his issues [h.s]

Chapter 13

Harry's POV
Ήθελα καιρό να νιώσω τα χείλια της ενάντια στα δικά μου και ήταν ακριβώς όπως τα περίμενα, απαλά και τόσο ήρεμα.
Δε ξέρω τι με πρόσταξε να το κάνω αυτο, αλλά το έκανα και εκείνη όσο και αν περίμενα αντίθετη αντίδραση ανταπέδωσε και συνέχισε να με φιλάει.
Περίεργο, τι την έκανε να αλλάξει στο σκεπτικό της για εμένα;

Για λίγο απομακρύνεται και με κοιτάει. Τα μπλε της μάτια έχουν ενωθεί με τα δικά μου, δε μιλάμε, δε κουνιόμαστε, απλά κοιταζόμαστε.
Συνεχίζω να την κρατάω από τη μέση και να την χαϊδεύω με τον αντίχειρα μου, ενώ εκείνη έχει τα χέρια της ακόμα στους ώμους μου.
Πλησιάζει πιο πολύ με αγκαλιάζει μου ψιθυρίζει στο αυτί "Ευχαριστώ." Και φεύγει για το δωμάτιο της.

Εγώ ακόμα κοκαλωμένος στο μπάνιο, προσπαθώ να επεξεργαστώ τη στιγμή.
"Τι ακριβώς έγινε μόλις;"
Λέω στον εαυτό μου δυνατά για να ξυπνήσει.

Βγαίνω και ανεβαίνω και εγώ στο δωμάτιο μου, βγάζω το τζιν και τη μπλούζα μου και φοράω μόνο μία φόρμα, ξαπλώνω στο κρεβάτι και αναστενάζω.

Νιώθω περίεργα, όμορφα περίεργα και αυτό με παραξενεύει και με κάνει να αναρωτιέμαι.
Αλήθεια, περίμενα ένα χαστούκι ή να με βρίσει.
Αντ αυτού, ήταν τόσο χαλαρή με τη κίνηση μου.
Ο τρόπος που με φιλούσε ήταν τόσο αργός, πιο αργός από τα συνηθισμένα φιλιά μου με την Lydia, εκείνη είναι πάντα επιθετική και άγρια όχι πως με χαλάει αυτό, αλλά η Alice είναι εντελώς το αντίθετο και ίσως να μου αρέσει και ο τρόπος της και αυτή.
Μόλις παραδέχτηκα στον εαυτό μου κάτι τέτοιο; Αυτό δεν είναι καθόλου καλό.

Σκεφτόμουν πως ίσως τελικά να φταίω εγώ για την αλλαγή συναισθημάτων μου προς την Lydia, ίσως να μην έφταιγαν μόνο η ένταση και οι τσακωμοί μεταξύ μας τελευταία, αλλά και η μικρή.
Δηλαδή όχι απευθείας η μικρή αλλά ο τρόπος που με κάνει να νιώθω κοντά της, το να θέλω να βρίσκομαι κοντά της, μπορεί απλά και να έχω παρεξηγήσει τα συναισθήματα μου και τίποτα να μην είναι πραγματικό, πέρα από την απότομη φροντίδα που θέλω να δείξω στην Alice.

Alice's POV
Αυτή τη φορά το ντουζ δε με χαλάρωσε όπως συνήθως, σκεφτόμουν τόσο έντονα αυτό που έγινε και πώς το επέτρεψα να γίνει.
Είμαι με τον Chris και τον θέλω, με θέλει και δε πρέπει να μάθει ούτε αυτός ούτε κανείς για ότι έγινε.

Αυτό που με ενοχλεί πιο πολύ είναι ότι δε το μετάνιωσα.
Ήθελα, ήθελα κιάλο.
Μου άρεσε το να βρίσκομαι τόσο κοντά του και αυτό είναι τόσο κακο, πρέπει να σταματήσει πριν αρχίσει καν και υπάρχουν φασαρίες μετά.
Και φυσικά το πώς νιώθω δε θα το ξέρει ούτε ο Harry, ούτε ο κολλητός μου, ούτε κανένας άλλος, ούτε καν εγώ η ιδια, δεν πρόκειται να παραδεχτώ τίποτα.
Απλά θα το βγάλω απο το μυαλό μου σαν να μην έγινε ποτέ.
"Ναι αυτό θα κάνω." Τονίζω στον εαυτό μου και βγαίνω από το μπάνιο, φοραω γρήγορα τις μπιτζάμες μου και ξαπλώνω στο άνετο κρεβάτι μου.