De Buurjongen | Samuel Leijten

14.

Vandaag was de dag. Ik stond voor mij spiegel te kijken of mijn outfit wel goed zat. Ik droeg een high waist donkerblauwe broek met een streepjes blouse, chelsea boots en een overshoulder coat die ik pas aan zou trekken als we buiten waren. Samuel stond onder de douche. Bij hem was er geen sprankje van nervositeit te zien, maar misschien liet hij het niet zien.

'Je stond daar al toen ik ging douchen.' grinnikte hij toen hij de kamer in kwam lopen. Ik glimlachte zwakjes naar hem vanuit de spiegel.

Samuel was veel volwassener dan ik had gedacht. We hadden een best volwassen relatie, maar hij had natuurlijk ook zijn momentjes. Ik kon met hem lachen, huilen en alles wat daar tussen zat. Ik kon mezelf zijn bij hem, en daar was ik erg blij mee.

Hij had alleen maar een boxer aan toen hij achter me kwam staan. Zijn kin rustte op mijn schouder en zijn handen vouwde zich om mijn middel heen. Hij was zo lief voor me. Als ik vroeg waarom, zei hij altijd 'omdat je er altijd voor me bent'.

'Ben je zenuwachtig?' vroeg hij in mijn oor.

'Een beetje, maar ik weet dat de meisjes er sowieso geen probleem mee hebben.' antwoordde ik.

'De jongens weten het al een soort van..' biechtte Samuel op. Ik draaide me om in zijn armen en legde mijn armen in zijn nek.

'En? Konden ze het wel verdragen?' vroeg ik lachend. Ik vond het op zich wel schattig dat hij het al verteld had. Was alleen maar een goed teken toch?

'Ze hadden het allang zien aankomen natuurlijk.' zei hij met zijn ogen rollend. Ik moest weer lachen. Hij gaf me een lange kus op me mond voordat hij weer verder ging met zichzelf aankleden.

Ik liep naar beneden om alvast het ontbijt klaar te zitten. Voor Samuel maakte ik twee crackers met worst en voor mezelf een bakje muesli. Mijn ouders waren al weg naar hun werk aangezien we eerste uur vrij hadden. Terwijl ik voor mij en Samuel twee glazen jus inschonk, hoorde ik het gekraak van de trap.

'Schattig hoor.' merkte hij op toen hij het ontbijt zag. Ik glimlachte en ging tegenover hem zitten.

We aten ons ontbijt snel op. Ik ruimde de tafel snel op en ging daarna naar boven om mijn tanden te poetsen en lippenstift op te doen. Ik koos voor een nude-pink. Samuel vond hem heel mooi. Nadat ik mijn tas had gepakt en mijn jas aanhad, liepen we samen naar zijn auto.

De zenuwen begonnen een beetje duidelijk te worden. Ik wist bijna wel zeker dat de meisjes het leuk zouden vinden (ik was de laatste tijd trouwens zo vaak met hem dat ze het al door hadden denk ik). De jongens wisten het blijkbaar al, maar hoe de rest zou reageren. Hoe zouden alle dames reageren, wetend dat ik hun crush had ingepikt?

'We zijn er, schat.' meldde Samuel. Hij glimlachte kort naar me voordat hij de auto uitstapte en mijn deur open hield.

Gelijk zag ik dat mensen staarde. Het werd al helemaal een minuut in de spotlight toen Samuel - zonder enige aarzeling - mijn hand vast pakte. Hij was blijkbaar heel erg trots, hoefde ik me daar tenminste geen zorgen over te maken. Met mijn canvas-tas over mijn schouder gingen we samen richting ons groepje. Ze stonden links van de deur, zoals altijd.

'Kate, je bent me vijf euro verschuldigd.' zei Rosa toen Samuel en ik samen aankwamen lopen.

'Van wat?' vroeg ik.

'We hadden een weddenschap over dat jij en Samuel sowieso samen zouden komen.' vertelde Kate. Cassius en Kaj stonden schaapachtig naar ons te lachen.

'Eindelijk iets vast, Sam?' vroeg Dioni lachend. Hij nam een lange hijs van zijn sigaret. Ik vond het zo smerig dat de jongens rookte, gelukkig was Samuel gestopt.

'Soof is het waard.' sprak Samuel. Hij trok me naar zich toe en gaf me een kus op mijn wang.

Aan de ene kant vond ik het heel erg fijn dat hij zo klef was, dat betekende in ieder geval dat ik geen geheim was. Maar aan de andere kant werd ik er een beetje onzeker van. Ik wilde niet zo een meisje leken die achter Samuel aanhuppelde no matter what.

'Uhm, ik moet naar me kluis. Kate, Roos?' vroeg ik. Ze knikte en liepen met me mee naar binnen. Samuel had het wel door, maar ik besloot het nu te negeren. Hij zou het toch niet snappen.

-

Ben er weer heur! Was eventjes een tijdje weg, maar no worries. Dit boek duurt echt nog maar drie hoofdstukken denk ik.. soorry :(