Stare

Chapter 7: She vs Fifth

QZ's POV:

I can't believe this. Kailan pa na stuck ang utak ko sa isang tao sa kalagitnaan ng klase? Tss.

Anong meron sa kanya at hindi siya mawala wala sa isip ko? That guy!

*chok chok*

Napakurap ako nang may biglang pumitik sa noo ko. The heck?! Seriously sino ba to--

-________-

Seeing her smile like that made me uneasy. Tss.

"Where have you been? Alam mo bang kanina pa kita hinahanap? Almost 4 hours akong naghintay sa cafeteria just to see you tapos makikita kita ngayon na nakangiti ng ganyan just because pinitik mo ako sa noo? Seriously Yanna? At mukhang late ka pa sa class huh?"

Tumaas ang kilay ko hindi dahil sa nakatulala na siya ngayon kundi dahil sa galos malapit sa labi niya at sa pisngi niyang namumula.

"What happened to your face?"

Bigla siyang natauhan sa tanong ko sabay iwas ng tingin. Tumingin ako sa paligid to see others na nakatingin pala sa direksyon namin na mukhang may alam sa nangyari.

"Rule #8 Do not ever talk in class unless it is necessary. Ms. Villamor and Ms. Grande.. get.out."

I glanced at Ms. Adrenaline and just nodded. Hinila ko na si Yanna palabas ng classroom na mukhang hindi pa nagsi sink in sa kanya ang lahat. tss.

"Now, tell me about what happened earlier, don't worry, I'm not mad."

Dinala ko siya sa rooftop kung saan tahimik at walang katao tao. Obviously class hour at bihira din talaga ang mga nagpupunta rito.

Ilang minuto ang lumipas pero hindi pa din siya nagsasalita, ni gumalaw di niya ginawa bagkus nakatulala lang siya sa kawalan.

What I'm going to do with her? Ganun ba talaga kasama ang nangyari kanina kaya ayaw niyang pag-usapan? But, napatigil ako dahil sa sunod kong nasaksihan.

"You cared for me"

To my shock she's crying habang sinasabi ang mga salitang iyon.

"I've no idea that we'll come to this. So unexpected Queen, you just .. huk c-cared for me."

This woman! I never thought that she's a cry baby, tss.

"Hey! Stop crying will you? Of course I cared, tss. we're friends right?"

Halos pabulong ko ng sinabi yung huling salita dahil ito ang unang pagkakataon na nagkaroon ako ng kaibigan, at unang pagkakataon na sinabi ko na may halaga sa akin ang isang tao bukod sa pamilya ko at sa mga kasama ko sa bahay.

I didn't knew I'll be happy like the feeling when I'm with my family.

0.0 nakailang kurap ako dahil sa ginawa niya. Did she just.. hugged me?

"Oh Queen, you've no idea how happy I am right now. Thank you for those words."

I just got myself hugged her back while she, sobbing. Such a cry baby.

"I don't wanna repeat it again so care to tell me about what happened?"

Nakatingin lang ako sa kanya habang naghihintay ng sagot habang siya nilalaro ang sariling mga kamay.

"Time is ticking, Yanna."

Kalahating minuto na rin ang lumipas magmula nung kumalma siya sa pag-iyak dahil sa tears of joy. Tss. But I know there's another reason why she let it out earlier.

"It is not so important Queen, just.. pretend that I don't have this--"

"It is always important when it comes to you. Don't try my patience, woman."

Nag-iigting ang panga ko habang nakatingin sa kanya. Now I know, she's scared. Dahil sa sobrang takot umiiwas siya sa posibilidad na may mangyayaring di maganda oras na malaman ko ang totoo.

"Speak!"

Mas lalo siyang nagulantang sa akin at hindi rin makatingin ng diretso. I've no choice, I need to know the truth.

She had a bruise for pete's sake! Not only on her face but also in her arms.

"F-fifth Mel-lody.."

So, they're the one who did this? To my first friend?! Fuck.

"They'll gonna regret this."

"Q-queen.."

Tinitigan ko lang siya na siyang kinanginig niyang lalo. I don't know what my appearance is. I just want to let my anger in my chest.

"Go back to classroom later. May klase pa tayo mamayang 2:15 right? I'll just finish what they have started."

Walang lingon lingon umalis ako sa kinatatayuan ko pagkatapos kong sabihin ang mga katagang iyon sabay baba ng rooftop.

Nag-iinit ang ulo ko. What's the fucking reason?! Kung tutuusin, napakabait ni Yanna, madaldal pero may sense lahat ng sinasabi, at sobrang lambing kahit nakakainis minsan.

Tapos hahantong sa ganoong sitwasyon? Wala siyang ginagawa pero nasaktan siya, puro galos at pasa halos kalahati ng katawan niya na di mapapansin sa unang tingin.

Those bitches! Yanna didn't deserve that immaturity move.

*bllaaaaaggg*

Pabalang kong binuksan ang pinto kung saan ang headquarters nilang lima. Malaki ang share nila sa university kaya meron silang karapatan sa bawat sulok ng paaralan. But not the students.

Mapapansin sa mukha nila ang pagkabigla pero kaagad ding nakabawi.

"Look who's here, the instant popular with hot stare, pwe! Don't you know how to to knock?!"

Hindi ako tuminag bagkus mas nakipagtitigan pa ako sa kanila.

"What do you want insta? Pwedeng pakibilis? You're wasting our precious time."

I don't care in your time, bitch.

"Are you deaf? Or mute?!"

Mas lalong nag-init ang ulo ko sa narinig. They have all the guts to say those after what they did?! I just smirk in amusement.

"You know what? Just leave before we--- oh my gosh!"

Hindi ko na siya pinatapos magsalita bagkus hinagis ko na yung dagger na kanina ko pa hawak patungo sa direksyon niya at ang resulta, tumama ito sa phone na tagos hanggang likod.

Lahat sila napa amang ang mga labi, serves them right!

But I'm not done yet, sinira ko lahat ng bagay na nandun at walang pinaligtas. Mas lalo silang nahintatakutan sa ginawa ko.

"I'm not as me when I'm mad, so better be careful for all those immaturity of yours, Fifth. I know you knew what I'm talking about."

Salitang binitawan ko pagkakuha ng dagger sa wasak na phone bago umalis.