The choice of my life #One Direction Story#

Part 1.1

Zozo, ik heb zin om te posten. ik verveeeeeeel mij!!! Goed, ik laat jullie lezen of andes gaan jullie zich ook nog beginnen vervelen. Veel leesplezier!

Wat vooraf gebeurde

"Wat is er?" vraagt hij bezorgd. "Niets." "Niets? Dat maak je mij niet wijs! Kom op, vertel!" Ik zucht. "Jij doet zoveel moeite voor mij. Maar waarom? Je krijgt niets terug. Ik doe alleen maar moeilijk. Ik ben niet speciaal of beroemd of..." Ik kijk hem aan. Zijn ogen glinsteren. "Ik heb het je al gezegd. Ik doe moeite omdat ik van je hou. Ik zou je nooit pijn doen of je kwetsen. Door te lachen en dingen met me te doen maak je me al gelukkig. Voor mij ben je wel speciaal. En je hoeft toch niet beroemd te zijn? Je bent mooi, lief, mysterieus,... als ik van je hou, is dat toch genoeg?" Weer zo een lieve en romantische liefdesverklaring. "Ik wou dat het genoeg was. Je geeft liefde voor 2!" Ik geef hem een por. "Wees gerust. Je geeft ook liefde. Je kwam tegen me aanliggen, nam mijn hand vast en neemt mijn 20 rode rozen aan. Dat is liefde." glimlacht hij. We staan recht en wandelen huiswaarts. Hand in hand.

Nieuw deel

Renesmee POV

Moe laat ik met op mijn bed vallen. "Lange dag gehad?" vraagt Gwendolyn. "Het was geweldig!" lach ik. "Kom op! Vertel!" zegt Gwen nieuwsgierig. "We hebben zelfgemaakte pizza's gegeten, ik heb gezongen en de jongens vonden het geweldig, en Louis en ik zijn gaan wandelen in de grootste en mooiste bloementuin van Londen!" Ik twijfel of ik er moest bijzeggen dat Louis me leuk vind. Leuk leuk. En dat ik hem ook wel leuk vind. Leuk leuk. "Bloementuin? Waw! Ik wou dat ik er bij was! Wat dat niet... romantisch?" vraagt Gwen. Ik lach. "Ja! Heeeeeel romantisch!" Gwen lacht. "Ik ben blij dat je gelukkig bent, maar let toch op. Wat je doet is niet echt veilig. Als mam en pap hier achter komen..." Ik knik. Ze heeft gelijk. Maar ik heb Louis al eens achter gelaten. Ik ben hier al eens een paar dagen gebleven zonder hem te zien. En we waren er allebei niet goed van. Ik doe dit geen 2de keer. "Ik weet het. Maar ik doe echt wel voorzichtig. Beloofd!" Gwen lacht. "En, wat doe je morgen?" vraagt ze. Ik haal lachend mijn schouders op. "Verassing!" roepen we allebei.

"Om nog maar eens te bewijzen dat ik een romanticus ben, doen we iets romantisch!" lacht Louis. We zitten in de zetel. De jongens maken hun klaar om te gaan skaten. "Kom op, Harry!" roept Zayn. "Ja wacht! Ik vind mijn skateboard niet!" roept Harry. "Ben je zeker dat je niet gewoon bang bent om op je gezicht te vallen?" grapt Niall. "Let maar op, fretzakske! Ik maak je in!" Harry komt de kamer binnen. Ik hou me niet meer van het lachen. Hij heeft zijn skateboard gevonden en hij heeft een roze helm met bloemetjes op. Iedereen ligt in een deuk. "Jij bent zo schaamtelijk! Ik ken je niet hoor als we straks in het skatepark zijn!" zegt Liam. "O nee! Ik ben dan zo vriendloooooos!" Nep-huilt Harry. "Kom hier, krullenbol! Je helmpje staat je beeldig!" troost Zayn hem. "Kom we zijn weg! Voor Harry ook nog zijn roze kniebeschermers wil aandoen!" roept Liam. "Aaaah! Waar zijn mijn kniebeschermers! Ikke ga valleeeeeen!" Harry rent als een klein kind door het huis. "Komaan Harry! Je bent bang om af te gaan omdat je niet kan skaten!" roept Niall. "O wacht maar! Kom!" Harry doet zijn helm uit en beent als iemand die in het leger zit de kamer uit. Niall, Zayn en Liam doen hetzelfde. Louis en ik liggen plat van het lachen. Kleine kinderen! "Dus wat doen we?" vraag ik als we bekomen zijn. "Vanmiddag maken we een tripje door Londen met een paardenkoets en vanavond gaan we naar de speelhal met de rest van de jongens." Wow! Een paardenkoets! Dat is echt romantisch! "Ben ik romantisch of ben ik romantisch?!" grapt hij. Ik heb er echt zin in!

Louis POV

We komen aan in de stallen. De koets staat al klaar met de paarden eraan. "Dag, meneer Tomlinson, juffrouw." Begroet de baas van de manege ons. "Uw koets staat klaar. De paarden moeten juist nog een keer geborstelt worden. Als u nog even wil wachten, aub." "Geen probleem." Lach ik vriendelijk. We gaan op een bankje zitten. "Dit is echt geweldig! Je doet elke dag zo'n leuke dingen met mij. Doe je dat ook met andere meisjes?" grapt Renesmee. "Alleen met de knappe." knipoog ik. "Neenee, alleen met jou." De man komt naar ons toe. "De paarden zijn klaar. U kan in de koets stappen." De man helpt Renesmee in de koets. De koest is echt mooi! "In het park stoppen we even voor een kleine picknick." wijs ik naar de mand. "Klein? Volgens mij kan je er een heel leger mee voeden!" zegt Renesmee. Het was een grote mand die propvol zat met allerlei lekker dingen. "Kunnen we vertrekken?" vraagt de man die de paarden bestuurd. Ik knik. De man is in kostuum gekleed. Ze hebben er hun werk van gemaakt! De koets komt in beweging. Renesmee zit glimlachend naar buiten te kijken. Ze is zo mooi! Ik wou dat ik haar mijn meisje kon noemen. Maar als ze tijd nodig heeft en het rustig aan wil doen, zal ik haar alle tijd van de wereld geven.

Renesmee POV

Dit is echt top! Een ritje met de koets door Londen! Echt geweldig! Ik had het gevoel dat Louis de hele tijd naar me keek. Ik wil nu dicht tegen hem aan gaan zitten en mijn hoofd op zijn schouder leggen, maar ik doe het niet. De koets stopt in het park. Louis helpt me uitstappen en neemt de mand. Vele mensen stoppen met wandelen en gapen ons aan. Ze zien niet dagelijks een koets in het park met DE Louis Tomlinson en een onbekend meisje die samen gaan picknicken. Ik hoor geklik en gegil. Geklik van de fototoestelen en gegil van de meisjes, die doorhebben dat hun idool voor hun neus staat. Louis legt een deken en we gaan zitten. Er is zelfs champagne. Het is raar om hier zo te zitten. Niet alleen omdat we omringd zijn met mensen die ons aangapen (lekker leuk om zo te eten!) en bodygards die de fans tegen houden, maar omdat Louis en ik niets hebben. Nou ja, nog niet... "Louis..." begin ik. "Ik zit al vanaf gisteren met iets in mijn hoofd. Toen je zei hoe speciaal ik voor je ben en je van me houdt, voel ik me gelukkiger dan ooit. Telkens als ik je zie of aan je denk, krijg ik het warm en wil ik bij je zijn. Ik... ik ben verliefd op je." Louis lacht. Hij ziet er echt gelukkig uit. Komt dat door mij? Zijn lach is nog mooier dan anders. "Ik ben ook verliefd op jou." zegt hij liefdevol. Ik schuif dichter naar hem toe en hij neemt me vast. We trekken ons niets aan van de mensen rondom ons en de fototoestellen die nu 1000 keer meer lijken te klikken dan daarnet. Ik voel me gelukkig, en dat is wat telt. 

Tadaaaaaam! Eindeeeee!

Neenee, grapje, het is nog laaaaang niet gedaan! Oké, da's ook een grapje! Nog een stuk of 4 delen denk ik, zou moeten kijken. Goooooooood, hopelijk een mooi deel! Laat zeker je mening achter en stemmeeeeeeen! Love jullie!!!!

xxxxxxxxxxxxxxjs

MEEEEEEEEEEE!

<3