The choice of my life #One Direction Story#

Part 0.1

Renesmee POV

En weeral ruzie om hetzelfde. Telkens hetzelfde! Waarom moet ik weeral poetsen?! Ik ben het beu! Ik moet er even tussenuit. Naar welk jaar zou ik deze keer gaan? Ik weet het! 5 jaar verder, om te zien of ik dan nog steeds alle klusje moet doen! Ik draai aan mijn tijdreishorloge. Ik voel me draaien en alles word wazig. Mijn beeld komt terug en ik ben in een ander jaar. Hu? Het is hier zo anders, zo... modern. Waar ben ik? Ik kijk op mijn horloge. O nee! Verkeerde kant uitgedraaid! Ik ben in het jaar 2013. Dat is veel in de toekomst! Maar nu ik hier toch ben, kan ik best even rondkijken. Is dit mijn dorpje? Het is nu zo... groot. Ik kijk op een bord. Londen, staar er. Ik wandel door een steegje en loop de hoek om. Ik bots tegen iemand aan en val op de grond. Het is een jongen. Hij had zijn handen vol met boodschappen, maar nu liggen die op de grond en op mij. Mijn hele jurk is vies. "Sorry! Echt sorry!" zegt hij terwijl hij me zijn hand uitrijkt. Ik kijk hem aan. Wow! Die ogen! Ik zou er in kunnen verdrinken! Ik blijf even zitten met zijn hand in de mijne. "Heb je je pijn gedaan?" vraagt hij omdat ik zolang blijf zitten. Ik schud mijn hoofd en ga nu wel rechtstaan. "O nee, mijn jurk!" zucht ik. Mijn ouders zullen nogal boos zijn als ik hier straks mee thuiskom. "Echt sorry! Ik ben zo gehaast en had je niet gezien!" verontschudligd hij zicht nog steeds. "Geeft niet. Ik had ook moeten uitkijken." Ik lach naar hem. Hij lacht terug. Waaaaaw! Ik ga flauwvallen! Als je van een fantastische glimlach spreekt... "Zeker dat je je geen pijn hebt gedaan?" vraagt hij grijnzend. O nee! Hij heeft door dat ik gestoord ben en hem aan zit te gapen. "Neenee, alles in orde." knik ik. Ik kijk naar mijn jurk. Ik zal straks vast op mijn donder krijgen! "Ik krijg die vlek wel uit je jurk. Kom." Hij draaid zich om en wandeld weg. Na een paar stappen draaid hij zich terug naar me toe. "Kom je?" vraagt hij. "Euh..." was dat wel verstandig? Ik kende die jongen niet, ook al was hij behulpzaam en lief. "Die vlek moet er echt uitgewassen worden." zegt hij bemoedigend. Ik lach. Ik wandel naar hem toe en we lopen samen naar zijn huis. "Hoe heet je?" vraagt hij na een tijdje. "Renesmee." zeg ik. HIj kijkt me aan. "Renesmee?" vraagt hij. Ik knik. Hij vindt het waarschijnlijk een lelijke naam. In deze tijd zul je die wel niet meer horen. "Mooie naam, kom je niet veel tegen." zegt hij alsof hij mijn gedachten kan lezen en me toch maar een positieve reactie geeft. "En jij?" vraag ik. Hij wil ies zeggen maar hij word onderbroken door geschreeuw van een paar meisjes. "Aaaaah! Louis Tomlinson van One Direction!" gillen er een paar. "Kom." Hij trekt me mee een duur restaurant binnen. "Kun je ze van me afschudden?" vraagt hij aan de 2 grote bewakers aan de deur. Hij wijst naar de meisjes en geeft ze elk een briefje. Is dat geld? Ze knikken. Hij trekt me mee naar achteren. "Kunnen we hier langs achteren weg?" vraagt hij aan een dame achter de bar. Ze knikt en wijst naar een deur. Louis bedankt haar en langs achteren verlaten we het restaurant. "Wat was dat?" vraag ik als we buiten zijn. "Fans." lacht hij. "Fans?" vraag ik. Hij kijkt me raar aan. "Ja. Dat zijn mensen die van je muziek houden of van je fan zijn." legt hij uit. Ik knik alleen maar. "Je heet dus Louis?" vraag ik. Hij knikt. "Van waar kennen die meisjes je? Dat is toch geen beleefde manier om je te begroeten ofzo?" vraag ik. Hij lacht. "Herken je me dan niet?" vraagt hij. Ik schud mijn hoofd. "Ik ben Louis van One Direction." "One Direction?" vraag ik. "Ken je ons niet? Wij zijn de populairste bobyband van het moment!" lacht hij. Wat moest ik nu zeggen? Sorry, ik ken jullie niet want ik kom uit een andere tijd. Dat gaat toch niet! "O, maar ik luister niet zo naar muziek." mompel ik maar. "Je moet daarom geen muziek luisteren. Heb je nog nooit van ons gelezen of gehoord? We zijn bekend over de hele wereld!" Ik schud mijn hoofd. Hij vindt me vast raar. "Hier is het." zegt hij. We zijn ondertussen bij een grote wijk aangekomen met allemaal villa's. Hij was vast stinkend rijk door dat zingen. Hij opend de deur en wandeld een kamer binnen. Er staan allemaal hypermoderne zetels. Er zitten 4 jongens in. Als ze me zien fronsen ze allemaal hun wenkbrauwen. "Jongens, dit is Renesmee. Ik heb haar omver gelopen op straat en haar jurk viesgemaakt. Ze komt hem hier even schoonmaken." De jongens stellen hun kort voor en zeggen hallo. Ze heten Liam, Niall, Harry en Zayn. En ze zijn ook alle 4 onweerstaanbaar knap. "Ik zal je de badkamer tonen." Louis neemt mijn hand en neemt me mee naar boven. Boven waren en wel een stuk of 10 deuren! Hij leide me naar een deur ergens in het midden van de gang. "Dit is mijn kamer." zegt hij terwijl we de kamer binnengaan. Ik kijk rond. Wow! Het is hier echt groot en modern! Ik wil ook wel zo een kamer! "Hier is mijn badkamer. Je zult wel alles vinden zeker?" vraagt hij. Ik knik. Hij gaat terug weg. Ik hoor hem de trap afgaan. Hij zal naar de andere jongens zijn. Ik ga naar de badkamer en zoek naar iets om mijn jurk mee proper te maken. Plots valt mijn oog op een tijdschrift. De jongens en Louis staan op de voorkant. Ik lees het artikel. Het gaat over hun vogende tour. Ze zijn inderdaad wereldberoemd. Ik vraag Louis straks wel om een cd, kan ik horen of ze echt zo goed zijn zoals iedereen beweerd.

Louis POV

"Wie is dat meisje?" vraagt Harry als ik ga zitten. "Renesmee." zeg ik. "Ja, zo ver was ik ook al." mompelt hij. "Ik heb het jullie toch al gezegd. Ik ben tegen haar op gelopen, ze is gevallen en heeft de boodschappen over haar heen gekregen en ik stelde voor om haar jurk hier wat proper te komen maken omdat ze precies... ergens bang voor was ofzo. Misschien zouden haar ouders boos zijn als haar jurk zo vuil zou zijn als ze thuiskomt, weet ik veel." zeg ik. "Ze is wel knap." lacht Niall. Ik lach. "Inderdaad. Maar ze is... raar. Ze kende mij niet, had nog nooit van One Direction gehoord en weet soms niet wat alledaagse woorden betekenen." zeg ik. Ze kijken me raar aan. "Ze is volgens mij gewoon niet goed snik in haar hoofd." zegt Zayn. Ik schud mijn hoofd. "Ze is echt vriendelijk, hoor." zeg ik tegen hem. "Je kent haar nauwelijks. Was dat we slim om haar dan naar hier mee te nemen? Nu weet ze ons wonen." zegt Liam. "Weten fans toch ook. En ik wou haar gewoon helpen." zeg ik. Ik haar Renesmee de trap af gaan. Ze verschijnt in de deuropening, met een propere en nette jurk. "Bedankt." lacht ze naar me. "Graag gedaan." lach ik terug. "Ik ben dan maar door, tot ziens." zegt ze. De jongens zeggen dag en ze gaat weg. Wacht! Ik weet niet waar ze woont of haar nummer. Ik hoor de deur dichtslaan en ik spring recht en hol haar achterna. Misschien zie ik haar wel nooit meer als ik niets van haar weet.

Zo! Dit was het eerste deel. Hopelijk mooi? Laat zeker een reactie na en stem aub! Ik hoop echt dat het mooi is en jullie verder lezen!

Verder bij 3 Votes!

Greetzzzzzzz! xxxxxxxxxxxxxxjs