Hated by the Gangster Prince

Final Chapter I

AUTHOR: Hello guys! I'm sorry if malilito kayo sa daming POV's sa chapter na ito. And I'm sorry if it's not the whole final chapter I posted. Medyo mahaba na kasi kapag ganun. But yeah, sana po magustuhan niyo. :D

-----------------------------------------------
HALF OF THE FINAL CHAPTER
AUTHOR'S POV


Ring! Ring!

Napagising bigla sina Tiffay nang biglang tumunog ang kaniyang cellphone. Hindi nga niya pala namalayan na nakatulog silang dalawa ni Zyla sa clinic sa pag-uusap usap nila kanina. Good thing though, she's feeling better.

"Hello?" Napakusot pa ng mga mata si Tiffany nun habang sinasagot ang caller.

"Where the hell are you guys?" Agad napaupo si Tiffany na para bang nabuhusan siya ng malamig na tubig nang narinig niyang si Prince pala ang tumatawag. Napatingin siya kay Zyla na nakaupo habang nakahiga ang ulo sa clinic bed, natutulog. Naalala niya ang surprise ni Prince. Ngayon na pala yun!

"T-teka, teka! Anong oras na pala?" Napatingin si Tiffany sa orasan na nakasabit sa pader. 5:15 pm. Minutes left for preparation! 

"Stupid. We don't have time anymore. Bilisan niyo! Nandito na ako sa park."

End call.

Agad naman na ginising ni Tiffany si Zyla. "Zyla! Uwian na. Tara na!" Nagising naman si Zyla nun na hindi na mention ni Tiffany na magkikita pala sila ni Prince ngayon. It's a big day today. Pero syempre, di pwedeng sabihin ni Tiffany na kasali siya sa surprise ni Prince at hindi sila pwede magsama kaya pinapalabas nalang ni Tiffany na sumakit lalo ang ulo niya at kailangan na niyang umuwi agad. So, they parted ways.

"Sasa!" Palabas na sana si Tiffany nun sa gate ng mag-isa ng makita niya si Sasa na ewan kung saan pupunta. Mukha pa ring busy. Mukha nga lang siyang tulala na ewan.

Nilingon naman siya ni Sasa.

"Sasa! Uy, tinawagan na ako ni Prince. Ano, sabay na tayo? Sorry nga pala ha, hindi kita naicheer kanina. Pero ano, okay ba ang speech?" (^__^) Sabi ni Tiffany pero si Sasa parang out of this world pa rin, blanko. Hindi niya alam. May nangyari bang masama kanina while nagspeech siya? "Uy, okay ka lang?"

"Yeah." Sabi ni Sasa. "Sige, susunod na ako. May kukunin lang ako sa locker." Sabi ni Sasa tapos bigla nalang itong naglakad paalis.

"Hm? Ano kaya ang nangyari? Ba't lutang yun?" (-__-?) Napatanong si Tiffany sa kaniyang sarili. Inayos nalang niya ang backpack strap niya at tumuloy ng lumabas ng gate.

Habang naglalakad siya, she took a deep breath. This day must be really something- ang daming nangyari at ang daming mangyayari. And hindi niya alam pero she's dreading of what will happen. Bigla nalang na tumibok ang puso niya na parang kinakabahan siya. Nakakasense siya na something bad will happen.

Snap it, Tiff. Pagod ka na, na heartbroken ka na, naiwanan ka na. Ano pa bang mas ikalala sa pangyayaring iyon? Wala na Tiff kaya wag ka ng magramdam ng ganiyan. Big day ni Zyla ngayon. Wag kang magpadala sa mga emosyon mo.

"Hay, I just hope for the be--" Napatigil siya bigla sa paglalakad ng bigla niyang nakita ang sasakyan ni Lance na nakaparking sa may labas ng gate ng sasakyan. Not only that. Nakita niya din si Lance na patungo sa sasakyan. Pero bigla itong tumigil sa paglakad, searched something in his pocket tapos bigla itong umikot paharap sa gate ng school.

Dub.

Her heartbeat accelerated kaya napaatras siya at tumalikod siya. Hindi niya kayang harapin si Lance. She just can't look at him with a  broken heart.

"Uy, Tiffany!" Crap. Perfect.

Napahinto siya sa paglakad. Which she regretted later kasi malalaman lang ni Lance na narinig niya ito at ibig lang sabihin nun, susundan siya nito at magtataka kung bakit hindi niya ito lilingunin after nitong sinabing. "I've gotten over you... pero siyempre, gusto ko we're still friends." kagabi. Urrrrghhh. Walk faster, Tiff!