Inay, Itay, patawad.
Patawad lamang ang aking maipapalit.
Sa lahat ng pagod at tyaga ninyo
Makapag-aral lamang ako.
Patawad lang ang aking masasabi.
At walang maibibigay na kapalit matapos ang lahat ng taon
Walang maihahandang pagkain sa lamesa.
Patawad lang ang aking maisasambit.
Habang tinitignan ang malawak na karagatan
Nagmumuni-muning nakaupo sa taas ng tulay.
Patawad lang ang aking maipapalit.
Sa lahat ng gabing puyat kayo
At sa lahat ng araw na kulang kayo sa pahinga.
Patawad lang ang aking masasabi.
Nasayang ang mahabang panahon
Para sa kagustuhan nating lahat na makapagtapos.
Patawad lang ang aking maisasambit.
Dahil sira na ang mga pangarap
At wala ng plano pa. Wala ng patutunguhan pa.
Inay, Itay, patawad.
Kagaya ninyo'y tinatakwil ko na rin ang aking sarili
Dahil ako'y ubos na, pagod na, at wala ng kahit na ano pa.
Magkikita-kita na tayo.
BINABASA MO ANG
Itutula Ko
Poetrymga tula, hugot, at bukas na liham. · highest ranking #02 in Poetry - 07/05/17 //amazing cover made by: scrappily