De Buurjongen | Samuel Leijten

7.

'Sam!' ik gaf hem lachend een duw toen hij de zoveelste druif in mijn gezicht gooide. We zaten samen bij mij in de tuin, ik hielp hem met biologie.

Sinds ik zijn geheim wist, was hij zich anders naar me gaan gedragen. Hij had zijn masker afgezet. De leuke Samuel kwam meer tevoorschijn en ik vond die jongen leuk. Ik begon hem leuk te vinden.

Soof, nee. Doe normaal.

'Fie?' Samuel zwaaide met zijn handen voor mijn ogen. Ik schrok op uit mijn gedachten. Hij was de enige van de vele mensen die me Fie noemde, meesten zijn Soof.

Hij gaf me de schaal met druiven en ik stopte er een in mijn mond.

'Dus, zodra de hond het belletje hoort en er komt eten reageert hij erop. Als je dit proces vervolgd dan gaat hij dat aan elkaar koppelen en weet hij dat als hij een belletje hoort dat er eten komt.' legde ik uit. Ik had dit allemaal al gehad op me vorige school. 'Dit noemen we dus ook gedrag. Snap je het nu?'

Zijn lange vinger stak soepel een verdwaalde lok achter mijn oor. Ik keek op en zag hem naar me kijken. 'Ik snap het helemaal.' fluisterde hij voor hij zich langzaam voorover boog. Zijn frisse adem streelde mijn wangen.

Om eerlijk te zijn, moest ik hem wegduwen maar de spieren in mijn lichaam wisten niet meer hoe ze moesten bewegen. Zijn presentie was zo sterk, ik kon er niet van wegvluchten. Een paar minuten lang bleef hij boven mijn lippen hangen. Het was ik die mijn lippen op die van hem drukte.

Hij beantwoordde mijn kus gelijk door zijn handen om mijn middel te vouwen. Hij trok me dichter tegen zich aan terwijl mijn handen door zijn haar gingen. Het voelde intens, goed. Na een tijdje kwam ik bij zinnen en wist ik hem weg te duwen.

'Wat is er?' vroeg hij gelijk.

'Sam.. Ik weet niet..' begon ik. 'of dit wel zo'n slim idee is. Ik bedoel, het is nou niet alsof we elkaar al jaren kende.'

'Drie weken is niet weinig toch?' zei hij.

Ik antwoordde niet. In plaats daarvan pakte ik mijn biologie boek en liep ik naar binnen. Mijn hoofd zat vol vragen en onzekerheden. Ik had geen idee wat ik met de gevoelens met Samuel aan moest. Ze speelde al een tijdje, maar mij kennende had ik ze genegeerd. Rosa en Kate merkte er ook iets van op. Samuel en ik waren veel closer geworden de laatste tijd.

'Fie?' hoorde ik hem achter me zeggen. Ik zuchtte en draaide me langzaam om. In zijn handen droeg hij de twee leeggedronken theekopjes. Hij zette ze op het aanrecht.

'Wat is er?' vroeg ik aan hem alsof er niks aan de hand was.

'Dat kan ik beter aan jou vragen.' zei hij een beetje lacherig maar toch serieus. Op zijn voorhoofd vormde zich een frons. Samuel fronste teveel, vond ik.

'Ik weet het zelf ook niet oké?' reageerde ik fel. Misschien iets te fel. 'Sorry.'

'Sophia, het spijt me dat ik je net kuste. Ik had moeten weten dat het niet de bedoeling was.' verontschuldigde hij zich.

'Dat is het niet..' ik legde mijn hoofd in mijn handen. 'Ik ben gewoon niet zo'n vertrouwingsachtig-iemand.'

'Kom op, Fie. Je loopt met mijn grootste geheim rond en hebt nog niks verteld.' zei hij.

'Nóg niks.'

'Houden zo, alsjeblieft.'

We moesten allebei lachen. Er viel een korte stilte en ik dacht na over wat hij had gezegd.

'Mensen kunnen mij wel vertrouwen, maar ik hun niet.' gaf ik zachtjes toe. 'Vertrouwen is nogal een moeilijk ding in Huize Evers.'

'Vertrouwen je ouders elkaar niet dan?' vroeg hij voorzichtig.

'Mijn moeder denkt dat mijn vader vreemdgaat. Hij is haast nooit thuis.' vertelde ik. 'Maar ik denk dat ze gewoon eens een keer moeten praten. Echt praten.'

'Dat zijn de problemen van je ouders. Jij hoeft die niet op te lossen en als je ongelukkig van ze wordt dan moet je dat zeggen.' zei hij. Ergens had hij wel gelijk. Samuel was wijzer dan hij zich voordeed.

'Dankje.' ik glimlachte naar hem.

'Veel goedkoper dan een therapeut he?' lachte Samuel. Hij keek op zijn horloge. 'Ik moet gaan, mijn zussen komen eten en als ik niet op tijd ben..'

'Snel, rennen! Straks haal je die 2 meter lopen net niet.' grapte ik. Hij gooide zijn hoofd naar achter en schaterde het uit terwijl hij naar de voordeur liep en zichzelf uit liet.