The choice of my life #One Direction Story#

Part 1.0

Terug van weg geweest!!! Ik heb me geamuzeerd, maar ook aan jullie gedacht! Ik heb verder geschreven en wel 6 delen! Dus het einde heb ik ook al. Goed, ga maar lekker lezen. Veel leesplezier!

Wat vooraf gebeurde

 "Renesmee, ik moet je iets vertellen." O nee! Nu komt het! Hij wil me vast zeggen dat ik verschrikkelijk zing en me weg wil! "Sinds de eerste keer dat ik je zag, voelde ik me... anders. Ik ging me anders voelen. Je liet me plezier beleven op een andere manier dan ik met de jongens heb. Je liet me pijn en verdriet voelen, maar ook steeds opnieuw dat gelukkig gevoel. Maar meestal was er een gevoel, dat ik niet begreep. Het gevoel, dat je gelukkig maakt, maar ook bang en onzeker. En dat gevoel leidde me steeds naar jou. En ik weet ondertussen al wat het is. "Wow! Is dit een liefdesverklaring? Ik weet niet wat zeggen. Ik weet niet wat doen! Ik heb hier geen ervaring mee. "Louis, ik..." 

Nieuwe deel

Louis POV

"Louis, ik... volgens mij is het te vroeg... ik weet niet..." Ze zucht en laat haar hoofd tussen haar handen vallen. Ik vond het best zielig. Ik ging dichter bij haar zitten en sloeg een arm om haar heen. Volgens mij huilde ze. "Ik haal even iets om te drinken." Ze knikt. Dit antwoord had ik niet verwacht...

Niall POV

Louis komt de keuken binnen. "Daar zie! Romeo! Waar is je Julia?" grap ik. Liam proest het uit. Het is hylarisch. Liam en ik liggen met de slappe lach op de grond. Louis staat er maar gewoon op te kijken. Oeps! Foute grap! "Wat is er?" vraag ik als we bekomen zijn. "Ik heb mijn liefde verklaard en Renesmee haar antwoord was niet echt... wat ik had verwacht." Toeme! Foute boel! "Euh... sorry van dat 'Romeo en Julia'- gedoe." zeg ik. Louis knikt en neemt 2 blikjes cola. "Wat zei ze?" vraagt Liam. "Dat ze het vroeg vind en dat ze het niet weet. Meer kreeg ze er niet uit want ze begon te huilen." Hun liefde mag niet lukken zeker?! Ze hebben heel de tijd ongeluk! "Ik zal even gaan." Nonkel Niall zal het eens uitklaren!

Renesmee staat op het balkon. "Gaat het?" vraag ik. Ze knikt. "Het is allemaal zo ingewikkeld." zucht ze. "Ingewikkeld? Jij en Louis houden van elkaar. Niet veel ingewikkelds aan." "Het is wel meer dan dat, Niall." Ze heeft gelijk. Met dat tijdreizen... het maakt het er niet echt makkelijker op. "Louis houdt echt van je." zeg ik. Ze lacht. "Dat had ik al door. Maar voor mij is het zo moeilijk. Ik mag hier eigenlijk niets eens zijn." Ik knik. Onbereikbare liefde. Goeie titel voor een roman. Met Renesmee en Lous in de hoofdrol. "Wat ga je nu doen?" vraag ik. Ze haalt haar schouders op. "En als je Louis de waarheid vertelt?" Ze kijkt me geschrokken aan. "Hoe minder mensen hier van weten hoe beter, Niall." "Hoe beter? Zie je hier staan! Dat noem ik niet beter!" Ze kijkt naar de grond. Ze wist dat ik gelijk had. "Ik... ik kan en mag het niet..." Dat begrijp ik. Pfff... toch wel wat ingewikkeld.

Renesmee POV

Niall begreep er niets van. Makkelijk? Beter aartsmoeilijk! Louis komt naast me in de zetel zitten. "Hier." Hij heeft me een blikje cola. "Dankje." lach ik. Ik zucht. "Ik zit... nog met een oud vriendje in mijn hoofd." verzin ik. "Ik wil gewoon niet opnieuw gekwetst worden." Louis knikt. "Begrijp ik. Maar je moet 1 ding weten: ik zou je nooit, maar dan ook nooit, pijn doen." Ik keek in zijn mooie ogen, en kon een kleine lach niet onderdrukken. Hij sloeg een arm om me heen en ik ging tegen zijn schouder liggen. Ik was hopeloos verliefd. 

Mmm... de zelfgemaakte pizza's ruiken heeeerlijk! "Wow Niall en Liam, het ziet er lekker uit!" lach ik. "Bon appetit!" knipoogt Niall. En inderdaad, ze waren lekker! Iedereen zit vol. Er is nog 1 pizza over. "Wie wil nog een stukje? Die laatste pizza moet echt op!" zegt Liam. Iedereen doet teken dat hij vol zit, behalve Niall. "Ja! Ik zal me dan maar opofferen!" Hij neemt de volledige pizza en op zijn gemak eet hij hem helemaal op. "Waar steek je het?" vraagt Harry als Niall gedaan heeft. "In mijn gat!" antwoord Niall droog. "O grappig, fretzakske!" roept Harry. Niall doet een teken van ik-hou-ook-van-jou en krijgt een uitgestoken tong van Harry als antwoord. We ruimen de tafel af en dan vertrekken Louis en ik naar de bloementuin. Ik ben zenuwachtig. Ik ben gek op bloemen! De ingang is versierd met allemaal roze en rode bloemen. Hoe romantisch! "2 kaartjes, aub." vraagt Louis aan de kassa. "10 euro, meneer." glimlacht de dame vriendelijk. "Aub." Louis geeft me een kaartje en we gaan de grote bloementuin binnen. Het is gigantisch! Echt niet overdreven! Ik heb nog nooit zoveel bloemen gezien! En al die soorten! In de tuin lopen er veel stelletjes. Allemaal hand in hand. Ik besluit iets te doen wat ik al veel eerder had moeten doen. Ik neem Louis zijn hand vast. Hij kijkt me aan. Ik lach. Hij lacht. We lopen verder. Hand in hand.

"Hoe vond je het?" vraagt Louis als we buiten zijn. "Echt geweldig! Al die soorten en kleuren! Voor mij was het een droom!" zeg ik superblij. Louis lacht. "Ik ben blij dat mijn verassing geslaagd is. O wacht! Blijf hier!" Hij rent naar een bloemenkraam. Ik ga op een bankje aan de fontijn zitten. Louis komt terug naar me toe. Met een groot boeket rode rozen. "Alsjeblieft, schoonheid." Hij geeft me de bloemen. "Waw! Ze zijn prachtig! Dankje!" Ik geef hem een knuffel. Ik zie dat hij rood wordt. 20 rode rozen. Hoe romantisch is dat! Er hangt een klein kaartje aan: Omdat ik van je hou. Ik moest lachen. "Je bent wel een romanticus, hé?" grap ik. "Alles voor de love!" lacht hij. Ik kijk bedroefd naar de grond. "Wat is er?" vraagt hij bezorgd. "Niets." "Niets? Dat maak je mij niet wijs! Kom op, vertel!" Ik zucht. "Jij doet zoveel moeite voor mij. Maar waarom? Je krijgt niets terug. Ik doe alleen maar moeilijk. Ik ben niet speciaal of beroemd of..." Ik kijk hem aan. Zijn ogen glinsteren. "Ik heb het je al gezegd. Ik doe moeite omdat ik van je hou. Ik zou je nooit pijn doen of je kwetsen. Door te lachen en dingen met me te doen maak je me al gelukkig. Voor mij ben je wel speciaal. En je hoeft toch niet beroemd te zijn? Je bent mooi, lief, mysterieus,... als ik van je hou, is dat toch genoeg?" Weer zo een lieve en romantische liefdesverklaring. "Ik wou dat het genoeg was. Je geeft liefde voor 2!" Ik geef hem een por. "Wees gerust. Je geeft ook liefde. Je kwam tegen me aanliggen, nam mijn hand vast en neemt mijn 20 rode rozen aan. Dat is liefde." glimlacht hij. We staan recht en wandelen huiswaarts. Hand in hand.

Ziezo, jullie hebben weer kunnen lezen. Hopelijk een mooi deeltje. Volgend deel hoop ik dat julliehet romantisch zullen vinden, of misschien een heeeeeel klein beetje, want dat is eigenlijk de bedoeling. Klein vraagje aan jullie: Waarom zijn jullie wel of niet fan van One Direction en wat vinden jullie van hen? Reageer in chat of bij reacties. Mensen die geen fan zijn en negatieve dingen willen schrijven, ik zeg 1 ding, iedereen is fan van wie hij/zij wilt. Je kiest je eigen idolen, dus een beetje respect! Laat jullie mening dus maar achter! Doei doei!

xxxxxxxxxxxxjs