The choice of my life #One Direction Story#

Part 0.5

Louis POV

Ik zit voor me uit te staren. Dagen zijn voorbij. Zonder dat ik nog iets van Rensmee hoor. Ik voel me steeds dieper wegzakken. En voel me steeds slechter. Er word op de deur geklopt. "Ja." zucht ik. Liam komt binnen. "Heb je honger?" vraagt hij lachend en toont een bord vol wortels. "Nee, dankje." zeg ik suf en draai de andere kant op. "Toe Louise! Je hebt nog nooit wortels laten staan!" Ik haal mijn schouders op. Hij komt naast me op bed zitten. "Wil je er over praten?" vraagt hij. "Wat valt er te zeggen?" Liam wacht even." Je bent depressief aan eht worden, Lou. Wij hebben je nodig. Herpak je alsjeblief." Hij staat op en laat me alleen. Depressief? Is het dan zo erg? Moet ik me zo nodig herpakken? Hebben de jongens mij nodig? Ik ging me herpakken! De jongens hebben me nodig. En mijn fans ook. Ik ga niet depressief thuis zitten voor een meisje als ik 4 fantastische vrienden heb en geweldige fans! Ik ga me amuseren. En proberen Renesmee te vergeten...

Niall POV

Louis komt de woonkamer binnen. Met een glimlach op zijn gezicht! De jongens en ik kijken hem raar aan. "I'm back!" zegt hij lachend. We lachen en vliegen hem om de hals. We zijn doodsblij dat hij eindelijk zicht heeft herpakt na al die dagen. We begonnen ons serieus zorgen te maken. "Geen liefdesverdriet meer?" vraagt Zayn plagend. "Ik ga me gewoon terug amuseren met jullie. Als ze mij niet hoeft, zal ik ermee moeten leren leven. Door depressief boven me op te sluiten zal ik er niet beter van worden. In tegendeel!" Wow! Louis is op slag veranderd! Al een geluk! "Je hebt gelijk. Meiden genoeg op de wereld!" knipoogt Harry. Loius en Renesmee zouden wel een mooi koppel zijn geweest. Maar Renesmee zit volgens mij boordevol geheimen en mysteries...

Renesmee POV

Ik zit buiten op een bankje, starend naar onze kat die rondhuppeld in de tuin. Die is tenminste wel happy. Sinds ik heb besloten om niet meer naar Louis te gaan voor onze veiligheid, ben ik precies een vot. Een vot met liefdesverdriet. Ik mis hem verschrikkelijk! Mijn ouders zien het ook, maar weten niet wat er met me scheelt. Gwendolyn weet het wel, maar zwijgt. Ze probeert me te helpen, maar mijn verdriet gaat niet weg. Ik moet hem zien. Ik moet ehm kunnen vertellen dat ik van hem hou. Dat ik niet zonder hem kan en dat ik nu doodga van verdriet. Liefdesverdriet. Maar wat als Louis niet van mij houdt? En nu zalig met een ander meisje date en me niet eens mist? Dat hij blij is dat hij eindelijk van me af is? Ik weet het niet. Ik zit vol vragen, waar ikg een antwoord op weet. "Ga naar hem toe." Gwendolyn komt naast me zitten. Ik kijk haar niet-begrijpend aan. "Ja, ik weet het! Ik zei eerst dat je van hem weg moest blijven, maar hoe je er nu bijloopt..." Ik kijk naar de grond. Zo gaat mijn verdriet niet weg. "Ik... Ik wil wel naar hem toe, maar is dat wel veilig?" vraag ik bezorgd. "Liefde is nooit veilig. Je moet altijd keuze's maken. Ga alsjeblief, zo kan het niet verder Renesmee. Je zult zien dat je zelf gelukkiger zal zijn." Gwen staat recht en laat me alleen. Ik twijfel, maar belsis. Morgen zoek ik Louis op.

Nieuw deeltje. Niet veel, maar er zijn zo van die mensen die persee willen dat je post. Dus hier is het. Ik vind het al wat beter dan de rest. Ik heb veel nieuwe ideeëen en hopelijk wachten jullie er op en lezen jullie verder! Hoe gaat het nu verder? Louis wil Renesmee zo snel mogelijk vergeten en Renesmee wil Louis zo snel mogelijk zien. Voor jullie een raadsel, voor mij een weet! :)

Reacties en votes, please!

xxxxxxxxxxxxxxxxxjs