his issues [h.s]

Chapter 3

Harry's POV
Η Lydia τελείωσε γρήγορα τη δουλειά που είχε και γυρίσαμε σπίτι.
Την ώρα που βρισκόμασταν στο αμάξι τα μάτια μου πέφτουν πάνω στο γυμνό πόδι της απο το κοντό φόρεμα που φορούσε.
Εκείνη κοίταζε έξω απο το παράθυρο και ο ήλιος έκανε τα όμορφα χαρακτηριστικά της να φαίνονται τόσο υπέροχα.
Εγώ, την έβλεπα τόση υπεροχή.

Τα μάτια της έπεσαν πάνω μου και χαμογέλασε όταν κατάλαβε οτι την κοιτούσα και γύρισα το βλέμμα μου στο δρόμο ενώ εκείνη άπλωσε τα δάχτυλα της λίγο πιο κάτω απο τον καβάλο μου και τα άφησε εκεί.
Περίμενα την ώρα που θα φτάσουμε σπίτι και δεν άργησε πολύ.
Μπαίνοντας μέσα, αυτή πήγε στη κουζίνα και την ακολούθησα.
"Τι λες να φάμε σήμερα. Είναι λίγο." Γυρνάει να με κοιτάξει και της χαμογελάω πονηρά.
"Για εμάς τους δύο κάτι έχω σκεφτεί."
Της κλείνω το μάτι και εκείνη με πλησιάζει, βάζω το χέρι μου στη μέση της και την τραβάω προς το μέρος μου.

Την κολλάω πάνω μου ενώ εκείνη πηδάει με τα πόδια της γύρω απο την μέση μου, πιάνω το ένα της μπούτι και αρχίζω να φιλάω με πάθος τον λαιμό της όσο αυτή τριβόταν πάνω μου.
Την έβαλα να καθήσει στον παγκο της κουζίνα και της σήκωσα το φόρεμα, έβαλα το χέρι μου μέσα απο το μικροσκοπικό κορδόνι που φορούσε και με άναβε τόσο. Άρχισα να τρίβω την ευαίσθητη περιοχή της σιγά-σιγά όπως ξέρω οτι της αρέσει, της βάζω δύο δάχτυλα και άρχισα να τα βάζω και να τα βγάζω αργά μέσα της ενώ εκείνη βογγούσε απο ευχαρίστηση.
Κατέβασε τα πόδια της απο τη μέση μου βγάζοντας της κσι το κορδόνι μαζί και έσκυψα με το κεφάλι μου ανάμεσα τους, άρχισα να αφήνω υγρά φιλιά στους μοιρούς της και όταν έφτασα στο σημείο της άρχισα να την γλύφω με κυκλικές κινήσεις ενώ εκείνη πίεζε το κεφάλι μου πιο μέσα.
Αρχισε να γίνεται έκρηξη στο μποξεράκι μου από τον ήχο της φωνής της καθώς παραμιλούσε το όνομα μου.
Σηκώθηκα κατέβασα το παντελόνι μου και πηγαίνοντας να κατεβάσω και το μποξεράκι εκείνη με σταματάει, πέφτει στα τέσσερα ενω με κοιτάει στα μάτια και μου το κατεβάζει.
Πάνω που πήγε να με πάρει στο στόμα της ακούμε την πόρτα να ανοίγει και εγώ σηκώνω το μποξεράκι και το τζιν μου γρήγορα.

Πριν προλάβει η Lydia να φορέσει το εσώρουχο της και να φτιάξει το φόρεμα της μπαίνει στη κουζίνα η κόρη της με ένα φίλος της.
Μας κοιτάει και του δύο με ένα βλέμμα γεμάτο νεύρα ίσως και αηδίας, αλλά δε θα την αδικούσα σε αυτό.

Ο φίλος της της πιάνει το χέρι και προσπαθεί να την τραβήξει έξω απο την κουζίνα αλλά εκείνη μένει ακίνητη στη θέση της χωρίς να πει λέξη μέχρι που..
"Είσαι ασυγκράτητη το καταλαβαίνω, έτσι είσαι εσύ." Λέει στη μητέρα της με τον τόνο στην φωνή της να ανεβαίνει σε κάθε λέξη και συνεχίζει.
"Αλλά υπάρχουν τόσα δωμάτια, δε μπορούσατε να χωθείτε σε ένα απο αυτά και να βγάλετε τα μάτια σας; Έπρεπε να το κάνετε σε κοινή θέα."
Συνεχίζει να φωνάζει, ενώ η Lydia τρέμει απο τα νεύρα της μάλλον, που η κόρη της της μίλησε έτσι και όταν την πλησιάζει για να την χτυπήσει την κρατάω και η μικρή φεύγει. Γυρνάει με κοιτάει και μου λέει.
"Αυτό δε θα μείνει έτσι." προσπαθώντας να τη πιάσω τραβάει τον κάπρο της απο το χέρι μου και πάει στο μπάνιο των κάτω δωματίων.