De Buurjongen | Samuel Leijten

16.

Al zoenend liepen Samuel en ik samen het huis in. Het was een drukke schooldag, en ik merkte dat we behoefte aan elkaar hadden. Ik trok mijn jas en schoenen uit waarna ik zag hoe onhandig Samuel bezig was met zijn schoenen.

'Wat ben je aan het doen?' vroeg ik lachend. Hij keek me moeilijk aan.

'Stomme Balenciaga's, had ze nooit moeten kopen.' klaagde hij. Ik moest weer grinniken. Na enkele minuten was het hem eindelijk gelukt en liep hij naar me toe.

Hij zwiepte me van me voeten waardoor ik even gilde. Terwijl we half zoende, liep hij de trap op naar boven richting mijn kamer. Ik was verbaasd dat hij het aankon, hij was wel echt sterk. Toen we in mijn kamer waren legde hij mij op het bed voordat hij naar het raam liep en de gordijnen dicht deed.

Langzaam kroop hij op me. De zenuwen in mijn buik waren merkbaar, maar het was niet fout. Het voelde goed met Samuel. We hielden van elkaar en ik denk dat seks de volgende stap in onze relatie was. Hij was waarschijnlijk geen maagd meer, dus dat waren minder zorgen.

'Weet je dit zeker, Soof?' vroeg hij terwijl hij diep in mijn ogen keek. Ik knikte. 'Ik weet niet eens of je nog... naja maagd bent zeugma..'

Ik legde mijn handen om zijn gezicht. 'Dat ben ik niet, maar ik wil dit met jou. Ik hou van jou, Samuel Leijten.'

'Ik meer van jou, Sophia Evers.' glimlachte hij en zoende me op mijn mond. 


+


Mijn kluisje vloog open en ik stopte mijn boeken erin. Het was inmiddels twee weken nadat Samuel en ik voor de eerste keer naar school kwamen als koppel. Er was geen heisa geweest over ons, want heel fijn was. Alles was goed op dit moment.

'Dag, schoonheid.' ik gooide mijn kluisje dicht en keek recht in het gezicht van Kaj.

'Jezus, Kaj! Ik schrok me rot.' zei ik boos. Ik sloeg met mijn boek tegen zijn bovenarm. Hij kreunde door de pijn.

'Voor een meisje kan je nog best hard slaan.' klaagde hij.

'Voor een jongen ben je nog best wel een zeikerd.' kaatste ik terug. Hij gaf me een neplach. 'Nou, wat is er?'

Kaj rolde met zijn ogen. Hij was naast Samuel de jongen die ik het meest mocht uit de groep. Soms kon hij nog wel overkomen als een arrogant joch, maar hij gaf om Samuel. Ik had een theorie dat er ooit iets was gebeurd in het verleden waardoor hij was hoe hij nu was. Hij droeg een soort masker.

'Waar is Sam?' vroeg hij. Samen liepen we richting de kantine. Ik haalde mijn schouders op.

'Geen idee. Ik ben niet zijn persoonlijke agenda.' reageerde ik. Kaj moest lachen. Ik graaide in mijn zak naar mijn telefoon om te checken of er enig teken van leven was bij meneer Leijten. Mijn telefoon liet zien dat ik inderdaad een berichtje had.

Voelde me niet lekker, ben eerder naar huis gegaan. X

'Hij voelde zich niet lekker, is eerder naar huis gegaan.' vertelde ik aan Kaj.

'Oh, vandaar. Raar dat hij niks gezegd had. Ik dacht dat ik hem toch best goed kende.' Kaj haalde een hand door zijn haar.

'Het is Samuel. Bij hem weet je het nooit.' stelde ik vast. Hij knikte.

We kwamen aan bij ons groepje en ik nam plaats tussen de meisjes. Het viel gelijk stil. Ze keken me allemaal met rare blikken aan. Na een tijdje drong het tot me door dat ze zich afvroegen waar mijn wederhelft was.

'Oh, hij is ziek naar huis gaan.' lichtte ik toe. Iedereen knikte en ze gingen weer verder met hun gesprek.

Ik deed niet actief mee met een gesprek. Iets voelde niet goed. Was Samuel wel echt ziek? Normaal als hij zich niet goed voelde kwam hij gelijk naar me toe. Hij ging nooit alleen naar huis. Ik besloot het van me af te schuiven. Het was vast geen groot probleem.

'Ga je nog even mee naar het toilet?' vroeg Kate. Ik knikte en samen met Rosa stonden we op.

'Wat is er met je? Je bent afwezig.' vroeg Rosa. Ik haalde mijn schouders op.

'Ik maak me zorgen om Sam. Normaal komt hij altijd eerst naar me toe als hij zich niet lekker voelt.'  vertelde ik. We liepen het toilet in en namen alledrie een hokje. De hokjes hier waren van de bovenkant open, dus we konden gewoon verder kletsten.

'Misschien wou hij je niet aansteken.' riep Kate. 'Ik zou je er geen zorgen over maken. Het is wel Samuel.'

'Goed punt!' mengde Rosa. Ik moest lachen om mijn vriendinnen. Altijd wisten ze me wel weer op te vrolijken.

Toen ik het hokje uitkwam, waste ik mijn handen en droogde ze. Ik checkte mijn horloge voor de tijd. Ik zag dat het al 5 mei was. Rond deze tijd zou mijn ongesteldheid moeten komen.. Geschrokken keek ik op. Rosa en Kate keken me allebei verbaasd aan.

'Shit. Ik ben over tijd.' zei ik.

-

Jaaaaa, het is jullie volwassen achttien jarige bitch! Nog twee hoofdstukken jongens.. Wees niet getreurd want er is nog altijd Kiss Me en er komt binnenkort een nieuw verhaal genaamd Nee. Hou mijn twitter in de gaten voor meer nieuws: stronglaurens.

kusjes!!