"Evet seni yatağımın kenarında soluğu kesilmiş görüyorum
Arabamın arka koltuğunda, kafamın arkasında
Sesini duyduğumda gülmeden edemiyorum
Bu güzel bir ses, güzel bir ses
Hey Angel, hey angel
Gökyüzüne bakıyor musun?"
Her Şarkının Bir Hikayesi Vardır
DEMİ den wildfire İLE OKUYUN LÜTFEN MULTİDE VAR ☝🏻️☝🏻
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
GÜNÜMÜZ
"Angel"
Yutkundum. Bu, gerçek olamayacak kadar güzeldi. Evet. Belki de bir rüyadaydım. Kendimi çimdikleyip uyanabilirdim. Ama bir yandan da uyanmak istemediğim bir rüyaydı bu. Cidden karşımda olma ihtimaline karşın gözlerimi birkaç kere kırpıştırdım. Kesinlikle buradaydı. Kesinlikle bir riyada değildim.
Yutkundum. Adımı hatırlaması beni cidden şaşırtmıştı doğrusu. Nede olsa beni hiç aramamıştı o günden sonra .Karşımda olması...tanrım inanılmazdı. Ne yapacağımı bilmiyordum. Paniklemeye başlamıştım. Yanlızca şaşkın şaşkın gözlerine bakıyordum. Tıpkı onun yapmakta olduğu gibi. Şoktaydım. Ve hala bayılmadığım için kendimi şanslı sayıyordum.
Onlar olmadan geçirdiğim dört sene benim için ıstıraptan farksızdı. Dört sene Niall ın kokusunu unutmam için bana yetmemişti. Unutamamıştım. Bedenim delicesine onun sıcaklığına ihtiyaç duyarak dört sene geçirmişti. Aldığım her nefes bana onu hatırlatıyordu. Onu düşündüğüm her zaman da bacaklarımın pes ettiğini düşünüyordum. Aklım ve kalbim tüm kontrolü yitiriyordu.
Hemen parmağımın ucundaydı aslında. Sık sık aynı şehirde olduğumuz zamanlar olmuştu. Televizyon programlarında...aslında ulaşabileceğim yerlerde. Ama kamufle olmuş gibiydi. Tanrım! Ne hissetmem gerektiğini bilmiyordum.
Elini kaldırdı ve şaşkın tavrını korurken ağzını kapadı. Hızla kollarını bana doladığını hissettim. Birini belime ve birini de boynuma
Birden başımın göğüs hizası ile temas etmesiyle daha da fena bir hal almıştım. Ağlamamak için kendimi zor tutuyordum. Karşısında rezil olmak istemiyordum ama elimde değil gibiydi. Beceremiyordum.
"Tanrım Angel"dedi ilahisesiyle büyüleyici bir biçimde. Ve sesi beni kendime getirdi. Kollarımı ona dolayabilmemi sağladı. Bir yandan ağlayıp birbirimize sarılırken bir yandan beni içeri çekti ve eve girmemizi sağladı. Buna inanamıyordum. Gerçek olamayacak kadar güzeldi. O kadar şiddetli ağlıyordum ki boğazım acımaya başlamıştı. Ve bu onu sıkmama sebep oluyordu.
Kollarının beni kavrıyor olması iyi hissettiriyordu. Niall ın bana tattırdığı o duyguyu özlemiştim. "Şşh sakin ol hadi"dedi yumuşak tavrını koruyarak. Beni hafifçe ama oldukça da hızlı bir şekilde kucakladığında ben hala ölesiye ağlamaya devam ediyordum. Her şekilde Niall ın da kalbimde kapladığı yer büyüktü.
Yüzümü boyun boşluğuna gömmüştüm. Uyanmamak için çabalıyordum. Bu rüyadan uyanmamak için çok uğraşıyordum. Ve başarıyor gibiydim. Hala kollarındaydım nede olsa. Yumuşak bir yerle buluştum. Niall koltuğa, hemen yanıma oturduktan sonra bir eliyle elimi tuttu ve diğer elini de yanağıma yerleştirdi.
