Unexpectedly, you came to me

Chapter 21: Changes

CHRISTINE'S POV

  Naghari ang nakakabinging katahimikan sa pagitan namin. Magmula ng umalis kami sa aming bahay ay hindi ako umiimik. Iniisip ko kung bakit nya ginagawa to. Bakit kailangan nyang gawin ang mga bagay na ito? Is it because his responsible from what I've experienced? or is it because his concern about me? That's unfair... because I'm just a soft hearted person. Madali akong ma attach sa isang tao kaya kung para sakanya walang meaning ito, para sakin malaking bagay na ito.

"Sa tingin ko.. hindi ka talaga magsasalita kung hindi ko sisimulan ang pag uusap na ito no?" aniya habang mabilis na binaling ang tingin sa akin. Nakikita ko kung paano nya himasin ang kanyang baba habang humugot sya ng malalim na buntong hininga.

I still didn't response. Nakatingin lang ako sa labas habang pinapakinggan ang musika. I distracted myself by seeing the view through the window.

"Uy!" aniya sabay tapik ng bahagya sa braso ko.

"What?" I asked with a sign of irritation on my face.

"Eto naman. Meron kaba ngayon? Bakit ang sungit sungit mo?"

I just rolled my eyes on him. Naiinis ako sakanya! Bakit ang dali dali lang nya akong kausapin at mag open up ng mga topic tungkol sa mga wala namang kwentang bagay?

Binagalan ko na nga ang pag drive para makausap ka, hindi ka naman nagsasalita.

I heard him whisper. Hindi ako tumugon at umakto ako na para bang walang narinig. Psh! May sinabi ba kase akong bagalan nya ang pagmamaneho? Infact, were running out of time.

~

Look! The nerd and the janitor!

Omyghad! Relationship goals HAHAHAHA!!

Look guys! Over there!

The conversation of the students welcome me once we get out of the car. I act like I hear nothing.
Binilisan ko na lamang ang paglalakad at nararamdaman ko namang sumusunod sa akin si Matthew. So.. I think they hated me and I literally don't understand the reason behind that.

Sa gitna ng paghakbang ko ay napa-paused ako ng maaninag ko sa kanang direksyon ang makalat na gym. I clenched my fist.

"Anong nangyari dito?!" pagalit na sigaw ni Matthew. Nanalaki ang mga mata ko. Ngayon ko palang kasi sya nakitang nagalit. Mas pinili kong maging kalmado ng tignan nya ako. Napasapo nalamang sya sa kanyang noo habang patuloy pading pinagmamasdan kung gaano kadumi ang gym.

Maraming mga nagkalat na papel, plastic cups, mga pinagbalatan ng pagkain at ang mas matindi pa ay may paint ang mga pader na halata namang sinadya iyon dahil samu't saring mga kulay ang ginamit nila.Ang sakit lang sa mata.  Habang tumatagal, palala ng palala ang mga ginagawa nila.

"Huwag kanang maglilinis ng gym. Your punishment was done as of today. " Matthew commanded before leaving me in the middle of the gym. So, pag galit, nag eenglish?

~
Everyone was staring at me from head to toe when I entered our classroom. Okay lang yan, Christine. Masasanay kadin at magsasawa din sila.

Binalewala ko nalamang ang presensya nila habang humakbang ako tungo sa aking upuan.

"Mga pakitang tao. Psh! Edi lumabas din ang totoo nilang mga ugali." singhal ni Almira.