Firen (Elemental Mage Prequel Part 2)

One

This is for Z.

Love you baby...

Dayanara felt the rage starting to build within her. The journey from the realms of dragons to the realm of weredragons was taking it's toll on her, but her body can wait a little bit longer. First, she needs to see her younger brother. May dalawang oras na siyang naghihintay habang nakaupo sa kanyang truno sa anyong dragon.

The moment she sets foot in this realm, she is the new Khosana, queen of dragons. Her mother was dead. But before her death, Dayanara already journeyed to the dragon realms leaving her younger brother at the hands of her mother. At the death of her mother, her cousin Ruella, a green dragon who in Dayanara's absence became the temporary ruler of her queendom and apparently became the guardian of her brother.

Kaninang tinanong niya si Ruella kung nasaan ang kanyang kapatid ay mabilis man maitago ay napansin pa rin niya ang takot na rumihestro sa mukha nito kaya hindi niya mapigalang mag alala at mas lalong makaramdam ng galit.

Pagpasok palang niya sa mundo ng mga Weredragon ay pinakiramdaman na niya ang life force ng kapatid. Mabibilang lang sa isang daliri sa buong Elvedom ang kayang gawin ito. Bilang isang kadugo ay madali para sa kanyang gamitin ang kapangyarihan para pakiramdaman ito. Magkahalong pagtataka at pag-alala ang kanyang naramdaman nang hindi maramdaman ang kapatid na dapat ay nasa Khu-Gwaki.

Kaya heto siya ngayon naghihintay. Naghihintay kung sino sa mga naroroong dragon ang magkaroon ng lakas loob na magbalita sa kanya kung nasaan si Firen. May inutusan na rin siyang maghanap sa kapatid, nagbabakasakali siya.

May rason kung bakit nag-alala si Dayanara sa kanyang bunso at nag-iisang kapatid. Her brother cannot shift to his dragon form. At dahil doon, kinukutya ito ng mga kalahi nila. Even her own mother Tiama wanted him dead. Hindi dahil sa wala itong pagmamahal sa kapatid kundi dahil alam ng kanilang ina ang magiging kapalaran ng kapatid. Pero unang kita palang ni Dayanara sa kapatid ay napamahal na ito sa kanya. A feeling she must not feel if she wanted to rule someday. And that 'someday' has come.

Sa mga pagkakataong nagsasama sila ng kapatid ay may natuklasan si Dayanara. Something she never breathed to any living soul.

"Khosana," pukaw kay Dayanara sa kanyang pagbabaliktanaw. Without moving her head, Dayanara's eyes look down at the weredragon in human form kneeling at the foot of her throne.

"Speak." Dayanara said in her most bored tone.

"Khosana, ikinalulungkot kong ibalita sa inyo na wala na ang kapatid mo sa Khu-Gwaki."

Hindi nagsalita si Dayanara. So, totoo ang hinala niya na wala nga ang kapatid niya sa Khu-gwaki. Kanina habang lumipas ang oras sa paghihintay ay saglit niyang naramdaman ang kapatid, pero agad din iyong nawala. At least he is alive. Malamang ito ay nasa malayong lugar na hindi kayang abutin ng kanyang kapangyarihan. She might be powerful, but she is not a god. Kaya may limitasyon pa rin ang kanyang kapangyarihan.

Dahil sa walang makuhang reaksyon mula kay Dayanara, mas lalong kinakabahan ang weredragon, ganun din ang iba pang mga weredragons na nasa loob ng kuweba na kanina pa walang imik na naghihintay.

"Bakit?" kalmadong tanong ni Dayanara.

"K-Khosana--"

"Hindi ikaw ang kinakausap ko." Putol ni Dayanara sa sasabihin sana ng nakaluhod na weredragon. "Ruella, would you like to tell me?"

Naglakad ang isang berdeng dragon sa harapan ng truno. Ruella regarded Dayanara a look with a little bit of haughtiness and so much regality and then speak up.

"Ipinadala ko siya sa Pit."

When Dayanara heard the word Pit, she felt cold. Coldness that even the dragons inside the room started to also feel the chill.