Tulala ako habang naglalakad. Wala akong pakialam kong pinatitinginan na ako. Hanggang ngayon ay sariwa parin sa isip ko ang nangyare kagabi at
isa lang ang gusto kung mangyare. Iyon ang ang patayin ang lalaking bumaboy sa pagkatao ko.Dahil sa nangyare kagabi ay hindi ko na namalayan na nakatulog pala ako. Nagising na lamang ako ng madaling araw at nakayakap pa sakin ang lalaki. Hindi ko makita ang mukha nito at wala din akong balak na tingnan ito. Kinasusuklaman kong makita ang mukha nito.
Dahan-dahan kong inalis ang kamay nitong nakayakap sakin. Nang magtagumpay ako ay bumaba ako ng kama saka ko pinulot ang mga damit ko. Habang nagmamadali ako sa pagbibihis ay hindi ko maiwasang maiyak. Ramdam ko ang masakit na parte sa ibaba ko. Ang senyales na wala na ang pinakainiingatan ko.
"Kylie!" Napatingin ako sa tumawag sakin. Si aling Beba ang kapitbahay namin.
"Diyos kong bata ka! Saan ka ba galing at bakit ganyan ang itsura mo?" tanong nito. Hindi nalang ako sumagot. "Naku Hija, ang tatay mo naaksidente kagabi!" Nanlaki ang mata ko.
"A-ano po?"
"Naaksidente ang papa mo kagabi hija at kagabi pa kita tinatawagan pero hindi kita makontact." sabi nito.
Halos gumuho ang mundo ko dahil sa narinig. Naaksidente si papa.
"Saan po sinugod si papa?" tanong ko.
"Hindi ko alam. Mabuti pa tanungin mo nalang ang madrasta mo."
"S-sige po aling Beba, mauna na po ako." paalam ko.
Dali-dali akong pumunta sa bahay.
"Tita Roxie?! Trixie?!"
Nagpasya akong umakyat. Nakarinig ako ng ingay mula sa kwarto ni Trixie. Lumapit ako dito. May kaunting siwang sa pinto kaya makikita ko ang nasa loob.
Hindi ko mapigilang maikuyom ang mga kamay ko at kasabay noon ang pagpatak ng luha sa aking mata.
"Ahh...F-faster Renz..ahh...shit! You're so good...ahhh..."
"You're f*cking tight Trixie...ahh.."
"Makipag...break...ka na k-kay Trixie..hmm... M-mas masarap naman ako sa kanya...ahh renz..."
"Hindi ko naman mahal si Kylie...ahh...k-katawan niya lang ang habol ko... P-pero f*ck! Masyadong pakipot!..."
"Kaya nga ako nalang piliin mo...ahhh.."
Pinunasan ko ang luha ko. All this time niloloko lang ako ni Renz at katawan ko lang pala ang habol niya? Malakas kong sinipa ang pinto dahilan para matigilan sila. Parehong gulat ang rumihestro sa mga mukha nila. Walang pagdadalawang isip na sinugod ko si Trixie at sinabunutan siya.
"H*yop ka! Mga manloloko kayo! May ahas pala dito sa pamamahay namin! Mang-aagaw!" sigaw ko at mas hinigpitan ang pagkakasabunot dito.
Pilit naman akong inilalayo ni Renz kay Trixie. Binitawan ko si Trixie saka ko sinampal si Renz.
"T*ngna mo Renz! Manloloko ka! Tama lang na hindi ko ibinigay sayo ang katawan ko! Mga taksil!" sigaw ko dito.
Tinignan ko si Trixie.
"Sayong-sayo na yang ex ko Trixie. Magsawa ka! Total bagay naman kayong dalawa. Isang basura at basurera. Perfect!"
Sinampal ako nito.
"F*ck you Kylie!" sigaw ni Trixie. Hinila ko ulit ang buhok nito at pinagsasampal."Ang landi mo! Walanghiya ka!"
"Bitawan mo ako!" sigaw nito. Nakita kong lalapit sana si Renz pero sinamaan ko siya ng tingin. Kitang-kita ko ang katawan niya na puno ng kalmot na sigurado akong kagagawan ni Trixie at pansin ko din na may pasa ito.
"Akin lang si Renz, Kylie! Lahat ng sayo akin!" Bumaling ang tingin ko kay Trixie.
"Eh, di sayo na!" Sigaw ko at mas hinila ang buhok niya." Ngayon ipagmalaki natin sa lahat yang kalandian mo!"
"A-anong ibig mong sabihin?" nakita ko sa mukha niya ang takot. Ngumisi ako sa kanya. Hinigpitan ko ang hawak sa buhok niya at hinila siya pababa.
"Kylie s-saan mo dadalhin si Trixie?" tanong Renz na hindi alam ang gagawin.
"Sa labas ng pag fiestahan ng mga tao"
"W-what?" hindi makapaniwalang sabi nito.
"Let me go Kylie! You bitch!" sigaw ni Trixie
"Oo bitch ako, mas bitch sayo!" malakas ko siyang hinila at take note nakahubad pa ito.
Biglang bumukas ang pinto at kita ko si Tita Roxie na nanlalaki ang mata ng makita kami.
"Bitawan mo ang anak ko Kylie!" sigaw niya sabay lapit samin. Tinulak ko naman si Trixie dahilan para mapaupo ito.
"Anong ginawa mo sa anak ko?!" galit na sigaw nito.
"Yang anak mo malandi! Ahas!"
"Walanghiya ka! Wala kang utang na loob! Ganito pa ang igaganti mo samin? Sasaktan mo pa ang anak ko?!"sabay duro nito sakin.
"Utang na loob? Nagpapatwa ka ba? Para sabihin ko sainyo, kung wala kami ni papa sa kalsada kayo ngayon pupulutin!"
Nagulat ako ng sampalin niya ako. Napangisi ako.
"Bakit totoo naman diba?"
"Walanghiya kang bata ka!" Hindi ko pinansin ang sinabi niya dahil sila ang walanghiya.
"Nasaan si papa? Saang ospital siya dinala?"
Ito naman ngayon ang ngumisi.
"Hindi ko sasabihin sayo kong saan at anong lagay ng papa mo ngayon."
"Sabihin mo sakin! Dahil may karapatan akong malaman ang kalagayan ni papa."
"Hindi! Ngayon lumayas ka na dito. Dahil wala ka ng kakampi dito! Lumayas ka na at wag ka ng babalik pa dito!" sabay tulak nito sakin.
"Saamin ang bahay nato!"
"Saamin?" sabay tinaasan ako nito ng kilay.
"Anong balak mo?" tanong ko dahil sinimulan na akong kabahan.
"Ngayong naaksidente ang papa mo. Unti-unti ng mapapasakin ang pera niyong dalawa!" natatawang sabi ni tita Roxie.
"Hinding-hindi niyo makukuha yun!" matigas na sabi ko.
"Sorry dear pero matagal na akong nagnanakaw ng pera niyo." nagulat ako sa sinabi nito. Matagal na pala nila kaming niloloko.
"At ngayon, mapadali na ang pagkuha ko sa pera niyo. Kaya lumayas ka na dito! Dahil simula ngayon saamin na ang bahay na ito pati lahat ng kayamanan niyo!"
Hinila ako niya palabas. Nagpumiglas ako.
"Tita, wag niyong gawin to!" hindi ito nagsalita at hinila lang ako.
"Huwag ka ng babalik pa dito!" sabi nito at tinulak ako palabas ng bahay sabay sara ng gate.
Napasandal ako sa pader. Bumuhos na naman ang mga luha sa mata ko.Bakit ba nangyayare ito? Bakit ba sunod-sunod na kamalasahan ang nangyayare sakin sa loob lang ng dalawang araw? Tumingala ako para makita ang langit. Bakit ako pa?! Nagahasa ako pakiramdam ko ang dumi-dumi ko na. Naaksidente si papa ni hindi ko nga alam kong saang ospital siya naroon at higit sa lahat matagal na pala kaming niloloko at pinagnanakawan nina Tita Roxie. Naikuyom ko ang mga kamay ko. Hindi ako papayag. Babawiin ko lahat ng kinuha nila saamin!
BINABASA MO ANG
Mojico Series 1: I Was Raped
RomanceI have a perfect life. A sweet and caring boyfriend. It was like a fairytale. Until one day, a worst thing happened in my life I was raped... ©June2016