The Lost One (ThomAra)

Eleven

Joke lang yung sa comment huhu pero nagcomment na rin naman kayo, thank you na rin HAHAHAHA 2k reads with almost 300 votes, iba kayo mga meng :(( glad to hear your thoughts about the story.

Also, hindi 'to friends with benefits kaya wag kayo magexpect ng alam niyo na HAHAHAHA medyo lang, char.

Enjoy chapter eleven! Alam kong namimiss niyo na si Bang HAHAHAHAHA lol wala pa siya dito. Next chapter nalang.

---

Nakakahiya talaga. Bakit ba kais ako pumikit-pikit pa eh. Mukha tuloy akong sabik na ewan, ay bwisit!

Napapikit nalang ako nang maramdaman ko na yung hininga niya malapit sa mukha ko. Pakiramdam ko namumula na ako, lahat ng dugo ko napunta na ata sa mukha ko.

He kissed the tip of my nose. "Open your eyes. I was just kidding. I respect you a lot, Arsy." dumilat ako at nakangiti lang siya sakin. Isa pang pacute nito ako na mismo gagahasa--- please Lord, linisin mo po ang utak ko.

Tumayo na ako kaagad at iniwan siya sa living room. Kumuha nalang ulit ako ng isa pang slice ng cake. Kailangan ko maoverdose sa sweets, literal na sweets. Ayokong mawili sa mga sinasabi at sweetums ni Thomas.

Umupo ako sa isang high chair sa kitchen counter at doon kinain yung cake. Bahagya naman akong namula nang maalala ko yung eksena namin dito noong isang araw. Dito nalang ako nahihiya talaga ako.

"Vic, bangon na diyan. Kanina ka pa gulong ng gulong. Paalis na kami ni Ye, kumain ka na sa baba." sabi ni Jeron at pilit akong hinahatak paalis sa kama ko. Wala akong gana tumayo o gumalaw ngayong araw. Hangang hinga nalang kaya kong gawin. Ayoko na rin mag-isip. Si Thomas lang naman naiisip ko, kaya-- see? Ngayon pa lang naiinis na ako sa naiisip ko.

"Yoko." walang gana kong sabi. "Tatayo ka diyn o ipapabuhat kita kay Thomas pababa?" pagbabanta niya. Tumayo naman ako kaagad. "Tatayo na po, tay!" sabi ko at nagsalute pa. Binatukan naman niya ko. Sayang, dapat pala nagpabuhat ako. Joke ulit.

"Ara, nagiwan na ako ng pwede niyong kainin ni Thomas. I-microwave mo nalang. Mamayang gabi pa uuwi sila Manong Isko, kaya hanggang mamayang gabi kayo walang kasama." bilin ni Mika. Kala mo naman mangingibang bansa 'tong mag-asawang 'to.

"Bukas din ba balik niyo? Bakit andami niyong dala?" tanong ko. 2 malaking maleta kasi dala nila. Akala ko magpapacheck-up lang sila.

"We'll fly to Manila the next morning. Hindi pa kasi alam nila mommy at mama na buntis si Ye. Baka next week na kami bumalik, para kasabay na yung bullies." sagot ni Jeron. Sumimangot naman ako. Ang tagal nila mawawala.

Yumakap naman ako kay Mika. "Mika, Mika, wag mo ako iwan dito, baka gahasain ako nung dwende. Huhu, sama ako." pagmamakaawa ko. Hinila naman niya yung buhok ko. "Aray, bwisit ngayon na nga lang ako naging clingy eh!" maktol ko. Tinawanan naman ako nung mag-asawa.

"Hindi ka gagahasain non, Vic. Baka nga ikaw pa gumahasa kay Thomas eh." pang-asar niya sakin. "Hindi ka rin pwede sumama, paano kung makita mo bigla si Arra sa Manila?" napaisip naman ako sa sinabi niya. Tama nga naman. Pero kahit na, wala akong kausap.

"Work things out with Thomas. You have the entire week to get closer, atleast hindi kayo mahihirapan magtulungan incase dumating yung time na makikita niyo na si Arra." payo ni Jeron at ginulo yung buhok ko.