Unexpectedly, you came to me

Chapter 16: Mom

Christine's POV

Nandito ako ngayon sa loob ng aking sasakyan. Papagabi na ngunit wala man lang akong balak na hawakan ang manibela. Hindi ko alam pero masyado yata akong na-bother sa inioffer sa akin kanina kaya hanggang ngayon tulala parin ako at nakatingin sa kawalan.

Iniabot ko ang aking bag at kinuhang muli ang calling card. Sinuri ko iyon. Kulay kahel ito, nakalagay dito kung anong pangalan nya, address,contact number at kung ano ano pang info. tungkol sa kanya.

Nagpakawala ako ng malalim na buntong hininga bago ko tuluyang ibalik iyon sa aking bag.Bakit ba ako naguguluhan? In the first place, wala naman talaga akong balak na tanggapin ito.

Isinandal ko ang aking ulo at pinikit ko saglit ang aking mga mata. Pagmulat ko ay tumambad sa akin ang orasan na nagpapahiwatig na alas sais na ng gabi. Mukhang kailangan ko ng umuwi dahil siguradong pagagalitan na naman ako lalo na't hindi naman ako nagpaalam.

Before I started the engine of my car, I connect my phone on my mini speaker to played some music while driving. Matapos ang pagsi-set up ko doon, nagsimula na akong magdrive.

While in the middle of driving, I just found myselft moving my body to follow the beat of the song I am listening to.

This queen don't need a king!! Oh, I don't know what you've been told
But this gal right here's gonna rule the world
Yeah, that is where I'm gonna be because I wanna be
No, I don't wanna sit still, look pretty!!🎶

I sung. Kulang na nga lang ay isigaw ko ang bawat liriko na sinasambit ko.

Beep!! Beep!!

I pouted when I realized that the lights already turned green. Bumubusina na ang nasa likod ko ng paulit ulit dahil hindi ko pa pinapaandar ang aking sasakyan. Nakakahiya dahil ako pa naman ang nangunguna sa pila kaya natraffic pa ang iba dahil sa akin. Wahh!! Mabuti nalang talaga tinted ang sasakyan ko!

Saglit ko pang pinasadahan ng tingin ang mga nasa likod ko at doon ay napansin kong pababa na ang isang driver sa kanyang sasakyan na sa tantya ko ay papunta sa aking direksyon.

Sa sobrang takot ko na baka ipademanda nya pa ako ay dali dali ko ng pinaandar ang aking sasakyan.

Nagmaneho ako na para bang wala ng bukas sa sobrang bilis nito. Kasabay non ay ang mabilis na pintig din ng puso ko. Whoah! That was... fun!

Nasa harap na ako ngayon ng aming bahay. Sinilip ko sa bintana kung nakabukas pa ang ilaw sa aming sala. Ng makumpirma kong patay na ang mga iyon, dahan dahan akong bumaba sa aking sasakyan. Ni hindi ako gumagawa ng ingay, ultimo nga paghinga ay parang nakalimutan kona.

I am now in front of our hinged door but I don't have any guts to even touch the door knob. This is so frustating!! Nilalamig na ako dito sa labas pero hindi ko parin magawang pumasok sa loob. What, Christine? Matutulog ka sa labas? I said to myself.

A few minutes later, I was about to twist the door knob when I just found myself suddenly jumped from my current position when I saw someone standing infront of me. Nakatayo ngayon si Mama sa aking harapan at nakapamewang. Wala syang sinasabi ngunit batid kong galit sya sa akin base sa kanyang ekspresyon. Halatang kagagaling nya lang sa tulog at kakagising lang dahil gulo gulo pa ang kanyang buhok at pumipikit pa ang kanyang mga mata.

I bowed my head to her.She just frowned at me. I bited my lips while walking inside. Mabigat ang pakiramdam ko dahil alam kong galit silang lahat sa akin. Hindi ko naman kasi inaasahan na magagabi ako ng uwi. But at the same time, it's my fault cause I didn't even texted them.