Distance (IDT4'S BOOK 2)

D8~

Menchii's P. O. V

"Anak. Nasa labas na yung sasakyan ni Mingyu." kalabit sa akin ni Mama habang pinapalitan ng damit si Ki-Woon. Ilalabas na kasi namin sya ngayon sa Hospital.

"Sige ma. Sunod na kami"

"Anak una na namin tong mga gamit sa sasakyan. Sumunod kayo agad"

"Yes po pa"

"Sige una na kami. Hintayin ka nalang namin sa sasakyan"

Tumango tango ako habang nilalagyan ng socks sa paa si Ki-Woon. Lumabas na sila ng pintuan.

"Hays Ki-Woon pinakaba mo ako alam mo ba yun?" pinindot ko sya sa tyan kaya natawa sya.

"Ayan tumawa ka rin. Namiss ka ng nanay mo" i kissed his cheeks. Kamukha nya talaga si Taehyung.

"I miss your dad too" napabuntong hininga ako. Everytime na maalala ko sya, everytime na mabanggit ko sya, kumikirot ang puso ko. Tama. Namimiss ko nanaman sya.

"Tara na nga. Andrama ko na" binuhat ko na sya at mabilis na dumeretso sa pinto. Pag bukas ko, bumungad sa akin ang Doctorang nagbigay kay Ki-Cheul ng lollipop.

"Aalis na kayo? Dito pala ang room ninyo. Magkaapilyido pala tayo. Haha" tinakpan nya ng kamay nya ang bibig nya habang tumatawa. Kasing hinhin ng mga middle aged moms na napapanood namin ni Taehyung sa Korean Dramas.

"Kang po?" tanong ko. Pero pano nya nalaman apilido ko eh Kim yung nakasulat na apilido sa pinto.

"No. It's Kim. Haha. Anyways dalawa na pala ang anak mo" ohhh Kim pala ang apilido niya. Daebakk.

"Ay hehe actually triplets sila. Nasa labas po ang dalawa hinihintay na kami."

Nanlaki ang mata niya "Oh really? Hehe. Okay sige mukhang nagmamadali kayo. Wish you all the best as their mom. Nice meeting you Mrs. Kim? Hahaha" napatitig ako habang ngumingiti sya. Nakikita ko sa kanya yung ngiti ni Taehyung. Diko alam kung paranoid na ba ako o ano.

"Ohh nice meeting you too po Mrs. Kim" nagtawanan kami. Ansarap pakinggan pag tinawag karing Mrs. Kim ng ibang tao. Feeling ko pag mamay ari ko na talaga sya. Si Taehyung.

"Sige na mukhang nagmamadali kayo. I need to go narin since I have a patient pa sa kabilang room. Take care and Godbless. Mrs Kim"

Napabow ako "Thank you po. Same with you din po. Mrs. Kim"

Pinagmasdan kolang syang kumaway bago pumasok sa kabilang room. Sobrang bait niya.

"Ki-Woon natahimik ka?"

Napangiti ako ng bigla nya akong halikan sa pisngi. Napakasweet nya.

"Halaa naglambing na ang Ki-Woon namin. Tara na ngaaaa"

Nagsimula na akong maglakad sa hallway ng hospital. Hindi ko talaga akalain na magsstay kami ng unang araw namin dito. Natakot ako nung nagkasakit si Ki-Woon. Pero sabi naman ng doctor, no need to worry dahil nabigla lang sya sa byahe.

Thank god parin talaga.

"Oh Hyung. Yes Im okay"

Napatingin ako sa taong kasabay kong maglakad. Naka all black sya, nakashades, naka mask at naka cap. Ang weird pero kasing katawan at tangkad nya si taehyung.