Ik open de rode versleten deur voor me. Ik hoef niet voorzichtig te doen aangezien we in het midden van een bos zijn.
Ik heb over alles nagedacht, tot aan de kleinste detail.
Ik loop het hutje binnen en kijk naar de enige echte Romy en Mila die daar op de grond zitten, vastgebonden en al. Ze kijken me bang en verbaasd aan.
"Zo meiden, herkennen jullie mij nog? Lang niet gezien" zeg ik terwijl ik hen kwaadaardig aankijk.
"Ohja jullie kunnen niet antwoorden he, door de tape op jullie bek" voeg ik eraan toe terwijl ik hardop lach.
Het enige wat ze kunnen doen is mij zo verbaasd aankijken.
Mijn sarcastisch blije gezicht veranderd naar een woedend gezicht.
"REAGEER" schreeuw ik.
"Weten jullie nog wat jullie mij allemaal aangedaan hebben? Of is dat weggezakt in die kleine hersentjes van jullie?"
Ze proberen te schreeuwen. Ik lach, kijk naar de grond en kijk dan weer op. "Wat denken jullie nou? We zitten in het midden van een bos, en wie weet waar dat bos ligt."
Ik pak een stoel en ga recht voor ze zitten wanneer ze weer beginnen met schreeuwen.
Ik pak het mes dat naast me op tafel ligt en steek het in de vloer vlak voor hun. "Stil zei ik toch?" zeg ik waarop ze beginnen te huilen.
"Vooral jij Romy, door jou en je kut broer is mijn leven verpest! Tenminste.. wat er nog van over was"
Ik zie dat Romy wat probeert te zeggen. Ik zucht maar besluit uiteindelijk de tape van haar mond af te halen.
"Anastasia, het spijt me zo! Echt waar, het was altijd Mila's idee geweest" zegt ze.
"Hou die liegende tering bek van je is!" antwoord ik terwijl ik de tape weer op haar mond zet.
Ik hoor een auto aankomen, ik kijk de meiden enthousiast aan en zeg "Heyy Anass is er met onze 3e gast".
Nog geen minuut later zie ik Anass met Zeynep naar binnen lopen, ze stribbelt hevig tegen.
Ik sta op en ga vlak voor haar staan. "Wauw, dat is lang geleden he?" zeg ik waarop ik haar een harde klap op haar wang geef.
"Zet haar naast de anderen" zeg ik, waarop Anass, Zeynep op de grond duwt. "Oke, meisjes zullen we het plan maar starten dan?" Ik lach, "Lets start" voeg ik eraan toe met een knipoog.
Ik geef Anass een seintje als teken dat hij kan beginnen. Hij Doet tape om mijn handen en maakt de meisjes los maar houdt ze nog wel vast van hun haar. Het lukt Romy om uit de greep te komen.
Ze pakt het mes dat ik in de grond had gestoken en loopt richting mij,
"Game Over Anastasia"
Heyy lezers, sorry het was een kort hoofdstuk. Maar dat doe ik alleen om het verhaal wat leuker en spannender te maken. Ik hoop dat jullie het leuk vonden
JE LEEST
Pijnlijke flashback
Azione"Ik kijk haar in haar lichte maar duistere ogen aan, ben ik dit? Is dit mijn innerlijk?" "Jij, jij zult nooit gelukkig worden!" schreeuwt ze met een angstaanjagende stem keer op keer. Een verhaal over een bekeerling genaamd Anastasia Maria Herrera...
