en negatief effect geven. Ze probeerden me haast elke dag drugs en wapens en al die illgegale dingen te verkopen. Toen ik weigerde wouden ze zo wraak nemen. Als jullie niet optijd waren was ik misschien dood. " zeg ik terwijl ik de zijkant van mijn keel laat zien waar Romy licht in had gesneden.

"Ik begrijp het mevrouw, heel erg bedankt omdat u uw verhaal heeft gedaan bij ons. Hier gaan we mee aan de slag en u hoort nog van ons, u kunt nu naar huis" antwoord de agent.

Ik sta op en loop naar buiten, ik zie Anass al in de auto zitten. Ik open de deur en ga zitten, wanneer we ver genoeg zijn van het bureau gaat Anass ergens parkeren. We kijken elkaar eerst aan en schreeuwen dan van blijdschap. "Anass ik kan je niet genoeg bedanken!" zeg ik vol vreugde.

"Alles voor mijn suicidal Anastasia" antwoord hij lachend.

Ik sla hem "Ik ben niet suicidal, soms kan ik gewoon niet opletten ja!" lach ik.

Wanneer we voor mijn huis zijn zitten we nog eventjes in de auto zoals altijd.
Ik zucht, "ik vraag me af wat voor straf de rechter zal opleggen"

"Nou geloof me Anastasia, ze komen er niet makkelijk van af! Dat beloof ik je" antwoord Anass.

Ik zucht weer, "ik hoop het maar".
en zo neem ik afscheid van Anass en loop ik naar binnen.

De volgende ochtend

Ik sta op en besluit me zo netjes mogelijk te kleden. Ik doe een zwarte strakke rok aan die tot over mijn knieën komt. Ik stop een witte mouwloze blousje erin en doe zwarte stilleto's aan.
Mijn haar doe ik in een strakke knot van de zijkant en daar bovenop doe ik een zwarte hoed op van mijn moeder. "Jeetje, en dit allemaal terwijl ik nogmaar 17 ben" denk ik terwijl ik in me zelf lach.

Ik loop naar buiten en zie Anass al staan, we stappen in de auto en rijden naar de rechtzaak.

Eenmaal daar aangekomen worden we gelijk in de zaal geroepen en begint de rechter met praten.

"Geachte Romy Polders, Mila de Vries en Zeynep Karaca. Jullie worden beschuldigd van; illegale drugs handel, wapen handel en poging tot ontvoering en moord van ene Anastasia Maria Herrera en ene Anass El.."

En zo loopt de rechtzaak door, discussies tussen de advocaten van bijde partijen. Stemmen de verheft worden en al die dingen. Romy, Mila en Zeynep hebben een standaard advocaat. Ik heb op dit moment mijn moeder (waar ik gisteravond alles over Anass en mijn plan aan heb verteld) als advocaat en Anass zijn vader als advocaat, die al zeg ik het zelf 2 van de beste advocaten van Nederland zijn.

Uiteindelijk komt de rechter tot besluit; "Dames en heren. Romy Polders, Mila de Vries en Zeynep Karaca werden beschuldigd van Illegale drugs & wapenhandel en poging tot ontvoering en moord op Anastasia Maria Herrera en Anass El.."

"Wij zijn tot besluit gekomen dat dit verhaal klopt en hebben de straf besloten. De straf voor ene Romy Polders, Mila de Vries en Zeynep karaca zal zijn.."

Anastasia, hier zal je spijt van krijgen! Denk niet dat dit een goeie uitweg was! Want dat was het niet..

Haaii lezertjess, ik hoop dat jullie het een leuk hoofdstuk vonden en tot de volgende keer! :)