"Ik kijk haar in haar lichte maar duistere ogen aan, ben ik dit? Is dit mijn innerlijk?"
"Jij, jij zult nooit gelukkig worden!" schreeuwt ze met een angstaanjagende stem keer op keer.
Een verhaal over een bekeerling genaamd Anastasia Maria Herrera...
Daar beginnen we dan, het leven van Chaïma. Vanaf nu is er geen plaats in mijn leven voor negatieve en pijnlijke dingen. Vanaf nu zullen er Insha Allah (Als Allah het wilt) alleen maar positieve dingen in mijn leven voorkomen.
"Fa'ienna ma'al Usri Yusra" Waarlijk, na moeilijke tijden komen er makkelijke tijden.
Deze keus zal een hoop veranderen. Dat voel ik al aankomen. Maar deze veranderingen zullen voor mijn eigen bestwil zijn, ik ben trots op mijn keus. En Anass heeft in deze bekering een grote rol gespeelt. Ten slotte heeft hij me de Islam uitgelegt.
Ik wordt weer uit mijn prachtige wereld opgewekt door Anass.
"Anasta... Chaïma pardon" lacht hij.
"Chaïma, je wilt niet weten hoe gelukkig ik op dit moment ben" voegt hij eraan toe.
"Waarom lach ik? Ieders geloof, ieders zonden en ieders goeie daden zijn toch voor zich zelf" zeg ik
"Natuurlijk niet, Chaïma in de Islam gunnen we het elkaar. We hopen het beste voor elkaar, en we houden van onze zusters en broeders maar.." antwoord hij
"Maar?" vraag ik.
"Chaïma, zie je het dan echt niet? Ik hou van je, realiseer je je dat echt niet?"
Het enige wat ik kan doen is hem aankijken.
"Ik hou van je Chaïma, al sinds de 1e keer dat ik tegen je aan botste" lacht hij
"Je hebt deze apparte energie in je, je bent gebroken geweest en liet je echte jij aan niemand zien. Maar ik heb jou prachtige en schone innerlijk gezien. Je bent prachtig van je innerlijk en uiterlijk Masha Allah"
Ik begin te blozen, maar kort daarna vullen mijn ogen zich met tranen.
"Anass.."
Hij trekt me in een knuffel. "Jij en alleen jij hebt een speciale plek in mijn leven, en dit gaat zo blijven."
Ik kijk hem lachend aan waarna ik de koude wind langs me voel gaan.
"Het is echt koud, zullen we naar de auto gaan?" vraag ik aan Anass.
Hij knikt en zo lopen we samen naar de auto.
Na een tijdje praten en lachen in de auto til ik mijn hoofd op van zijn borst en ga recht zitten. Ik stop de plukjes haar voor mijn gezicht achter mijn oren en kijk hem aan.
"Anass, wat is jou verhaal? Er is iets apparts met je, dat kan ik gelijk merken. Maar ik weet het niet precies"
Hij kijkt me eerst met de meest boze ogen aan waarna zijn gezicht verzacht.
"Wil je wat te eten? Als je honger hebt gaan we wel ergens eten."
Ik kijk hem raar aan maar besluit er niet verder op in te gaan.
"Kan je me naar mijn huis brengen? Ik ga daar mijn spullen ophalen en dan ga ik naar een hotel"
Hij knikt en zo gaan we onderweg naar mijn h.. pardon Alexandra's huis.
Thuis aangekomen
Ik loop naar binnen en pak al mijn kleren die ik pakken kan, makeup, schoenen. Mijn totale spaargeld €11.250. Eigenlijk betergezegd, het was het geld dat na mijn vaders dood voor mij overgelaten was.
Mijn pinpassen en portomonee leg ik op de eettafel. Die hoeven niet mee, tenslotte hoef ik haar geld niet meer.
Zo loop ik met mijn koffer naat buiten en handig ik het over aan Anass. Hij zet het in de kofferbak en stapt in.
"Breng me niet naar een al te duur hotel, ik moet het doen met wat ik nu heb" zeg ik.
"Ben je gek ofzo, je blijft bij 1 van onze huizen" antwoord Anass.
"Nee dat hoeft echt niet Anass ik kijk w.."
Anass kapt me af "Chaïma, ik breng je naar 1 van onze huizen" zegt hij heel duidelijk.
"Bij welk huis wil je blijven?" voegt hij eraan toe na een tijdje.
"Dat ene natuur huisje van jullie waar je het over had."
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
"Anasta.. pardon Chaïma ben je gek ofzo, dat was een klein project van mijn vader. Wat moet je daar doen?"
"Anass, denk je echt dat ik in staat ben om te denken aan project of wat dan ook? Ik wil gewoon even rust en dat krijg ik daar prima naar mijn mening"
"Wat jij wilt" zegt hij bezorgd
Daar aangekomen
Ik stap uit en stop mijn handen in mijn broekzakken terwijl ik het huis bewonder, dit worden prachtige dagen. Ik, Allah swt en mijn geloof. Helemaal alleen.
Anass wilt meelopen naar binnen maar ik hou hem tegen,
"Anass, ik wil hier graag alleen blijven."
"Nee nee nee nee, echt niet hoor"
"Anass alsjeblieft ik wil ge..."
"Chaïma, heb je me niet gehoord. Ik wil tenminste geen gemaar op dit onderwerp. Ik blijf hier met je klaar."
Ik zucht maar knik dan.
De rest van de dag praten we alleen maar over de islam en lezen we samen uit de Koran, gelukkiger kan ik niet worden.
Ik hoor Anass zijn telefoon afgaan, hij pakt zijn telefoon en loopt naar de gang. Ik loop er vrijwel meteen achteraan om te luisteren.
Ja wat? Ik ben een jaloers type, wat als hij met meisjes staat te praten.
"Luister ik stop ermee, wat gaan we bereiken hiermee? Nee ik stop er mee" hoor ik hem zeggen
Het blijft een tijdje stil
"JE WILT WAT?" schreeuwt hij
"Luister ik ben er klaar mee, doe maar wat je niet kunt laten. Maar hier schiet je helemaal niks mee op. Fijne dag verder, ik ga verder een leuke dag hebben met mijn vriendin"
voegt hij eraan toe met een uitdrukking op "vriendin"
Ik ren meteen weer naar de bang en ga zitten. Hij loopt naar binnen en gaat naast me zitten.
"Wie was dat?" vraag ik.
"Was een vriend, hij had hulp nodig maar ik ben er helemaal klaar mee"
Ik knik en ga er verder niet op in.
We kijken elkaar lang aan,
"Chaïma ik hou van je" zegt Anass.
Mijn hart klopt sneller bij het horen van deze woorden.
Wanneer onze gezichten dichterbij komen horen we een grote knal.
