Special

Chapter 36.

ΑΓΧΟΣ ΜΕ ΚΥΡΙΕΥΕΙ,
κοντοστέκομαι μέσα στα μπάνια και περιμένω μήνυμα από τον Alfie για να βγω όταν φύγει ο πατέρας της Charlene. Βήματα ακούγονται και μόλις πλησιάζουν οι φωνές και καταλαβαίνω ποιοι είναι περπατάω βιαστικά και κλείνομαι μέσα σε ένα από τα μπάνια κλειδώνοντας την πόρτα πίσω μου.

«Πιστεύεις πως σίγουρα δηλαδή δεν είναι εδώ πουθενά αυτός;» ρωτάει ο πατέρας της. Μάλλον  αναφέρεται σε εμένα. «Ε-ε-ναι, κύριε. Ναι. Αποκλείεται.» του απαντάει τρεμάμενα ο Alfie. Γαμώτο, ευτυχώς που πρόλαβα και μπήκα εδώ μέσα. Προσπαθώ να κρατηθώ ήσυχος και ακούω προσεκτικά τι λένε. «Σου έχω πει χίλιες φορές να μη με λες κύριο!» του αποκρίνεται ο πατέρας της και έπειτα ακούγεται ο ήχος από τρεχούμενο νερό.

«Θα είναι καλό λες να της φέρω ρούχα έτσι; Χμ; Αν της έφερνα και κάτι δικό της για να νιώσει πιο οικεία; Ένα βιβλίο ή κάτι τέτοιο;» ρωτάει τον Alfie. «Θα ήταν πολύ-πολύ καλό. Όσο για εκείνον..» πάλι γίνεται αναφορά σε εμένα. «Αποκλείεται να είναι εδώ. Οι security τον έβγαλαν έξω, αποκλείεται να του ξανά επιτραπεί να μπει εδώ.» ξεφυσάει ο Alfie. Τα πάει καλά. «Λοιπόν, αυτό είναι καλό. Μα δε θέλω να το διακινδυνεύσω, ξέρεις.. Ακόμη και για τη μητέρα της. Όσο δικαίωμα κι αν έχει να τη δει, πιστεύω θα αναστατωθεί πολύ η Charlene αν το κάνει.» εξηγεί.

«Τι θα έλεγες καλύτερα να πας εσύ; Να σου δώσω το αντικλείδι...» του προτείνει. Ω όχι, το ήξερα ότι και το σχέδιο αυτό θα πάει σκατά. Για λίγα δευτερόλεπτα επικρατεί σιωπή. Ο ήχος από το μηχάνημα που στεγνώνει τα χέρια με ζεστό αέρα ακούγεται δυνατά στο χώρο μαζί με τις επόμενες λέξεις του Alfie. «Συγγνώμη, κύριε. Μα πρέπει να πάω τη Sabrina στο σπίτι της και να γυρίσω σπίτι νωρίς, είμαι κουρασμένος και το πρωί δουλεύω νωρίς.» αναστενάζει. Ελπίζω να τη γλιτώσουμε.

«Λυπάμαι θα το ήθελα πολύ αλλά..» πάει να συνεχίσει μα τον διακόπτει ο πατέρας της Charlene. «Καταλαβαίνω παιδί μου. Καταλαβαίνω, μην αγχώνεσαι. Και εσύ έκανες πολλά. Είσαι ώρες εδώ. Πραγματικά χαίρομαι που έχει έναν τόσο καλό φίλο-βασικά αδερφό η Charlene στο πλευρό της. Χαίρομαι επίσης που με βοηθάς και καταλαβαίνεις τη θέση μου και είσαι με το μέρος μου.» του λέει. Για κάποιον λόγο μου βγαίνει να τον βρίσω αυτήν την στιγμή. Αλήθεια. Πρέπει όμως να συγκρατηθώ, να σκάσω και να κάνω ησυχία για να δω τι στο καλό θα γίνει.

«Θα πάω εγώ λοιπόν. Το πολύ ένα τέταρτο θα κάνω. Θα παρακαλέσω τη μητέρα της να μείνει απλώς απέξω. Αν και έχω χάσει κάθε εμπιστοσύνη απέναντι της. Δε θέλω να αφήνω τη Charlene μόνη. Πόσο μάλλον ενώ ίσως τη περιτριγυρίζει αυτός..» λέει χαμηλά. «Τι λες να βάλω κάποιον security να την προσέχει;» ρωτάει τον Alfie. Αποκλείεται να τη δω, το νιώθω πλέον.

«Μην προκαλέσετε περισσότερο θέμα, ήδη συζητάνε όλοι τις σκηνές που συνέβησαν μεταξύ σας..αφήστε τα πράγματα όπως είναι. Αποκλείεται αυτός ο ανεκδιήγητος να έρθει ξανά.» τονίζει και από όσο ακούω τα βήματα τους απομακρύνονται και πάνε προς τα έξω. «Κι όμως. Κάτι μου λέει ότι θα ξανά έρθει. Δε τα παρατάει τόσο εύκολα αυτός...» ακούω τα τελευταία λόγια, από τον πατέρα της. Φεύγουν και εγώ μένω πίσω να περιμένω. Πράγματι. Δε θα τα παρατήσω τόσο εύκολα.