Special

Chapter 26.

ΜΟΛΙΣ ΜΠΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ,

αμέσως μια καλωσορίζει μια κρύα ατμόσφαιρα. Ανοίγω τη θέρμανση και δείχνω στον Harry με ένα μικρό χαμόγελο να κατευθυνθεί στο σαλόνι για να κάτσει εκεί. «Θέλεις να κλειδώσω την πόρτα;» με ρωτάει καθώς βγάζω τη τσάντα μου από τον ώμο μου και εγώ γνέφοντας θετικά του δίνω το κλειδί.  Κλειδώνει την κεντρική πόρτα του διαμερίσματος μου, βάζει το σύρτη και γυρνάει να μου δώσει πίσω το κλειδί έχοντας ένα γλυκό χαμόγελο στο πρόσωπο του.

Μου φαίνεται πάρα πολύ περίεργο που απόψε θα μείνει εδώ μαζί μου, στο σπίτι μου. Τα επόμενα δευτερόλεπτα το άγχος μου αρχίζει να ανεβαίνει στα ύψη σιγά σιγά. Παίρνω το κλειδί από το χέρι του και αφήνοντας το πάνω στον πάγκο γυρνάω προς το σαλόνι και την κουζίνα για να δω αν είναι όλα τακτοποιημένα και εντάξει. Ευτυχώς ανακουφίζομαι αμέσως όταν τα βλέπω όλα καλά μα μόλις τα δύο του χέρια τυλίγονται γύρω μου από πίσω ξαφνιάζομαι και η ανάσα μου κόβεται.

«Σσσς, εγώ είμαι μωράκι μου.» σφίγγει το δεξί του χέρι του γύρω μου με την μία παλάμη του να πιέζει πάνω από το σημείο που βρίσκεται ο αφαλός μου και με την άλλη να τραβάει αργά τα μαλλιά μου προς τη μία πλευρά. Αναστενάζω και οι χτύποι μου αυξάνονται περισσότερο. Φιλάει το γυμνό δέρμα του λαιμού μου τώρα στη καμπύλη του και δεν μπορώ παρά να βγάλω μια μικρή κοφτή ανάσα. «Είσαι εντάξει;» με ρωτάει σιγανά και αμέσως κουνάω το κεφάλι μου καταφατικά.

Τραβιέμαι αργά έξω από τα χέρια μου λες και προσπαθώ να ξεμπλεχτώ μέσα από κλαδιά αγκαθιών αργά χωρίς να πληγωθώ. Είμαι σίγουρη πως αυτός ο άνθρωπος ποτέ δε θα με πλήγωνε. Γυρνάω το σώμα μου και τον κοιτάζω. Νιώθω τα μάγουλα μου να καίνε, να ζαλίζομαι και μια έντονη επιθυμία να θέλω να τον φιλήσω και να του κάνω νόημα να ξανά κάνει ότι έκανε πριν λίγο με τα χείλη του στο λαιμό μου.

Ξεφυσάω και σηκώνοντας το δείκτη μου του κάνω νόημα να περιμένει για λίγο στο σαλόνι μέχρι να πάω να αλλάξω. Προσπαθώ να κάνω όσο πιο γρήγορα μπορώ καθώς αλλάζω τα ρούχα μου στα απλά που φοράω στο σπίτι και πιάνω τα μαλλιά μου σε ένα ψηλό κότσο. Φοράω ένα λευκό μεγάλο t-shirt που το είχα πάρει αρκετό καιρό πριν από την ντουλάπα του μπαμπά μου και ένα γαλάζιο τζιν κοντό σορτσάκι. Μαζεύω γρήγορα το δωμάτιο μου για να το βρει τακτοποιημένο ο Harry και σε λιγότερο από δέκα λεπτά επιστρέφω πίσω στο σαλόνι.

Βρίσκω τον Harry να κάθεται στον καναπέ, να έχει βγάλει τα παπούτσια του και το πανωφόρι του και να έχει ανοίξει την τηλεόραση παρακολουθώντας απορροφημένος σε αυτή. Μόλις φτάνω, γυρνάει και με κοιτάει με μάτια που λάμπουν. Πρώτη φορά βλέπω κάποιον να με κοιτάει έτσι. Του χαμογελάω καθώς μου κάνει χώρο για να πάω να κουρνιάσω δίπλα του. Κάθομαι δίπλα του και ανεβάζοντας τα πόδια πάνω στον καναπέ εκείνος περνάει τα χέρια του γύρω μου και με τραβάει πάνω του αγκαλιάζοντας με. «Είσαι ζεστή.» λέει και με φιλάει στο μάγουλο.

«Τι θέλεις να δούμε;» με ρωτάει σκύβοντας μπροστά για να πάρει το τηλεκοντρόλ από το τραπεζάκι. Ανασηκώνω τους ώμους μου και καμπυλώνω το χείλη. Του κάνω νόημα να διαλέξει εκείνος ότι θέλει και καταλήγουμε σε ένα βραδινό show με αστείες φάρσες. Ευτυχώς παρατηρώ πως το σπίτι σιγά σιγά ζεσταίνεται. Κοιτάω προσηλωμένη την οθόνη της τηλεόρασης όταν ξαφνικά νιώθω τον Harry να με φιλάει κοντά στο πιγούνι. «Μπορώ να σε φιλήσω;» με ρωτάει αργά και γυρνώντας το κεφάλι μου στα πλάγια για να τον κοιτάξω, ανασηκώνω τα φρύδια μου, κουνάω καταφατικά το κεφάλι μου και αμέσως ρίχνει τα χείλη του πάνω στα δικά μου φιλώντας με έντονα.

Βογκάει μέσα από το φιλί μας και το χέρι του τραβάει το κοκαλάκι από τα μαλλιά μου. «Μου αρέσουν λυτά τα μαλλιά σου.» λέει γρήγορα μέσα από το φιλί μας. «Θέλω να μπορώ να τα αγγίζω.» προσθέτει και σπρώχνει τα χέρια του μέσα στις ρίζες των μαλλιών μου φιλώντας με πάλι με τον ίδιο τρόπο όπως πριν. Ίσως τώρα είναι η στιγμή. Ίσως τώρα είναι η στιγμή για να κάνω το βήμα. Ανασηκώνομαι στον καναπέ και γονατίζω πάνω του καθώς συνεχίζω και εγώ να τον φιλάω με τον ίδιο παθιασμένο τρόπο χαϊδεύοντας με τις μικρές παλάμες μου το πρόσωπο του. Είναι υπέροχος, όμορφος, ξεχωριστός... και όλος δικός μου.

Κατεβαίνω από τον καναπέ και διακόπτω το φιλί μας. Παίρνω το χέρι του μες το δικό μου και του κάνω νόημα με το κεφάλι μου να πάμε μέσα στο δωμάτιο. Σμίγει τα φρύδια του και με κοιτάει περίεργα. Γυρνάω να κάνω το πρώτο βήμα για να πάμε μέσα μα με τραβάει πίσω. «Είσαι σίγουρη;» με ρωτάει μόλις γυρνάω να τον κοιτάξω. Αναστενάζω και αν και τρέμω και έχω άγχος γνέφω θετικά. Περπατάω πρώτη και εκείνος έρχεται πίσω μου δίχως να αφήνει το χέρι μου.

Μπαίνουμε μες το δωμάτιο μου, κάθομαι κάτω στο στρώμα και έρχεται μπροστά μου. Γονατίζει και παίρνει τα χέρια μου μες τα δικά του. «Εάν δεν είσαι έτοιμη δεν χρειάζεται..» μουρμουρίζει μα εγώ κουνάω το κεφάλι μου δείχνοντας του πως δεν έχω πρόβλημα. «Ούτως ή άλλως δε θα προχωρήσω μαζί σου γιατί...Αμ απλώς θα σε κάνω να νιώσεις πιο όμορφα.» μου λέει και φιλάει το πάνω μέρος της παλάμης μου. Χαμογελάω και γέρνω το κεφάλι μου στα πλάγια.

Ξαπλώνω πίσω στο κρεβάτι και εκείνος μου κάνει μια αστεία έκφραση για να γελάσω. Ξέρω πως το κάνει για να μη νιώθω τόσο άβολα και αυτό με κάνει να τον ερωτεύομαι περισσότερο. Τον ερωτεύομαι; Μάλλον. Σίγουρα αρχίζω να τον ερωτεύομαι πολύ βασικά. Χαμογελάω καθώς βγάζει το πουκάμισο του και μένει γυμνός από πάνω μπροστά μου. Έχει πολλά τατουάζ στο δέρμα του, σχεδόν παντού, είναι σαν σκόρπια σχέδια πάνω σε πίνακα.

Σκύβει από πάνω μου και ανασηκώνει το t-shirt μου περνώντας τα χέρια του κάτω από το ύφασμα. Χαϊδεύει την κοιλιά μου και φτάνοντας πιο πάνω τον βοηθάω να μου βγάλει την μπλούζα. Διστάζω. Ντρέπομαι για το σώμα μου. Κατσουφιάζω και μόλις με βλέπει να το κάνω αυτό σκύβει από πάνω μου και με φιλάει. «Και εμένα δεν μου πολύ αρέσει το σώμα μου μα εσύ..έχεις τις πιο ωραίες καμπύλες.» λέει και σκύβει για να αφήσει υγρά φιλιά στις καμπύλες μου. «Και το πιο πλούσιο στήθος.» φιλάει το στήθος μου και με κοιτάει ερωτηματικά. Του κάνω νόημα να βγάλει και το σουτιέν μου και το αφαιρεί αργά..

Είναι περίεργο μα μαζί του αν και το άγχος μου νιώθω μια περίεργη οικειότητα. Είναι τρομακτικό και συγχρόνως τρελό που του εμπιστεύομαι τη γύμνια μου, να δει όλα τα δικά μου σημάδια, την περίεργη σύνθεση του δέρματος μου εδώ και εκεί. Κοκκινίζω στην σκέψη σαν το βαθύ κόκκινο τριαντάφυλλο που έχω ζωγραφίζει στον καμβά μου και περιμένει να το τελειώσω εκεί. Κοιτάζω τα σημάδια που έχω στομάχι μου καθώς εκείνος πάει να κατεβάσει το σορτσάκι μου φιλώντας τα μπούτια μου. Με πιάνει να το κάνω και σταματάει αμέσως.

«Αυτά..» αγγίζει με το δείκτη του τα σημάδια στο στομάχι μου. «Είναι τα αστέρια μου. Και όλη εσύ..» φέρνει τα χείλη του πάνω πίσω στα δικά μου. «Είσαι ο γαλαξίας μου.» με φιλάει αργά.

Τραβάει τελικά το σορτσάκι μου και κατεβάζει τα χείλη του με αργά φιλιά από τα χείλη μου, στο λαιμό μου, στο στήθος μου, στο στομάχι μου, χαμηλά στη κοιλιά μου και έπειτα πάνω από το σημείο μου. Είναι περίεργο μα συγχρόνως τόσο ανατριχιαστικό. «Χαλάρωσε..» μου ανοίγει αργά τα πόδια. «Και απόλαυσε το μωράκι μου. Θέλω να σε κάνω να νιώσεις όμορφα.» λέει και χαμηλώνει το στόμα του εκεί κάτω.

Τραβάει το εσώρουχο μου και ανοίγοντας περισσότερο τα πόδια μου μουρμουρίζει, «Όμορφη μου.»  Φιλάει την ευαίσθητη περιοχή μου και αμέσως ανατριχιάζω. Δεν είναι πια το άγχος που με ταλαιπωρεί αλλά η γρήγορη ανάσα και οι γρήγοροι χτύποι που μου προκαλεί εκείνος. Τα μάτια μου ενώνονται με τα δικά του και τα βρίσκω πιο σκούρα αυτήν την στιγμή. Πιο σκοτεινά. Ίσως το χρώμα αυτό είναι πιο ξεχωριστό από το συνηθισμένο που έχει στα μάτια του. Νιώθω τη ζεστή ανάσα του να με χτυπά εκεί κάτω και περίεργα ρίγη διαπερνούν χαμηλά τη ραχοκοκκαλιά μου.

Τα χείλη του ρουφάνε το εσωτερικό του μηρού μου και έπειτα αγγίζουν την ευαίσθητη περιοχή μου. Με φιλάει ρουφηχτά και έπειτα η γλώσσα του κουνιέται γρήγορα πάνω μου. Κατεβάζει το κεφάλι του και κουνάει τη γλώσσα του βαθύτερα πάνω κάτω. Νιώθω υπέροχα, δεν το περίμενα τόσο ξεχωριστό όλο αυτό. Βογκάω βαριά δύο φορές και αμέσως από ντροπή καλύπτω το στόμα μου με την παλάμη μου. Τον βλέπω να ανασηκώνει το κεφάλι του και να χαμογελάει. «Θέλω να σε ακούω, για να ξέρω πως σου αρέσει ότι σου κάνω μωράκι μου.» κλείνει το μάτι του και τα χείλη του γυαλίζουν, είναι υγρά και δείχνει τόσο γοητευτικός.

 Συνεχίζει πιο γρήγορα να ρουφάει εκεί κάτω, να κουνάει τη γλώσσα του και να με φιλάει και εγώ όλο και πιο πολύ αναστενάζω και βογκάω. «Γαμώτο, είσαι υπέροχη.»  αναστενάζει εκείνος και έπειτα τα δάχτυλα του τρίβουν την κλειτορίδα μου. Είναι ευχάριστο. Εισχωρεί ένα δάχτυλο μέσα μου και ουρλιάζω πνιχτά. Δεν το περίμενα. Συνεχίζει να με ρουφάει με έναν απερίγραπτο τρόπο και κλείνω τα μάτια μου για να απολαύσω καλύτερα τη στιγμή.

▹ Ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο. Συγγνώμη που αργώ να ανεβάσω μα δεν προλαβαίνω. Harlene is rising. Μην ξεχνάτε να κάνετε favorite. Love all around.